De telefoon gaat. Het is iemand die mijn naam heeft doorgekregen via een tevreden klant en graag met mij een afspraak wil maken voor een website. Het begint redelijk formeel en even denk ik ‘zou dit wel passen’, maar als ze mij haar adres geef en vraagt of ik de stad een beetje ken en ik antwoord dat ik een TomTom heb en dat ik er dus vast wel kom, breekt het ijs en kletsen we gezellig over de voordelen van de TomTom, vooral ook tijdens de vakantie. Dit gaat vast helemaal goedkomen. Het laatste deel van het gesprek gaf mij in ieder geval wel een goed gevoel en het eerste deel is natuurlijk ook het onbekende, zij weet ook niet wie ze aan de lijn heeft, beetje verlegenheid?? Gauw een offerte maken.

De begeleider van het Technasium vraagt of ik opdrachtgever wil zijn in het komende project. Het contact met de vorige opdrachtgever loopt niet zo. Ik krijg het projectboekje met de link naar de website van de vorige opdrachtgever. Qua eigen website niet echt bijzonder, want op de website staat eigenlijk alleen maar een portfolio. Maar de sites daarin zien er best leuk uit. En dan moet ik nu opdrachtgever worden?? En dan nog wat over mijn werkzaamheden vertellen voor twee klassen?? Oh HELP. Ik maak helemaal niet van die bijzondere dingen, ik ben niet echt een ontwerper en ook niet echt een bijzondere bouwer. Pffff daar moet ik nog even over nadenken.

Tja, en dan gaat het over brugklassers, wat kunnen die me nu maken. En die zien toch echt niet direct dat ik geen ontwerper ben. Daarnaast heb ik niet één van de opleidingen gevolgd en heb het me allemaal zelf geleerd. Maakt dat het vak webdesigner of webbouwer nu echt heel bijzonder. Je hebt er dure opleidingen voor die 4 jaar duren, maar je kunt het gewoon ook allemaal zelf leren……

Naast een hele stapel boeken heb ik ook een achterstand in interessante tijdschriften:

• De vliegeraar
• 2 boeken over chakra’s
• 4 nummers vakblad Webdesigner
• 3 nummers nieuw blad voor photoshop
• 8 nummers Mind
• minstens 6 nummers J/M
• ongeveer 20 boeken over onderwijs en opvoeding waar een recensie over moet schrijven
• vast nog wel meer

WordPress heeft een upgrade. Heel mooi, maar het werkt niet goed voor alle wordpressblogs. Zo is dit weblog al redelijk oud en is oorspronkelijk opgezet in B2, omgezet naar wordpress hele oude versie en vervolgens wel steeds geupgrade naar nieuwere versies, maar toch… kennelijk zit er dan ergens toch iets ‘scheef’. Dus dan maar zoeken waar het fout zit en ik begon langzaam te begrijpen dat het toch iets in de oude database is. Dus dan gaan we gokken (en dat durf ik best met dit weblog). Alle berichten exporteren, een backup van de database maken en vervolgens de database weggooien. bibber bibber…. Dan het weblog weer oproepen. Die komt dan netjes met een melding dat je een database moet aanmaken en doet dat vervolgens netjes voor je. Dan volgt de volgende spannende stap, het weer importeren van al je berichten….. en kijk, ze staan er weer :-))) en het leuke is dat wat ik dacht ook klopt. Ik kan nu gewoon weer plaatjes uploaden en in mijn blog zetten. Joepie…..

Maar durf ik dit ook voor Kids en zo…?

