Ik ben er zuinig mee… mijn healings. Reden.. buiten de veilige muren van Itaka vind ik het “eng”. Binnen de muren van Itaka kent iedereen het principe van de healing. Zeker binnen de opleiding. Daar buiten vinden mensen het toch vaak maar vreemd. Ze voelen niets, weten niet wat ze er mee aan moeten… Te veel smoesjes eigenlijk om buiten Itaka om een healing te geven. Tot vandaag… fietsend met een vriend komt naar boven dat hij wat moe is.. niet lekker in zijn vel. Ik kan op dat moment fietsend maar 1 ding doen. Hand op de rug en vanuit het hart en mijn energieplek (de zonnevlecht) energie zijn systeem in sturen. En ik merk dat ik het fijn vind om te doen en vooral ook om te kunnen doen. Zeker bij hem, waarvan ik weet dat ik hem ten volle kan vertrouwen. Want daar zit bij mij ook een stukje.. een healing geven aan iemand waarvan ik niet weet of ik hem op dát gebied ten volle kan vertrouwen vind ik moeilijk. Lees verder
Spannend weerzien
Tijdens mijn opleiding Reading en Healing werd ik assistente in een nieuwe groep. Dat was even wennen. Mijn eigen groep was warm en open. In deze groep hingen veel spanningen. Maar de mensen die de meeste spanningen gaven verdwenen. En er waren twee mensen die heel erg naar elkaar toe trokken wat soms lastig was om te begeleiden. Maar op een gegeven moment opende de groep zich wat en kwam er meer humor in. Mijn deel. De reden dat ik ook als assistent in de groep was gezet. Beetje luchtigheid. Lees verder
Afsluiten
Soms zijn er van die momenten dat mijn hoofd niet stil wil blijven.. dan wemelt het er van gedachtes. Liefst alles door elkaar heen. Het is lastig die gedachtes op een rijtje te krijgen. Erover praten helpt niet, want dat verwart alleen maar meer. Het liefst zou ik dan met al die gedachtes op een onbewoond eiland zitten of in het hoekje van het stapelbed op de logeerkamer. Moet ik nog een keer een soort bedstee van maken. Met van die gordijntjes die dicht kunnen. Lees verder
Tevreden
Afgelopen weekend met gezin op pad geweest. Dat was erg leuk en natuurlijk worden er dan ook weer veel foto’s gemaakt. Met kritische blik bekijk ik de foto’s. Maar ik kan op dit moment maar 1 ding zien… een mooi lijf wat er mag zijn. Zou ik dan eindelijk een beetje tevreden zijn met wat ik bereikt heb het afgelopen jaar? Die 30 kilo kwijt en zorgen dat wat er over is gebleven een beetje strak blijft. Op dit moment wel. Ik zie een paar mooie benen, een slank lijf en een paar strakke armen. Maar even genieten van dit tevreden zijn. Ik weet dat het zo weer kan omslaan en dat ik dan toch weer overal vetrollen zie.
Middagje Arnhem
Na een heerlijke fietstocht vanochtend (oh wat was het weer mooi) en even 5k afzien tijdens het hardlopen nu onderweg naar Arnhem voor een combinatiemiddag van werken en bijpraten. Bijpraten over HSP, helderheid, het leven, werk en de liefde samen met iemand waarvan we ontdekt hebben dat we veel gemeen hebben. Grappig is dat….. ze is al een paar jaar een opdrachtgever van me en opeens ontdek je dat je meer deelt dan alleen een opdrachtgever – nemer verhouding. Ik verheug me op dit soort middagen. Vooral met dit weer. Het zal zo wel een heerlijk terrasje worden. Lees verder
Tijd om te genieten – me time
Al jaren heb ik een eigen bedrijf en werk ik vanuit huis. Dat bevalt op zich uitstekend. Weer of geen weer.. ik hoef nergens naar toe. Als het even wat rustig is kan wat tijd aan mijn grote hobby, het huishouden ahum, besteden. Tussendoor even wat boodschappen doen en alles gewoon bij de hand hebben.. lekkere koffie, lekkere thee… noem maar op. Maar deze zomer kwam het er in eens in… na het zwemmen een stuk fietsen. Meestal was ik dan rond een uur of negen weer thuis en kon ik naar boven naar het werk… ik noemde het gekscherend mijn rondje woon-werk verkeer. Al gauw kwam daar ook regelmatig het middagrondje bij…. zo rond een uur of 5 weer een stuk fietsen.. werk afsluiten, even een frisse wind door de haren en dan thuis met andere dingen dan werk bezig zijn… weer een stuk woon-werk verkeer. En het bevalt me.Lees verder
Even weer meer controle
