Er gebeurt zoveel

Zo zit je jaren een beetje weg te kwijen op je zolderhok, zo ontmoet je eigenlijk op datzelfde zolderhok allemaal hele leuke mensen. Social Media heet dat. Er waren al de mailinglijsten, en toen LinkedIn, maar de laatste tijd is het vooral twitter. Wat is daar nu zo bijzonder aan? Het is niets meer dan een heleboel mensen die gewoon in maximaal 140 tekens een berichtje neerpoten. Je kunt mensen volgen …. of niet. en zij kunnen jou volgen… of niet. Maar twitter is iets heel bijzonders begin ik te merken. Ik begon met het volgen van wat mensen van de WOW, aangevuld met namen die ik overal tegenkwam en die wel interessant leken te zijn. Meer onder het mom van ‘erbij willen horen’. En dan merk je opeens dat mensen je zien, je gaan volgen, op je gaan reageren. Met vorig jaar de grote ruilactie voor de voetbalplaatjes van AH. Iedereen stuurde gewoon aan iedereen die wat wilde. Geen gezeur over postzegels en kosten. Toen kwam een oproep van Kaat Mossel. Er is een BBQ in Utrecht wie komt. Ik twijfelde, wel leuk om Kaat een keer te zien na al jaren elkaar van internet te kennen. Het paste eigenlijk niet, maar ik ben blij dat ik toch ben geweest. Het was ontzettend leuk natuurlijk om Kaat een keer echt te treffen. Dat voelde als thuiskomen, maar wat ik vooral ook bijzonder vond, was het binnenkomen. Kaat was er nog niet (Hellup!!) maar er zaten al wel wat mensen aan tafel, die me gelijk uitnodigden. Dat kende ik niet van andere netwerkborrels. Dat is meestal ieder voor zich en vooral kijken of er toevallig een grote vis rondloopt. Bij Twitter niet. Alsof je elkaar al jaren kent. Dat was ook bij de borrel op het ministerie van buitenlandse zaken van Maxime Verhagen. Allerlei mensen die je van fotootjes kende en die reageerden alsof je een oude bekende bent. Zo geweldig. En dan natuurlijk de Twitterveiling die spontaan ontstond toen Kaat Mossel een oproep deed. Belangeloos deed iedereen een duit in het zakje, zelfs Marco Borsato en Paul de Leeuw. En op de uitreiking van de cheque van de veiling weer allemaal mensen die je hartelijk groeten terwijl je ze nog nooit gezien hebt (in het echt dan). Ondertussen hebben we alweer een ander spontaan Twitter event gehad. Zaak en Vrouw..op poten gezet door, jawel Kaat Mossel. Nadat zij iets geroepen had op Twitter over dure symposia besloot ze zelf maar iets te organiseren. Het leuke van Twitter is dan dat er gelijk van alles gaat werken. Seats2Meet biedt ruimte aan, sprekers bieden zich aan.. geweldig toch. En het resultaat is een dag met allemaal geweldige dames. Die je kent van Twitter … of nog niet en dan ken je elkaar nu wel. Je volgt elkaar met twitter en je hebt er weer een heleboel vrienden bij. Want zo voelt dat op Twitter. En ik merk dat ik vaker naar die events/borrels ed toewil. Omdat ik het gevoel heb dat daar mensen komen die het wel leuk vinden om mij te ontmoeten en die open staan voor andere mensen. NIet zoals op de netwerkborrels van het businesscafé hier in Wageningen, waar de driedeligsaaie muizen de hoofdmoot vormen. Die doen daar zaken. Resultaat is dat het daar alleen leuk is als er een groep vrouwen komt, die op  een andere manier netwerken. Weet niet waar het aan ligt. Maar misschien twitteren alleen leuke mensen. Mensen die open staan voor allerlei leuke dingen en activiteiten. Die nog niet vastgeroest zijn in allerlei patronen.

Ja er gebeurt op dit moment ontzettend veel… ook heel veel leuks dus..