In december heb ik Adobe CS3 design premium gekocht nadat ik hier eerst een demoversie van had aangevraagd. Bij deze demoversie zat een bon waarmee je én een handleidingboek gratis kon ontvangen én een tweedaagse Hands on training van het hele pakket. Ik wilde zowiezo dreamweaver wel upgraden en dus wel upgraden naar Webdesign premium. Een korte speurtocht op internet plus wat tips van WOW-dames leverde me een site op in Amerika waar duurdere pakket Design Premium in dollars nog goedkoper was dan het Webdesign premium pakket hier. Na lang wikken en wegen (koop ik het in Nederland met die gratis cursus of in Amerika en koop ik Design of Webdesign, ofwel Indesign of Fireworks/Contribute) besloot ik design premium te kopen. Toch maar een kopie van mijn aankoop met de aanbiedingsbon opgestuurd en Joepie, een paar weken later kreeg ik het boek én een uitnodiging voor de cursus. Afgelopen twee dagen de cursus gehad. Wél de cursus van het webdesignpakket, maar daar kon ik niet mee zitten. De aandacht lag bij fireworkd, dreamweaver en flash en ik leerde er echt wel de goede dingen. Ik denk ook dat ik daar mee aan heb gehad dan als ik de designcursus gevolgd had. Alleen leerde ik er veel dingen over fireworks die ik niet wist en die ontzettend handig zijn. Dus nu ben ik dubbel. Had ik toch maar…. want een upgrade van pagemaker naar Indesign is niet zo duur, zeker niet als je de aankoopprijs van webdesign en design naast elkaar legt. Maar gedane zaken, enz enz. Al met al dus twee hele nuttige dagen gehad. Nu mijn blok uit mijn tas halen en weer even herhalen. Want dáár had ik natuurlijk woeste ideeën hoe ik dat allemaal wel niet in mijn ontwerpen en websites ging toepassen. Nu nog in  praktijk brengen dus.

Ik heb straks een afspraak voor een opdracht in Ede. L is weg met de auto de hele dag en dus wordt het fietsen. Maar het waait en ik moet de berg op. Ik heb eerst een andere afspraak en ik fiets daarna snel naar huis om de bussen even te bekijken. Kom ik binnen, staat L opeens voor m’n neus. Zijn training ging niet door wegens een te lage opkomst. Joepie, niet fietsen, niet bussen. Ik heb de auto!!!

Er komt een mail binnen voor een offerte. Ik leg hem even naast me neer, want er is al een ontwerp en er zijn al teksten en plannen. Ik moet alleen bouwen. Wat is de prijs? Ik mail hem terug dat het moeilijk te zeggen is als ik niet weet wat het ontwerp is. Er is nog een offerte aanvraag naar een ander bureau gestuurd. Het is natuurlijk een opdracht, maar de angst grijpt om mijn keel. Kan ik wel maken wat zij willen? Ze mailen terug dat ik morgenmiddag wel even langs kan komen om het ontwerp te zien en een link naar een site die wel een beetje het idee weergeeft. Het is een portal en zij willen graag iets met wordpress (daar heb ik een vorige site voor hun meegemaakt) Kan ik zoiets maken in wordpress en waar ga ik tegenaanlopen? Neem ik teveel hooi op mijn vork als ik de opdracht zou aannemen? Denk ik nu weer te veel ‘Dat kan ik allemaal niet!!’ terwijl ik het best wel zou kunnen?
Verder staat er al een hele tijd op mijn lijstje dat ik een opdrachtgever moet bellen. Daar zie ik ook tegenop. Het werk ligt al een hele tijd stil en er staat nog een nota open. Ik krijg een enthousiaste iemand aan de lijn (haar man, ook opdrachtgever) en dat geeft de burger weer moet. Volgende week bellen voor een afspraak. Leuk en goed dat je belt.
En als ik dan op weg naar het dorp, de doos met DVD hoesjes in de garage heb gestald, de kerstboom in de andere garage heb gedumpt, solutie heb gekocht en het eten voor vanavond ingeslagen heb, heb ik het idee dat ik een heleboel gedaan heb. Ik kruip weer in mijn heerlijk verlichtte kamer. Morgen naar Ede. Ik kan die opdracht vast wel aan.