Vanmorgen ben ik niet de beste vriend van mijn weegschaal. Ik had gehoopt dat hij op wat minder zou staan, maar het is even slikken. Meer dan 63. Gelukkig blijft de oude steken op 59.5 wat nog onder die magische 60 grens is. Maar ik kan merken dat ik in het weekend meer heb gegeten dan goed voor me is en dat de verleiding voor fout voer te groot was. Maar goed… ik heb er wel van genoten, maar ik merk dat er in de dagen erna toch ook weer wat meer hang naar zoetigheid is. Daar baal ik van. Ik hoop dat dat gauw over is. Ik wil niet weer in de valkuil vallen van snaaien en foute dingen snoepen. Gauw weer in het gareel dus. Te beginnen in de winkel… oppassen wat ik in huis haal en foute dingen dus lekker laten liggen waar ze liggen.. in het schap.Lees verder
Wit vel angst
En dan toen was het vrijdagochtend zover. Mijn eerste teken- en schilderles. Nadat de Juf mijn de regels van perspectief nog eens had uitgelegd mocht ik daarmee aan de slag. Wit vel papier voor me en maar beginnen. Dat duurde ongeveer een kwartier… toen de eerste lijn neergezet. Wat is dat toch lastig om zomaar wat op papier te zetten. Gaat het wel goed, kan ik het wel, wordt het wel wat.. wit vel papier angst.. heel duidelijk. Maar na de eerste lijn kwam de tweede en de derde en uiteindelijk stonden er wel wat krabbels op. Daarna gaan denken wat ik wilde gaan schilderen. Ik had wel een idee, maar foto natuurlijk vergeten. Wat zoeken in dropbox en op de telefoon, maar mijn eerste idee bleef. Dus gauw naar huis voor de fotoLees verder
Klein rekenfoutje – 16,5k
Ik had eens zitten rekenen met al die fietstochtjes…. een hardloopronde via de Grift moest ook gewoon 14k zijn. Het idee voor vandaag was gewoon die 14k.. op tijd vertrokken, vanwege mogelijke hitte. Begonnen op de normale weg…. Rijnsteeg linksaf.. de Egelsteeg in.. aan het einde weer rechts, links de ‘weet niet meer hoe die steeg nu weer heet’-steeg en daar had ik opeens het idee dat ik best weer links, rechts links kon doen en dan langs de Grift kon lopen…. was een ochtendronde me de fiets ook niet gewoon iets van 14k… oke, dat is vanaf het zwembad, maar ach… dat zou toch niet zoveel uit maken??Lees verder
Mars – Venus Communicatie
Een klein gesprek met de jongste zoon.. hoe het was op de vakantie. Dat het allemaal wel redelijk verliep maar dat er soms toch wel strubbelingen waren. Dat zijn vader dat wellicht anders ziet. Die vond het een prachtige vakantie. En inderdaad.. we hebben leuke dingen gedaan, gewandeld en zo… En dat hij weet hoe dat gaat… Eigen tempo, weinig rekening met anderen en te laat ontdekken dat hij een heel eind voorop loopt en dat hij de rest weer eens kwijt is.. nou ja kwijt… de rest is niet meer in beeld.. en had dus harder moeten lopen. Geeft bij hem ergernis, want hij moet wachten en waar blijven ze nou. En bij de andere kant ook.. kan hij nu niet even wachten.. hij is toch niet alleen? En dat dat me dat vorig jaar zo ontzettend eenzaam deed voelen omdat ik toen niet een van de jongens bij me had die mijn tempo liepen en bij mij bleven.. me moed inspraken enz enz.. Dat ik zo langzamerhand genoeg heb van altijd maar naar een rug in de verte kijken. Lopend.. of fietsend.Lees verder
SEAU… dat was ff een uurtje sporten
Vakantie is weer voorbij bij Yo’s en dus kan er weer gesport worden…. alleen is onze Paul nog op vakantie en kwam er dus een vervangster. Komt er zo’n heel klein meisje binnen in de kleedkamer waarvan je denkt dat iemand haar dochter mee heeft. maar nee.. dat is de juf Ik voelde me er gewoon een reus bij. En dan gaat de muziek aan.. hard en non-stop en beginnen we… ook non-stop. Een zumba les.. niet onze vertrouwde fiesta les, maar goed… ze staat te springen en te dansen en wij moeten het maar nadoen. Lastig, maar een heerlijk les. Ben benieuwd of ik morgen de trap nog op kom naar zolder. Gelukkig eerst naar Utrecht voor wellicht een nieuwe opdracht.. scheelt weer even. Want oh oh oh.. wat hebben we de beenspieren moeten gebruiken. Maar heerlijk en wat een heerlijk levendig en bewegelijk mensje die de les gaf. Mag vaker komen.. maar dan de muziek wat zachter.. begin oud te worden geloof ik.. of juist niet hahah.. met gehoor is nog niets mis. Wat zijn dit soort uurtjes toch een lekkere vorm van calorieën verbranden. Beweging van vandaag weer gehad dus…..
