Fijn bezoek

Heerlijk, onverwacht bezoek van  een vriendin uit Frankrijk. Iemand met wie ik heerlijk kan uitwisselen over allerlei HSP dingen, gevoelens, intuitie, tweede, derde en nog meer levens. Tweelingzielen, liefdes, en nog veel meer. Tijd te kort dus. En dan ontstaat er ook opeens het idee om dan maar een keer hun kant op te vliegen. Lijkt me heerlijk.. Manlief kan dan met vriend gewoon… mannendingen doen. Wij amuseren ons wel.. wandelend, theedrinkend.. weet ik wat. Maar vooral uitwisselend. Over alles wat ons bezig houdt en wat de mannen maar weinig interesseert. Ik heb er zin in.. wanneer gaan we boeken. Het is namelijk zo heerlijk om met iemand te praten die je begrijpt, die weet wat je bedoelt, waar je dingen niet nader hoeft te verklaren, hooguit om dingen wat duidelijker te krijgen. En dan is het nog de vraag of het duidelijker voor haar of mij moet worden.. Eerder dus versterkende vragen, dan vragen omdat de ander het niet begrijpt. Tweelingzielen.. ik hoefde er weinig meer over te zeggen. Ze voelde het…begreep het. Wat het voor mij ook weer duidelijker maakt. Ik wist het en weet het nu nog meer. Ik begrijp ook steeds meer waarom mensen op mijn pad komen. Heel langzaam begint de kluwen, die mijn jeugd heet, zich te ontwarren. Meer en meer wordt mij duidelijk en meer en meer geeft mij rust. Het is goed om er met mensen over te praten merk ik. Niet met iedereen, maar ik kom ze vanzelf tegen. Het is kennelijk nu de tijd om het te laten ontrafelen. Ik weet dat er dingen in dat rugzakje zitten waar ik niet aan wilde komen. Het voelde niet fijn. Ik merk dat het nu tijd is om wel aan te komen, om het te ontwarren en vooral om het voor mezelf even in het volle licht te zetten zodat ik het kan zien om het daarna een plek te geven. En kennelijk heb ik nu de mensen om mij heen die mij de warmte en het vertrouwen geven… en vooral ook begrip en steun.. om er mee aan de slag te gaan.