Gisteren was het dan zover, de grote cursusdag van de WOW in Rotterdam.Ik zou daar de cursus WordPress voor gevorderden geven. Iets waar ik wel en niet naar uit keek. De GCD is altijd ontzettend leuk, maar zelf een training geven vind ik dan wat minder. Maar ach, het zijn allemaal dames van de WOW, dus dat moet toch helemaal goed komen. In de voorbereiding kwam een kleine kink in de kabel, maar uiteindelijk liep alles vlot en gezellig. Het is altijd leuk om zoveel dames bij elkaar te zien, waarvan je van het grootste deel alleen de naam herkent. Dát worden er steeds minder, inmiddels zijn er ook veel waarvan ik naam en gezicht nu ken. Leuk om mensen te treffen waar je online vaak zoveel mee doet.  Eigenlijk is dat ook de kern van de GCD, voor mij iig wel. Elkaar treffen! De koffie. lunch en borrel zijn dan ook hoogtepunten, waar de borrel helaas snel wat rustig werd omdat de NS had besloten om juist gisteren in de namiddag te beginnen met onderhoud op de lijn Rotterdam – Gouda – Utrecht en voor mij kwam daar ook nog Utrecht – Driebergen bij. Ritjes van een uurtje waren dus vaak veel langere ritjes. Ik twijfelde nog.Lees verder

De telefoon gaat en iemand van Women on the Web belt over mijn website verlorengezochtgevonden.nl, waar ik een databasewebsite had gemaakt waar mensen hun verloren zaken konden melden en eventueel gevonden zaken konden neerzetten. Het liep niet echt storm, maar sommige mensen vonden hem wel. Helaas ook andere soort mensen, hoewel mensen???? Een poos geleden was ik al bezig geweest om een heleboel verwijzingen naar casino’s en meer van dat soort ongein te verwijderen. Ik had de postmethode wat meer beveiligd en ook gezorgd dat je alleen kon posten als je ingelogd was, met een registratiemethode die een extra e-mail bevestiging vroeg. Kennelijk was dat niet genoeg, want het telefoontje ging erover of ik ook wist dat er allemaal pornofoto’s op de site stonden en dat ze zich niet kon voorstellen dat ik dat goed vond, mij kennende. Nou, natuurlijk vind ik dat niet goed. Kennelijk was de beveiliging toch makkelijk te omzeilen. Ik heb  daarom geen risico’s meer genomen. De foto’s maar niet eens bekeken en alles op de server verwijderd, incl de database. Het einde van wat mij toch zo’n leuk idee leek. De domeinnaam is te koop, samenwerking voor een beter concept is natuurlijk ook mogelijk. Jammer dat zieke geesten zo’n toch leuk idee verzieken.

Al twee weken zit er een knalroze memoblaadje in mijn agenda. Elke week schuift het gezellig mee een week op: facturen versturen. Natuurlijk ontzettend leuk om te doen, want eenmaal de deur uit is het weer Kassa!! En geen van mijn opdrachtgevers stort het geld spontaan zonder ook maar een factuur te zien. Logisch, want dat doe ik zelf ook niet 😉 Maar naast mij prijkt nu een mooi stapeltje enveloppen. Ze moeten alleen nog even op de post, dat ga ik straks dus maar even doen.