Weer een rondje van 14k!
Vanmorgen weer de zondagochtendloop. Streven was weer een rondje van 14k. Kijken of dat zou gaan lukken na de vakantie. Eindelijk door wat er mis is met de iPod en kan hem nu een soort van bedienen. Straks uitvogelen hoe het goed komt, maar de voice over stond aan. Dan heb je toch een andere manier nodig om bij de playlists te komen. Maar gelukkig… vlak voor ik wilde gaan lopen kreeg ik hem iig op mijn hardloopnummer.. de grandmix 2008 van Ben Liebrands. We kunnen beginnen. Had al bedacht dat ik in het Binnenveld nog iets anders wilde lopen. De Slagsteeg helemaal uitlopen en dan de Kraatsweg uitlopen tot de Dijkgraaf…. zou ik toch de 14k zonder allerlei rondjes om het thuisblok moeten kunnen redden. In het begin lukte het nog om de hartslag enigzins in zone 3 te houden, maar daarna had ik een fijn tempo en had ik weinig zin om in te houden. Hartslag was redelijk, maar wel in zone 4.. het zij zo… het ging best lekker en zo ging bijna de hele ronde.. tot het tunneltje.. daar kwam even de klap.. dus door het tunneltje gelopen.. even de hartslag naar onderen en dan weer verder. Ik moest en zou die 14k halen…. ik wil niet terug in het oude patroon dat ik opgeef.Lees verder
Even bij eten
Vanmiddag een reunie van het vroegere werk van L. Een hele leuke groep mensen, op een mooie locatie bij een van de oud collega’s. Het was een hele gezellige middag/avond. En de gastvrouw had het eten echt prima voor elkaar. Wat had ze haar best gehad en wat waren er veel en lekkere hapjes. En met 57 op de weegschaal vanmorgen had ik nog wel wat ruimte. Dus me niet ingehouden… nee.. dat klopt niet.. pasta salade en brood laten staan.. maar verder wel heerlijk gegeten… morgen dus weer even een minuutje van de waarheid… op de weegschaal en dan gaan we de strijd weer aan.. gefrustreerd als er weer wat bij zit en blij als er weer wat af is… maar aan de andere kant die eeuwige wetenschap dat er echt niet meer af moet.. maar de angst dat iets er bij gelijk de controle verliezen is.. is groot.Lees verder
Een bijna gewone vrijdagmorgen
In de vakantie veel bewogen.. natuurlijk op zondag hardgelopen en verder ook een aantal best wel lange wandelingen gemaakt… berg op.. vreet energie en kweekt spieren. En het resultaat mocht er zijn.. vanmorgen 60.4 kilo op de weegschaal… de nieuwe weegschaal. Een streefgetal voor mij… op deze weegschaal 60 wegen. Niet iedereen is het daar mee eens, maar voor mij blijft het toch iets wat ik wilde bereiken.Lees verder
Te groot
Oeps….vanochtend mijn spijkerbroek maar weer eens aangedaan. Vanmiddag heeft L een gesprek en daar kan ik echt niet in mijn korte broek bij aanzetten en mijn leuke rood-wit gestreepte jurkje is leuk voor het zwembad en thuis.. maar niet echt voor een zakengesprek… hoe informeel dan ook. Bovendien is het nu best wel fris en natuurlijk heb ik er niets schoons passends meer boven op. Dus spijkerbroek en mijn every summer has a story t-shirt.. daar ben ik zuinig op, dus dat is nog schoon. Maar spijkerbroek aan en oeps… die zakt me wel heel snel van de kont af. Morgen dus dag van de waarheid, want ook al mijn korte broeken zijn veels te groot geworden in de vakantie.. kan twee redenen hebben.. de korte broekjes zijn van de Lidl, dus mindere kwaliteit, dus die rekken….. of…. het is me in ieder geval gelukt om niet aan te komen in de vakantie… ik vrees echter dat er toch nog wel weer wat af is…. na de vakantie weer gauw ook wat gaan sporten… zwemmen, rennen en wat krachttraining, want ik heb het gevoel dat vooral mijn armen wat “leeg” zijn. met wat meer spieren worden de broeken gelijk vast ook wat strakker 😉
Naschriftje….. net terug van vakantie (hadden geen zin in een extra nachtje kamperen in de zeikregen….) en natuurlijk direct even op de weegschaal….. inderdaad oeps.. want ’s avonds ben ik altijd zwaarder dan in de ochtend.. en dan nu al op 60,8 op de nieuwe weegschaal en 57,5 op de oude… en ja… ik weet het… is niet echt veel…
Mijn vrienden…. de weegschalen
Vanmorgen in alle vroegte natuurlijk even weer de weegschaalcheck.. een neurotische gewoonte.. ik weet het. Eén keer in de week wegen is voldoende… weet ik ook. Maar ik moet en zal controle over mijn gewicht houden en dat kan alleen als ik dat dagelijks even in de peiling houd. Straks twee weken op vakantie is al lastig zat. Natuurlijk merk ik het wel aan mijn kleding en kan ik het ook wel zien.. maar die cijfertjes he….
