haha, het is geloof ik niet de eerste keer dat ik blog met de titel druk. Is het dan ook werkelijk druk… nee, ik maak me druk en daardoor ervaar ik druk. Er lopen een aantal projecten door elkaar, maar ik krijg het niet helemaal op de regel van binnen. Laat me te snel door van alles afleiden of ik ga volledig op de hyperfocus. Dus weer even op de gewone focus modus en een overzicht maken van wat ik nu waar moet doen. Lijkt me handig. Want het zijn allemaal leuke projecten en het gaat allemaal prima in de tijd, als ik die tijd een keer goed zou kunnen verdelen.

En tegelijk besef ik dat ik weer gewoon wat meer moet bloggen. Want ik heb er altijd wel de boel mee op een rijtje kunnen krijgen. Alsof je even met een ander overlegt…

Ik kom terug van mijn werk op school en heb twitter open staan. Ik lees wat berichten terug en zie dat iemand op zoek is naar een plugin van wordpress waarmee je steeds de laatst geuploade youtube film kunt laten zien. Nou zo’n plugin ken ik niet en ik doe ook eigenlik niet zoveel met youtube zelf, dus die plugin zou ik ook niet nodig hebben. Waarom ga ik dan toch naar google en zoeken op wordpress plugin youtube? En waarom installeer ik dan gelijk degene die ik tegen kom zonder te zien dat die plugin niet meer werkt omdat er iets gewijzigd is? En waarom zie ik die enorme kuil pas als ik weer wil gaan zoeken?

Maar ik zag hem en zal zijn tweeds in de gaten houden. Voor het geval hij zelf toch nog iets vindt.

M is druk bezig met zijn iTunes op orde brengen en via de torrents nog allerlei ontbrekend materiaal te downloaden. Ik probeer hem daarbij een beetje op het rechte pad te houden, want als je hem niet af en toe afstopt wil hij steeds meer en natuurlijk moet alles ook perfect in iTunes, zodat hij daar uren achter kan zitten. Goh…. hoe herkenbaar. Ik heb vlagen dat ik wat met mijn muziek doe, maar dan hoor ik een bepaald nummer en wil dat gaan zoeken. En al zoekende kom ik van alles tegen. Dus zoeken, downloaden en natuurlijk moet dat dan ook bij mij netjes in iTunes. Zodat ik vanmorgen zeer vertraagd begin, maar wel weer heel wat muziek erbij heb in mp3’s. Oude muziek, die ik bijna allemaal al ooit vroeger op CD gekocht had (sommige heb ik zelfs nog op LP), maar die wil ik ook gewoon boven kunnen luisteren of mee willen nemen op mijn iPod. En natuurlijk kan ik gewoon de CD’s beneden ophalen en hier afspelen of inladen in iTunes, maar daar denk ik niet aan. Ik zit alleen heel hebberig te kijken naar al dat moois wat daar voor het grijpen ligt. Zodat ik nu sommige albums en drievoud heb. Op LP, CD en nu ook op mp3. Volledig niet nodig, tijd weg, die ik niet meer voor iets anders kan inzetten. Ik zie de enorme kuil voor me, doe mijn ogen niet eens dicht en stap er gewoon in.. 😳

Telefoon gaat. Het is mijn psychiater. Hij heeft een andere werkplek gevonden en gaat de Gelderse Roos verlaten en dus ook mij. Nu kwam ik er twee keer per jaar eigenlijk vertellen dat het allemaal best wel goed ging en dan kreeg ik weer een recept. Die ik vervolgens in mijn portemonnaie stopte en goed bewaarde, want in de loop der tijd had ik al heel wat herhalingen opgespaard. In de vakantie slik ik minder en een poos geleden werd ik toch wel erg hyper van 30mg en heb er toen zelf maar 20 van gemaakt en ja… dan hou je natuurlijk over. Daarnaast vergeet ik de dosering van 4 uur nog wel eens. Wij hadden in oktober een afspraak en die ging nu niet door. Hij zou alles naar mijn huisarts sturen en nog een recept opsturen, want ik moest toch bijna zonder zitten. Ik kijk in mijn portemonnaie en zie het recept wat hij in april heeft geschreven. Ik vertel hem dat en hij vraagt zich af of ik het eigenlijk nog wel slik. Ik beken dat ik zo min mogelijk gebruik, dat ik het ook vaak vergeet en dat het best wel goed gaat zo. Dus voorlopig geen nieuw recept. Dat kan ik wel een keer ophalen bij de huisarts.