Nu zo tegen het eind van het schooljaar wil iedereen opeens wat. Dingen die ik dacht na de vakantie aan te beginnen, moeten nu opeens gebeuren. Zo hebben we een bespreking over een website en opeens belt de opdrachtgever dat hij een andere site zo snel mogelijk online wil hebben, met een hele lijst aan eisen. Snel, goed, mooi, veel toeters en bellen, maar vooral snel. Dat zijn dingen die bij mij niet werken. Ik kan niet én snel en dan ook nog eens doordacht, mooi, veel toeters en bellen én…. het moet wel dé basis zijn voor de rest van de site. Kijk, als iets dé basis moet zijn, dan moet je daar dus veel tijd in steken. Maar die tijd is er niet, want het moet zo snel mogelijk online. Daarbij werken we er met drie mensen aan: een communicatie iemand, een vormgever en ik. De opdrachtgever is een ratel, hij wil veel, vertelt veel, maar het is moeilijk om daar de kern uit te halen. De communicatiepersoon is ook zoiets. Veel informatie in halve zinnen, niet duidelijk wat nu echt de bedoeling is en vervolgens moet je er wel wat mee. Het is niet zoals ik gewend ben te werken merk ik. Ik werk het liefst rustig samen met de opdrachtgever. Die heeft dan meestal een goed idee wat hij of zij wil. Er komt een overzicht van de inhoud van de site en de eventuele menu onderdelen. Daar praten we over en dan ga ik een ontwerp maken en daar praten we over.. er wijzigt wat hier en daar. Maar alles gaat rustig en in goed overleg. Nu is het een beetje van ‘dit willen we ongeveer’ en ‘zoek het maar uit’. Komt bij dat iedereen maar denkt dat ik de hele dag niets doe en dus volop de tijd om te helpen. Als ik dan zeg dat ik het best wel druk heb, krijg je de opmerking dat iedereen het druk heeft. Ja dat weet ik ook wel, maar dat wil niet zeggen dat ik erop zit te wachten om overladen te worden met werk. Haha en een groot deel is het dan liefdewerk oud papier. En dan van die dingen als dat netwerk van de buurvrouw. Die ook zo vreselijk druk is (nou ja zich vreselijk druk maakt) en dus half overspannen is en gelijk in paniek raakt als er iets mis gaat. Waarop ik dan probeer om de boel weer te redden, waar ik dan weer neit gelukkig van word, want dan moet ik daarna weer inhalen. Pfffff, ik wil inderdaad gewoon echt vakantie. Of gewoon opdrachten waarbij het duidelijk is wat er moet gebeuren. Ik merk dat ik gewoon uitvoerder ben, ik moet kant en klare opdrachten hebben. Natuurlijk wel met wat creatieve dingen, maar wel omkaderd. Niet zoek het maar uit en wanneer is het klaar? Gisteren of eergisteren.

Ik was al een beetje aan het aftellen. Nog wat klusjes hier en daar, nog wat helpen op school en dan vakantie. Maar opeens komt daar vanalles tussen fietsen. Een gesprek voor een website (ergens pas in september hoor) blijkt opeens een snelle actie tussen door te worden voor een website graag eind juli online. En dan niet even een snelle site, nee liefst ook nog degelijk, origineel en weet ik het allemaal nog meer. Iets wat je normaal goed doordacht neer zet, maar dat is in tegenspraak met snelle actie en voor eind juli online. De namen zijn geregistreerd, maar ruimte is er nog niet. We werken er met meer aan, oa een vormgeefster, maar dat moet ook weer snel om te zetten zijn in een website. Gelukkig is het gesprek van vanmorgen niet direct iets van snelle actie. Een leuk gesprek en wellicht vervolg, maar gewoon op z’n tijd. Gelukkig maar, want daar ook nu mee aan de slag had ik niet meer gered. Dat samen met een auto van links die niet op tijd kon remmen (pfff, ik gelukkig wel. Ik weet dat iedereen daar het liefst doorknart ook al hebben ze geen voorrang). Bijna de auto in de prak. Nu willen we wel een nieuwe, maar ik had deze eigenlijk vandaag en morgen nog wel nodig. Vandaar ook mijn remactie. Gelukkig maar. En een buurvrouw die maar niet op internet komt, opeens… geen mail meer, foutmeldingen. Dus ik achter de pc en zoeken en zoeken. Router resetten. Geen resultaat. Enfin, na een dik anderhalf uur wil ik het modem resetten. Heeft ze de kabel tussen de router en het modem eruit gehaald. Had ik niet in de gaten gehad. Maar …. tja daar zit je dan je tijd aan te verprutsen. En alles moet direct, want paniek, haast….. Dus nu oefen ik heel hard. N

