Controle en loslaten

Weten en niet willen…. horen, maar niet willen luisteren. Wanneer leer ik nu te vertrouwen op mijn innerlijke stem en de stemmen van mijn engelen. Hoe lang zeggen die nu al tegen mij dat ik moet gaan loslaten. Dat wilde ik ook, maar ik was zo bang dat loslaten ook compleet verliezen zou zijn. Definitief afscheid. DAT wilde ik niet. Los kunnen laten, het laten gaan is moeilijk… de angst om te verliezen zo groot. Nu denk ik .. had ik nu toch maar naar mijn innerlijke stem geluisterd en zelf los gelaten. Dan had ik de controle nog gehad. Nu ben ik de controle kwijt en de angst compleet kwijt te zijn is groot. Ik weet dat het gevoel er nog is en dat neem ik dan maar mee. Dat gevoel niet zomaar verdwijnt. Dat liefde die zo stroomt niet zomaar opeens stopt met stromen. En ik weet dat het onmogelijk was en ik weet dat dit loslaten zo beter is.. maar waarom doet het dan toch pijn.. ook dat weet ik… want ik ben een vriend kwijt.. niet kwijt… maar hij is wel even heel onbereikbaar en dat doet pijn. En ik hoop dat er weer een moment komt dat we elkaar weer kunnen zien en dat we de liefde hebben kunnen beteugelen en dat wat er tussen ons is gebleven wat bijzonder was… een hele fijne vriendschap.