Maar vanmorgen op de nieuwe weegschaal… 61.7 – en dat is laag.. dat is zondag-na-14k-hardlopen gewicht… vocht verlies, er binnen een uur weer bijdrinken. Maar het is niet een doordeweeks gewicht. Dus dan maar even oude weegschaal.. zal wel 59-60 zijn zo ongeveer.. Geeft die 57.5 aan. Lager dan ik ooit ben geweest. Zelfs later op de dag.. met alle kleren aan (stiekem natuurlijk nog een keer kijken) 59 en dat is ook niet veel met kleren aan. Gisteren natuurlijk een redelijke vastendag gehouden. Ik bekijk mezelf eens in de spiegel.. prima.. niets te mager. Vandaag ook nog maar eens een rustig aan dagje. Beetje buffer voor de vakantie kan geen kwaad. Ik voel me op en top fit, volop energie.. dus kennelijk krijg ik genoeg van wat ik nodig heb binnen. Voel me goed.. ben blij met mezelf.. Karin 2.tja.. waar zal ik ondertussen zitten.. toch wel 2.3 🙂
Superronde
Vandaag is het zondag en dat is al jaren traditiegetrouw onze hardloopdag. Vroeger ging alleen manlief en af en toe ging ik op het fietsje mee.. later met een kindje voorop en nog wat later met 1 voorop en 1 achterop of met de oudste op zijn eigen fietsje ernaast. Maar vaak ging manlief ook even alleen. Toen de oudste wat ouder werd ging hij mee op skeelers en de jongste op zijn kleine fietsje. Manlief had vaak wel wat gezelschap. Een periode ben ik meegegaan op skeelers. De oudste kon namelijk op een gegeven moment zelf hardlopend mee. Ik op zijn skeelers en later op eigen skeelers. Dát vond ik leuk.. tot ik jaren geleden op eerste paasdag moest uitwijken voor een auto en onderuit ging en mijn pols op 4 plekken brak. Einde skeelercarriëre.Lees verder
Heb ik een eetprobleem?
Vorig jaar februari woog ik nog tegen de 90 kilo. Ondertussen ben ik er daar zo’n 30 van kwijt. Dat was hard werken en veel laten staan. Een machtig gevoel dat het gelukt is en nu natuurlijk zorgen dat het er niet meer aan komt. Tijdens de afvalperiode heb ik mijn eetpatroon gewijzigd. Variatie van het 5-2 vastendieet (2 dagen vasten 5 dagen gewoon eten), een koolhydraatbeperkt dieet, het dieet van Mieke Kosters (wat geen dieet is maar meer een levenswijsheid) en allerlei eettips van internet. Welke dingen mag je wel eten en welke kun je beter laten staan. Alles bij elkaar hielp het om die 30 kilo kwijt te raken en vooral… om controle te houden op mijn gewicht.Lees verder
Gemis
Een bericht op facebook van een vriendin daar. Hun zoon is vandaag jarig.. 21 jaar. En erbij staan foto’s van die zoon met zijn vader. Zijn vader.. mijn lieve maatje van vroeger, Bert. Die helaas al heel vroeg de strijd tegen kanker moest verliezen en slechts 54 jaar mocht worden. Wat een pracht mens was hij. En hoewel het contact de laatste jaren wat minder was.. ieder zijn eigen leven, niet bij elkaar in de buurt wonen enz… voel ik het gemis. Hij overleed aan dezelfde ziekte als mijn lieve mams, die vandaag samen met paps hun 57ste trouwdag zou vieren. Ook dat mocht niet zijn.
En ik laat mijn tranen maar even gaan. Ik mis ze….
Rare nachten
ik weet niet of het de leeftijd is, of de onrust in mijn kop die ik er zonder medicatie kennelijk niet uit krijg of wat dan ook…. maar de nachten zijn onrustig en lang…. Ik val als een blok in slaap om een paar uur later wakker te worden met het idee dat het ongeveer 6 uur is en dan is het pas 1 uur… of 2 uur.. of 3 uur.. enz enz… en dat niet 1 nacht, maar meerdere nachten. Gewoon klaar wakker….dus vanavond maar eens op tijd naar bed en hopen dat ik dan in ieder geval wat uurtjes extra pak of zo… maar morgen gewoon weer op tijd eruit en heerlijk mijn baantjes trekken en mijn rondje rennen…
