Af en toe hoor ik vreemde geluiden of stemmen. Hoor ik ze wel of zijn het geluiden die mijn hoofd als iets anders vertaalt? Midden in de nacht wakker worden van een telefoon die niet afgaat of een deurbel die niet gaat. Dat ze niet gaan weet ik zeker. Niemand in huis wordt er verder wakker van… ik hoor ze dus alleen. Ik meld het op twitter en er ontstaat een gesprek. Iets wat ik niet wil, of eigenlijk wel… de ander heeft me door en wil dat naar buiten pulleken wat ik dus niet wil weten?? of in ieder geval niet mee bezig wil zijn. Maar wel iets waar ik eigenlijk wel bezig mee zou moeten zijn… of moet ik dat helemaal niet. Ook met die vraag wil ik helemaal niet bezig zijn. Ik wil gewoon bezig zijn met mijn werk, wat ik leuk vind en gewoon mijn dingen doen. En dan komen er af en toe dingen op mijn pad, die ik leuk vind… maar waar ik van mij dan verder niets mee hoef. Maar natuurlijk heeft ze gelijk. Ik zou wel in beweging moeten komen. Waarom komen die dingen op mijn pad en wellicht moet ik er juist wel wat mee. Dan heb ik straks mijn opleiding Intuitieve Ontwikkeling afgerond naar 3 jaar. Ben ik gediplomeerd reader en healer en ga ik gewoon door met websites maken. Lees verder
Tarotkaart:Negen van Staven
Vrijdagavond was open avond bij Itaka in Bennekom. Tijdens de introductieles konden wij, als gevorderde cursisten alvast wat oefenen door elkaar te readen aan de hand van een steen. Mijn steen was de aventurijn en de basis van de lezing was Balans, goede verdeling tussen mezelf en werk en vooral ook mezelf in balans brengen en voldoende rust nemen.
Vandaag trek ik maar weer eens een tarotkaart: De Negen van Staven, met de volgende begeleidende tekst:
Doe het rustig aan. Je bent druk bezig geweest de afgelopen periode, dus je zou kunnen zeggen dat je nu wel even genoeg hebt gedaan. Probeer ook eens te genieten van het nietsdoen.
Een signaaltje van boven….. die hardnekkige vastzittende verkoudheid zal ook wel een teken zijn.
Tarotkaart trekken: De Maan
” Ga je gevoelens niet uit de weg, maar probeer erachter te komen wat je voelt en waarom je dat voelt. Richt je blik naar binnen en zorg ervoor dat je erachter komt wat je motiveert, wat je innerlijke drijfveren zijn”
Deze kaart trek ik na een dag wat duister naar mijn computer scherm kijken. Ik ben met een aantal dingen bezig, maar niet alles lukt. Ik zit te puzzelen en ben niet echt met iets concreets bezig. Tijd genoeg om af en toe de gedachten even te laten gaan.. die dan gelijk afdrijven, alle kanten op. Dingen die langs komen duw ik weg. Nu ik deze kaart trek en nadenk vind ik het jammer dat ik dat vanochtend niet heb gedaan. Af en toe terugdenkend aan de kaart had ik wellicht eerder wat afstand genomen van de pc en even tijd genomen voor reflectie. Gemerkt dat wat mij motiveert is gericht bezig zijn. Een vraag van een klant goed afhandelen en daarna een mailtje krijgen van een blije klant. Het bezig zijn met mensen helpen. Of het nu is door een nieuwe website af te leveren of even de tijd nemen om een kleine vraag te beantwoorden. En waar was ik vooral vandaag mee bezig. Puzzelen met code waar