Als ik in mijn kast kijk zie ik daar ook nog 8 doosjes liggen. IK kan een een winkeltje beginnen. IK wil weer hard aan het werk. Ik neem er nog maar 2 – even het koppie erbij houden 😉 Ik denk dat het best wel gaat lukken zo zonder de steun van de Gelderse Roos….

Moet gewoon een keer kunnen vind ik, een bad sportsday, ofwel. Vanmorgen hoefde M niet te werken, dus die sliep uit. Ik was wel vroeg wakker, ben er ook uit gegaan, maar heb heerlijk met mijn krantje, kopje thee, bakje fruit en glaasje sap naar de OS zitten kijken. Met het voornemen om dan later op de dag nog even op de Wii te gaan of op de crosstrainer. Die Wii ben ik wel heel even opgeweest vanmorgen, voor mijn lijntje – 0,5kg er weer af. Toch vast een hormonale kwestie. Kijken of er over 4 weken weer zo’n bultje op het lijntje komt. Maar morgen moet M weer werken en vroeg op, dus het voornemen om morgen wel weer gewoon mijn kilometertje te trekken is er wel weer.

Ik ben een echte deadliner. Ik probéér wel alles goed te plannen en alles op tijd af te hebben, maar het lukt gewoon niet. Ik probeer het heel hard, want ik weet dat ik me er veel beter bij voel, veel minder stress, maar IETS zorgt dat het toch nooit lukt. Maar dat is mijn leven… ik probeer met mijn wetenschap de jongens daarvoor te behoeden, maar helaas, de oudste is in ieder geval ook een ontzettende deadliner. Gedurende het afgelopen jaar heeft hij allerlei activiteiten moeten doen in het kader van het vak CKV, daar heeft hij allerlei verslagen van moeten schrijven. Het eindverslag is belangrijk want het telt mee voor je eindexamen en het vak moet dit jaar afgerond worden, enwel vandaag. De hele week was het al druk met allerlei verslagen en gisteren was hij niet achter de pc weg te slaan. Geen voetbal kijken en maar achter die pc. Ja er moest nog wat af. Nu was ik ontzettend moe en had een borrel gehad en ben dus vroeg naar bed gegaan. Ik word wakker omdat ik beneden iemand hoor lopen. Ik dacht de jongste die wellicht ging hardlopen, maar, bedacht ik mij nog gauw, het is helemaal geen zondag. Dan een dreun op de trap en ik zie de oudste nog volledig in kleding de trap op komen. Ik kijk op mijn wekker 3.10 uur. Pardon?? Hij kwam even wat bovenbrengen en moest nog het een en ander printen.  IK probeer nog wat te slapen, maar de werkkamer is naast de slaapkamer en ook al is de deur dicht, ik hoor de printer erg goed. Om 4 uur is het beneden eindelijk donker. Het verslag ziet er weer indrukwekkend uit, want naast een deadliner is hij ook een perfectionist. Niets halve verslagen. Het moet er allemaal gelikt uitzien. We proberen aan het ontbijt toch nog even te wijzen op het feit dat het veel prettiger voor ons allemaal is als hij toch wat eerder aan dit soort dingen begint. Maar wie ben ik om daar iets van te zeggen. Hij lag er nog om 4 uur in. Tijdens mijn studie ging ik de hele nacht door om natuurlijk op het laatste nippertje mijn spullen weer te kunnen inleveren.

Van mijn coach heb ik huiswerk opgekregen. Elke dat moet ik mijn succes opschrijven en welke competenties ik daarvoor gebruikt heb en mijn teleurstellingen en hoe ik dat een volgende keer kan voorkomen. Eén van de teleurstellingen is natuurlijk dat ik het elke keer vergeet en dan neem ik mij voor het de volgende dag gewoon te doen. Successen vind ik nog moeilijker, want wat is een succes? EN als ik al iets weet, welke competenties gebruik ik dan daarvoor. Dus ik ga straks aan de slag met mijn competentie kaartenspel om eens te kijken welke competenties ik überhaupt vind dat ik heb.
Vanmorgen wel mijn meditatie/instroomoefening gedaan. Ik probeer daarbi de energie die ik binnenkrijg direct toe te wijzen aan het doel dat ik mezelf heb gesteld ‘Succesvol zijn in wat ik doe”. En ik ben degene die bepaalt wat succesvol is. Dat is niet die dikke kar voor de deur enzo, maar een goed gevoel over de dingen die ik doe. Dat ik er tevreden over ben en dat ik dat ook uitstraal. En dat zit in grote en kleine dingen. En het is moeilijk uit het oude patroon te stappen, maar ik denk wel dat het nodig is om uit de dip te komen.

