Deadliner

Ik ben een echte deadliner. Ik probéér wel alles goed te plannen en alles op tijd af te hebben, maar het lukt gewoon niet. Ik probeer het heel hard, want ik weet dat ik me er veel beter bij voel, veel minder stress, maar IETS zorgt dat het toch nooit lukt. Maar dat is mijn leven… ik probeer met mijn wetenschap de jongens daarvoor te behoeden, maar helaas, de oudste is in ieder geval ook een ontzettende deadliner. Gedurende het afgelopen jaar heeft hij allerlei activiteiten moeten doen in het kader van het vak CKV, daar heeft hij allerlei verslagen van moeten schrijven. Het eindverslag is belangrijk want het telt mee voor je eindexamen en het vak moet dit jaar afgerond worden, enwel vandaag. De hele week was het al druk met allerlei verslagen en gisteren was hij niet achter de pc weg te slaan. Geen voetbal kijken en maar achter die pc. Ja er moest nog wat af. Nu was ik ontzettend moe en had een borrel gehad en ben dus vroeg naar bed gegaan. Ik word wakker omdat ik beneden iemand hoor lopen. Ik dacht de jongste die wellicht ging hardlopen, maar, bedacht ik mij nog gauw, het is helemaal geen zondag. Dan een dreun op de trap en ik zie de oudste nog volledig in kleding de trap op komen. Ik kijk op mijn wekker 3.10 uur. Pardon?? Hij kwam even wat bovenbrengen en moest nog het een en ander printen.  IK probeer nog wat te slapen, maar de werkkamer is naast de slaapkamer en ook al is de deur dicht, ik hoor de printer erg goed. Om 4 uur is het beneden eindelijk donker. Het verslag ziet er weer indrukwekkend uit, want naast een deadliner is hij ook een perfectionist. Niets halve verslagen. Het moet er allemaal gelikt uitzien. We proberen aan het ontbijt toch nog even te wijzen op het feit dat het veel prettiger voor ons allemaal is als hij toch wat eerder aan dit soort dingen begint. Maar wie ben ik om daar iets van te zeggen. Hij lag er nog om 4 uur in. Tijdens mijn studie ging ik de hele nacht door om natuurlijk op het laatste nippertje mijn spullen weer te kunnen inleveren.