Aan het einde van het seizoen is het altijd feest bij de voetbalvereniging: De medewerkersavond. Alle mensen die zich in het afgelopen jaar hebben ingezet voor de vereniging mogen gezellig komen feesten. Voor eten en drinken wordt gezorgd. De mannen van het eerste doen de bediening. Omdat deze avond een surinaams tintje heeft, vanwege onze prille verbondenheid met het opvangcentrum Matoekoe in Suriname, lopen deze heren met een kleurig tafelkleed omgeknoopt. Helaas niet met de bijbehorende blote bast. Jammer, want ze hebben bijna allen een mooi jong getraind lijf.
Een puber van een jaar of 17 heeft toegang gevonden tot de muziekcomputer. Jammer, want ik had net uitleg gekregen over de werking en een hele rij lekker swingende muziek klaargezet. Maar helaas Jan Smit dendert alweer door de kantine. Wie jaagt dat jong weg? Marco komt nu door de boxen. Oké daar willen de meeste dames wel op dansen. Voor hem dus het teken dat wij dit soort muziek allemaal heeeel mooi vinden en bovendien waarschijnlijk doof zijn, want de stereo gaat op vol.
Gelukkig weet iemand er af en toe nog een heerlijke seventies doorheen te gooien. En ze hebben lekkere wijn.
Dat alles was gisteren. Ik heb mijn bed nog gevonden (de vereniging is hier gelukkig vlakbij), zelfs pjyama aangedaan en tanden gepoets en lenzen uit de oogjes. Helaas stond mijn biologische wekker nog op 6 uur (waarom dat tijdstip weet ik ook niet) Ik ben wakker en kom niet meer in slaap. Krijgt vanmiddag manlief het ook nog op zijn heupen en moet de tuin gedaan.
Ik merk nu ontzettend dat ik geen twintig meer ben. Ik ga onderuit, neem mijn derde pilletje en duik er straks vroeg in.
Gelukkig is het niet elke week feest in de kantine
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.