Er zit weer teveel in mijn hoofd. De laatste dagen heb ik weer allerlei indrukken opgedaan waar ik wat mee wil. Alles maalt en maalt en daardoor kom ik weer tot niets concreets. De dingen die moeten en die volgens een vast plan zouden moeten gaan wel. Zo heb ik net voor iemand een wordpressblog geinstalleerd. Voor een ander heb ik een foto even goed op zijn blog gezet en de foto’s van het paaseierenzoeke van de voetbalvereniging vroeg ook niet al te veel denkwerk. Maar nu…

Tijdens de cursus heb ik allerlei dingen gezien die ik wil toepassen. Er kwam gelijk een leuk idee voor mijn eigen website naar boven borrelen. Maar goed, dat vergt wat verder denk- en ontwerp tijd. Zondag ga ik naar mijn schoonouders en daar ga ik koken. Maar het menu vraagt ook weer wat denkwerk. Het omzetten van ideeën die nog niet helemaal vastgelegd zijn is dus moeizaam. En ondertussen bedenk ik wat ik nog meer allemaal wil en moet doen. En ondertussen gebeurt er dus weer eens niets 🙁

Misschien alle gedachten ordenen tijdens het opruimen van mijn werkkamer

Vandaag weer een afspraak met mijn ‘burn-out’ begeleidster voor de burn-out die niet echt een burn-out is. Ze is eigenlijk energie-werkster en dat die energie niet in balans is bij mij. Dát was wel duidelijk. Na wat sessies gehad te hebben gaan we nog de focusmethode volgen: het is een beetje als de ADHD-doelengroep. Je gaat je op iets focussen, een doel dat je wilt bereiken en in stappen ga je naar dat doel toewerken. Het moeilijkste is het omschrijven van het doel. Wat wíl ik nu eigenlijk? Ik gooi wat balletjes op: ik wil sfeer in huis, gezelligheid. En dat huis is natuurlijk op orde. Ik doe mijn werk op gezette tijden en daarnaast neem/heb ik heerlijk de tijd om te ontspannen met een goed boek, te naaien of te schilderen. Ik ben de moeder die ’s middags heerlijk even bijpraat met de jongens aan de keukentafel (waar natuurlijk een gezellige bos bloemen op staat) met een kopje thee enz enz. Maar is dat wat ik wil. Na nog wat praten ontsnapt mij de zin “ik wil succesvol zijn in wat ik doe”. En dát vindt zij een doel. En wat is succesvol – nee, niet de dikke auto voor de deur, grote opdrachten en weet ik het wat allemaal. Succesvol is naar mezelf toe. Wat ik doe, vind ik dat ik goed doe. Als ik mijn huis binnenkom ben ik er blij mee zoals het eruit ziet. Ik ben blij met mezelf. Het is niet alleen opgeruimd, maar er is ook sfeer. Een deel begin ik vandaag al aan. Er waren bollen in de aanbieding bij AH en ik ga een bos tulpen halen. De rest komt geleidelijk, want één van de dingen waar ik succesvol in wil zijn is alle overbodige balast weg. Dat wil zeggen dat de volgende keer dat L wat langer in het buitenland zit, ik de vliering op ga en alles wat ik niet meer wil ook echt wegdoe. Iets wat ook geldt voor de garagekast en de dozen onder de kap hier. Succesvol is waar ik ook kom in het huis, ik erger me niet aan alle mandjes en doosjes die ik ergens in een hoekje heb staan met spullen waar ik eigenlijk niets mee doe. Ik heb weer volop energie. Ik ga succesvol worden 🙂

Nog een afspraak voor deze week: de video van de musical van groep 8 2007 op orde maken (er schijnt een nummer dubbel in te staan) en dan een image maken en deze gaan branden. De kinderen op de hoogte brengen en dan kunnen ze eindelijk allemaal hun dvd krijgen. Niet veel werk, maar je moet het gewoon even (ojee verboden woord in de doelengroep) doen