NNNNNNN

NNNNNNNNNNNNNNNNNu even niet

gelukt, nu nog volhouden

Ik wil een ander huis. Maakt me niet uit wat, als het maar een penthouse/zolder heeft. Nu huist ons kantoor op zolder. Niets mis mee, maar aan de noordzijde. In de zomer lange tijd redelijk koel, maar alleen in de zomer komt er aan het einde van de dag een beetje zon binnen. En dan moeten de gordijnen wel dicht, want die vallen dan precies op mijn scherm. Waarom wil ik dan dat ‘penthouse’? Natuurlijk met ramen rondom en zeker ook goed geisoleerd. Ik stel me dat voor met aan alle zijde ramen (weet nog niet waar ik de boekenkasten moet laten… of nee, aan de noordzijde hoef ik geen ramen – dat wordt dan de muur. Verder heb ik op het oosten, zuiden en westen heerlijk ramen – wel met rolluiken natuurlijk. Mijn bureau komt dan ergens in het midden. In de ochtend valt de ochtendzon heerlijk op mijn werkplek. Heb ik er genoeg van dan kan ik een licht zongordijn naar beneden laten zakken, want die heb ik natuurlijk aan de binnenkant hangen. Halverwege de dag heb ik heerlijk de zon vanuit het zuiden in mijn kamer en ’s avonds heerlijk vanuit het westen. Tijdens de hele hete zomerdagen gooi ik de rolluiken aan de kant van de zon dicht. Komt genoeg licht door de overgebleven ramen. Nu zie ik achter mij door de deuropening dat buiten de zon schijnt en het lijkt me zo heerlijk om nu wat van die zon op mijn bureau te hebben, of nog beter, op mijn rug, armen….. Gewoon weten dat hij schijnt en dat het heerlijk weer is. Nu krijg ik daar eigenlijk niet zoveel van mee en ik merk dat ik daar steeds meer probleem mee heb. Ik wil gewoon in een kamer waar de zon schijnt. Maar als ik zo om mij heen kijk dan weet ik dat het in dit huis niet echt mogelijk is zonder dat we ontzettend veel moeten breken en dan nog…. ik zou niet weten hoe we het dan zouden moeten inrichten. Ik zou beneden het kleine kamertje kunnen inpikken, maar dat is dus echt klein. En we moeten hier op zolder niet alleen twee uitgebreide werkplekken kwijt, maar ook een tweepersoonsbed – en dat willen we een beetje afschermen, want deze muts wil nog wel eens nachtbraken als manlief al lang op één oor ligt. En ik kan met de laptop beneden gaan zitten, maar dan mis ik al heel rap mijn tweede scherm.

Ach nog even en dan is het vast toch te heet om op het zuiden te zitten 😉

Telefoon, iemand hier uit het dorp die graag iets met zijn website wil doen. Ooit opgezet door iemand en nu moet daar nieuw leven ingeblazen worden. De tweede al, en dat in een  paar dagen. Het zijn geen vette opdrachten, maar mensen vinden me kennelijk wel. En dat nadat ik net had overwogen om mijn vermelding in het bedrijvengedeelte van de telefoongids maar te laten schieten. Omdat ik mijn eigen naam heb gehouden na ons trouwen en daaronder graag vindbaar ben in het telefoonboek en ik dat niet wil doen door mijn man (en zonen) uit het telefoonboek te verbannen omdat IK ook zo graag een vermelding heb in het bedrijven deel, sta ik bij de particulieren met mijn mobiele nummer. En ik ben niet zo iemand die dat ding altijd aan en bij me heb. Gelukkig heb ik wel onlangs mijn voicemail gewijzigd, dat ik ook via de vaste lijn (nummer….) bereikbaar ben, want die vermelding laat ik geloof ik maar even staan. Het zijn niet de million-dollar opdrachten, maar wie het kleine niet eert…..

Vorige week kreeg ik een mailtje. Iemand wilde graag meer informatie over het weer online zetten en aanpassen van hun verenigingswebsite. Leuk, want het is een konijnenvereniging. Altijd natuurlijk het probleem wat je gaat rekenen, maar eerst maar eens de opdracht binnen halen. Het wordt lente, ik heb zin om nieuwe dingen te gaan doen…..Hé, stond er deze week ook niet zoiets in mijn horoscoop? Straks eens even kijken. Nu eerst hup, naar een nieuwe klant 🙂

Opeens heb ik het. Het begint met een draadje vanuit de Zeens Nieuwsbrief Webdesign. Daar staat een tutorial voor leuke tabjes. En van het een komt het ander en ik heb een ontwerp voor mijn eigen nieuwe site. Moet nog wel wat verfijnt worden, maar het idee staat er. En ik vind het er heel mooi uitzien. Nu nog het hele geval bouwen in Dreamweaver en dan natuurlijk overal mooie teksten, plaatjes ed. Kortom INHOUD. Maar het ontwerp, jeehoe het staat er.

Nee, nog geen sneaky preview.