ik dan net te weinig verstand van heb. Blind staren op code is het dan meer. Natuurlijk prachtig als je na een dag staren je hoofdpijn ziet vervliegen als opeens het gepruts tot goed resultaat leidt. Maar eigenlijk eerder kijken naar waar ik mee bezig zijn. Motiveert het gepuzzel naar code me? Ja… wel als alles lukt en ik de klant een mooie oplossing kan bieden. Tot die tijd dus niet. Dan moet ik dus weer even binnen in mezelf kijken en bedenken wat me wel motiveert en daar dan mijn tijd aan besteden. En code geneuzel misschien eerder aan de echte experts overlaten 😉
Het stemmetje in mijn hoofd
Ik heb al jaren een stemmetje in mijn hoofd. Een stemmetje waar ik nooit vaak naar luisterde maar waar ik ondertussen mee geleerd heb om niet te negeren. Het stemmetje is namelijk best wel slim. Zo was er dat stemmetje dat tegen me vertelde toen ik de achterdeur op de knip deed, ik niet naar binnenkon als er iets met mijn sleutel was. Ik negeerde het stemmetje, gooide de voordeur achter mij dicht, zocht mijn sleutel om hem op slot te draaien en ontdekte dat die sleutel aan de binnenkant in het slot zat. Tja, dan kunnen de buren nog wel een sleutel hebben, maar binnen kom je niet.. Of het stemmetje dat even tegen me zei dat het glas best kon vallen zo op de rand van de tafel… negeren natuurlijk en pats.. daar ging het glas. Tegenwoordig besef ik mij dat het stemmetje me waarschuwt. Dat het stemmetje logisch nadenkt en dingen al een beetje ziet gebeuren. ZO kwam ik net terug van het dorp en reed ongeveer langs de kapper. Oh… daar moet ik ook nog een keertje naar toe. Deze week maar eens een afspraak maken. Nee, riep het stemmetje.. ga nu maar even..straks is ze gauw met vakantie. Geluisterd en wat blijkt… ze zat vol, werkte alleen vandaag en morgen nog en er had net iemand voor morgen afgebeld. IK ga toch vaker naar dat stemmetje luisteren. Het is namelijk een heel slim stemmetje.
Tarot kaart – De Duivel
Vanmorgen trok ik de De Duivel
Dit is een kans om je te bevrijden van de gevoelens ten aanzien van moeilijke of belastende ervaringen uit het verleden. Je zult in staat zijn om af te stappen van overlevingsmechanismen die inmiddels contraproductief zijn
Chakrastenen
Ik kon ze gewoon niet laten liggen. Een doosje met chakrastenen en een boekje met uitleg. Ik hoopte eigenlijk een beetje dat er in het doosje ook ruimte zou zijn voor het opbergen van meerdere stenen, maar helaas, dat was niet zo. Maar het boekje erbij was des te leuker. Niet alleen uitleg over de stenen maar ook over hoe je ze kunt gebruiken. Bijvoorbeeld om elixers mee te maken. En dat vind ik echt magie. Want elixer doen me denken aan mysterieuze tovenaars die allerlei drankjes brouwen voor goed en voor kwaad. Maar ik zal het zeker eens gaan proberen. Het lijkt me echt zoiets als baat het niet, dan schaadt het niet. Een steen een poosje in water in de volle zon, dan brandewijn erbij een een poos verder laten trekken en een drankje waar je een heel klein beetje van moet nemen voor groot resultaat. Daarnaast kan ik ook nog eens in bad gaan met een paar kristallen. Lijkt me ook wel eens wat.