Nu de ADHD doelengroep is afgelopen moet ik het helemaal zelf doen. Het handige van de doelengroep was, dat je afspraken maakte met jezelf, maar ten overstaande van de hele groep. Je was natuurlijk helemaal eigen baas, maar ik had toch wel altijd het gevoel dat ik me moest verantwoorden (eigenlijk ook gewoon tot mezelf) naar de groep. Nu hoef ik de afspraken niet meer te maken, maar het gaf wel houvast. Dus mijn afspraken voor de komende week:Lees verder

Vandaag ga ik voor het laatste naar de groep. Vanaf vandaag moet ik het alleen doen. Zou het lukken of zou het langzaam weer verzanden in ‘komt morgen wel’ en dus niet meer. Of zou ik toch wel voldoende zelfdiscipline hebben opgebouwd om de afspraken gewoon nog met mezelf te maken en ook na te komen. Het geeft in ieder geval weer rust op de vrijdagochtend, want het snel even naar de markt en dan hup hup naar de groep, terug ff snel een broodje en dan zoef zoef naar school, was ook niet alles. Lekker en ook een beetje leeg gevoel.

Eenmaal achter mijn computer vergeet ik alle tijd. Dan is er opeens weer een kind thuis en heb ik nog niet eens mijn koffiepauze gehad en mijn lunch. Ik werk ook makkelijk tot 6 uur door om dan te ontdekken dat ik nog inkopen moet doen voor het eten én ook nog moet koken. Dus besloot ik dat ik een timer ga instellen op mijn computer. Eentje die om 10.30 zegt dat het pauze is, om 12.30 dat ik mag lunchen en om 17.00 uur dat ik moet stoppen, inkopen doen en koken. Maar ergens gaat er steeds wat fout. Dan waarschuwt hij me niet en ik kom er maar niet achter waarom niet. Waardoor ik dus nu rustig zit te werken en merk dat het alweer bijna 11 uur is en er dus geen belletje gaat. En dan zie ik dat het belletje alwéér uit is. Gauw aanzetten en hoi hoi, ik mag heerlijk een bak koffie gaan zetten 😉

Nog twee keer de afspraken

• Huishouden op orde houden
• Strijkmand leeg (en daarna weer bijhouden en niet laten versloffen)
• urenregistratie 2007 afronden
• urenregisratie 2008 opzetten
• weekplanning, dagplanning en uren bijhouden
• cursus photoshop bijhouden (vooral plannen op de zondagmiddag)
• overzicht houden op opdrachten en werkzaamheden
• Tijd in de gaten houden en op tijd pauzes en stoppen (timer??!!)
• Kids begeleiden
• de komende 2 weken 3x op de dansmat of crosstrainer

Vandaag weer de ADHD-groep. Is het één van mijn laatste keren? Ik vrees van wel, maar ik hoop van niet. Volgende keer evalueren en meestal krijg je dan de vraag ga je door of verlaat je de groep. En ik weet dat dit laatste toch een keer moet gebeuren. Ik moet plaats maken voor nieuwe leden. Ik zit er al het langst, mijn tijd komt. Maar kan en wil ik zonder de groep en wat dan?? Als ik niet elke 14 dagen moet zeggen dat mijn huis redelijk op orde is, hou ik het dan ook redelijk op orde? Natuurlijk doe ik het voor mezelf, maar doe ik het ook echt voor mezelf??

Maar goed, ik heb weer afspraken gemaakt:

• Een lijst maken van alle lopende opdrachten en inventariseren en opschrijven wat daar moet gebeuren. Dit wil ik eigenlijk uiterlijk maandag af hebben.
• Ik moet met twee opdrachtgevers contact zoeken, want daar ligt het te lang van stil
• Natuurlijk het huishouden op orde houden volgens mijn versie van het Kaat Mosselprincipe
• De kids achter de vodden zitten en zorgen dat zij alles op tijd doen en niet in dezelfde valkuilen trappen als ik
• Mijn werkkamer op orde houden en eventueel nog meer op orde brengen
• Week- en dagplanning blijven maken
• Cursus photoshop goed inplannen en tijd voor nemen
• Niet bij de afspraken, maar natuurlijk wél belangrijk: mijn verjaardag voorbereiden en de mensen die ik niet via de mail kon uitnodigen, wegens geen adres, even per telefoon uitnodigen

Is weer even voldoende voor de komende twee weken lijkt me. Een voor mezelf, losstaande afspraak. Kijken wat ik na de volgende groepsbijeenkomst wil en mag. En als ik weg ‘moet’ een afspraak met G maken voor vervolg.