Duivel en co

Vanmorgen een ochtend van de moederkring van de kerk over occultisme. Sprak me op het eerste gezicht wel aan, dus ook maar er heen. Gelukkig was het stralend weer, heeft de gastvrouw een schitterende tuin en zaten we dus buiten. Als gastspreker was een man, die veel over occultisme wist (zo werd het verteld), maar deze man wist vooral veel tegen occultisme, waardoor ik al snel afhaakte (niet letterlijk, het was heerlijk in de tuin). Tussen de moeders ben ik al een buitenbeentje. Ik ben vooral bij de kring gekomen omdat we ook praatten over opvoeden van pubers, maar de laatste tijd is het vooral heel veel geloof en dan niet op mijn manier. ZO ook weer vanochtend. In het rijtje van absoluut niet doen en als je het doet veel bidden, stond ook homeopatie. Tja en meer van dat soort dingen. Ik zie dat toch absoluut niet als duivelsaanbidding, maar begreep van meneer dat het vooral aardige mensen waren die toch een instrument van de duivel zijn. Hij zei het niet letterlijk, maar oh oh, het stond met zulke grote letters tussen de regels dat je daar niet onderuit kon. Er is maar één weg en dat is die van Jezus. In het begin begon hij al over hindoeisme en boedisme op een manier waarbij ik toch de kriebels krijg. Dit zijn in mijn ogen toch wel de meest vredelievende godsdiensten met veel minder doden op hun geweten als het christendom en als er dan ook nog de rampen in China en Birma worden genoemd als ’te verwachten’, ofwel die heidense landen, da’s logisch…. Het is niet echt mijn ding. Ik heb er steeds meer moeite mee, merk ik, als mensen in één adem praten over de 10 geboden (gij zult niet doden) en de vernietiging van bijvoorbeeld Jericho. Hoe moet ikdat rijmen? Ik moet toch nog eens goed navragen aan wie ik toch het boek “Wie God verlaat heeft niets te vrezen” van Maarten ’t Hart heb uitgeleend. Ik zou van een aantal mensen best wel eens een antwoord willen hebben op dingen die daarin worden besproken. Allereerst van die meneer met zijn wijzende vingertje van vanochtend.