Een goede school

Vanmorgen, de wekker van de oudste gaat, maar hij blijft gewoon liggen. Hij ligt te mokken in bed. School is stom, dit is stom en dat is stom en het is koud. Na veel gezeur komt hij er eindelijk uit en gaat beneden eten en weer naar boven. Ik ruim beneden de boel op, zeg de jongste gedag (die net als de oudste het tweede uur moet beginnen) en ga naar boven. Ik denk daar de oudste bijna klaar aan te treffen, maar die stapt net onder de douche. Ik krijg een grote mond als ik daar wat van zeg en verder de reactie ‘Boeien’…Hij blijft lang, erg lang onder de douche staan en mijn opmerkingen daarover worden met een grote mond beantwoord. Dan heb ik er genoeg van en zeg dat als hij denkt dat hij zo goed bezig is hij echt verkeerd denkt en dat hij niet moet denken dat als hij zo tegen mij reageert ik bereid ben om een deel van zijn skikamp en zijn zeilkamp te gaan betalen. Dat lijkt een beetje door te dringen… maar dan hoor ik dat hij naar beneden gaat, deur gaat hard dicht… hij pakt beneden zijn spullen en loopt op alles en iedereen te schelden. Gelukkig zijn we samen en is er verder niemand. Maar ik baal van zijn gedrag. Dan loopt hij zonder wat te zeggen de deur uit die met een dreun wordt dicht gesmeten. Ik ga hem achterna en zeg hem dat hij moet nadenken wat hij doet, want dat ik dit niet meer normaal vind en dat ik dit dus ook niet van hem pik. Hij kan gewoon de deur uit gaan en mij gedag zeggen. Hij verdwijnt…
Dan gaat later de telefoon. Het is de oudste, om te zeggen dat het hem spijt dat hij zo boos de deur uit is gegaan. Hij was boos op school gekomen (natuurlijk veel te laat, want op het moment dat hij vertrok waren de lessen al 15 minuten bezig en dan moest hij nog naar school fietsen). Toen de verzuimbeheerder hoorde dat hij ook zo boos van huis was vertrokken vond zij dat hij eerst maar eens naar huis moest bellen om te zeggen dat hem dat speet. En aan zijn stem te horen was dat oprecht. Niet iets wat hij deed, met een medeluisteraar opd e achtergrond, maar omdat hij vond dat zijn gedrag toch ook niet echt kon. Ik ben blij met de school van de jongens. Dat zij de jongens zo tot nadenken zetten en dan ook actie laten nemen. Ach, hij is een puber en dan heb je zo je mopperdagen. Maar dan toch even bellen en je spijt betuigen… heel lief. Ik hoop dat hij straks ook wat met een beter humeur thuiskomt.. is het leven toch een stuk gezelliger.