Powerwalk
Twee zondagen geleden mee begonnen. Het was heerlijk weer, de jongste wilde gaan hardlopen en ik had wel zin in een wandeling. Dat beviel, dus vorige week zondag ook maar een wandeling samen met mijn vriendin uit India. Het weer zat vanmorgen weer mee, dus heerlijk de wandelschoenen weer aan en naar buiten. Het hoofd zat wat vol en helemaal jofel voelde ik mij niet, maar wandelen kan goed doen. De eerste honderden meters ging het eigenlijk steeds slechter. Niet met het wandelen, maar wel met de inhoud van het hoofd. Ik had geen zin meer in de vakantie naar Rhodos, erger nog, ik zag er als een berg tegenop. Hoe moest dat nu hier thuis en met mijn werk en wat moest ik daar eigenlijk. Dan nadert ook de verjaardag van mijn zus, de laatste verjaardag die mijn moeder meemaakte en waar we nog gauw foto’s hebben kunnen maken van haar en haar kinderen. Straks is die verjaardag weer, maar dan zonder mijn moeder en zo ging het nog even door. Eigenlijk wilde ik maar één ding en dat is op schoot klimmen bij mijn moeder en eens flink uit huilen. Maar nee, slikken natuurlijk en voelen hoe die hoofdpijn maar erger werd.Lees verder
Aan de slag als cursusassistent
Ik heb ondertussen al een aantal cursussen gedaan bij Itaka. Ben begonnen voor een burn-out traject en daarna zo geinteresseerd in wat Marianne deed, dat ik de beginnerscursus Intuitieve ontwikkeling ben gaan doen. Reading en Healing, aura’s, chackra’s en meer van dat soort dingen. Van het een komt het anders van van beginners komt gevorderden 1, daarna kwam er een gevorderden 2 en toen we daar mee klaar waren kwam de cursus gevorderden 3. En we gingen door en ik dus ook. We werden beter in healen en kregen ook steeds meer oefeningen in readen. Foto’s, voorwerpen, elkaar.. Afgelopen voorjaar hadden we ons diploma: we zijn nu gediplomeerd healer. Leuk en eng. Vind het leuk in de groep, maar nu we ‘on our own’ zijn is het toch best wel spannend. Hoe kom je ‘uit de kast’ en wat ga je er nu eigenlijk mee doen… naast mijn werk als websitebouwer 😉Lees verder
Janosh experience 2012
Vorige week naar een presentatie van Janosh geweest:”De beleving 2012: Jouw Doorbraak”. Maandag hadden we de reading training en Marianne, onze lerares, vroeg of we nog kwamen naar de presenatie. Ik twijfelde nog, maar besloot toch te gaan. Ik ben blij dat ik geweest ben. Ik vond het een bijzondere ervaring. Janosh is een grafisch vormgever met een passie voor reizen en muziek. OP een gegeven moment kreeg hij beelden die hij op zijn pc ging vertalen naar graphics. Iemand die deze graphics bekeek zag de gelijkenis met graancirkels. Daarbij vertelde Janosh dat hij een stem begon te horen. Hij moest volgens zijn passies gaan leven. Zijn drie passies waren werken op de computer, reizen en goede muziek met anderen delen.Lees verder
Eerste gevorderde reading les
Gisteravond was het zover. Na het behalen van het diploma voor “Healer” verder met de opleiding tot gediplomeerd “Reader”bij Itaka in Wageningen. Spannend zo’n eerste keer weer want hoe zou de groep zijn. Marianne (van Itaka) had al aangegeven dat er anderen bij zouden komen. Maar al gauw gerustgesteld. Het grootste deel van de groep van vorig jaar was er en niets nieuws. Aan de ene kant jammer, want wie weet wat voor leuke mensen, aan de andere kant ook fijn, want we hebben een fijne groep en vertrouwen is toch wel het sleutelwoord voor deze trainingen. Na een rondje verhalen vertellen en wat oefeningen beginnen we aan het echte werk. In duo’s een mede cursusgenoot lezen. Spannend, want ik kreeg net die toegewezen waar ik altijd een beetje moeite mee heb. Zijn verbale communicatie is moeilijk te lezen en ik weet nooit precies wat ik aan hem heb. Spook mijnerzijds natuurlijk. Maar mede lezer is iemand waar ik heel goed mee door een deur kan. Ben ik ook nog centrum – degene die de lezing moet leiden.Lees verder
Binnenvetten
Oké, ik ben een snoeper. Maar ik snoep in de regel constant (altijd zo’n beetje hetzelfde). Opeens komen de kilo’s erbij. Snoep ik opeens meer? Nee! Beweeg ik opeens minder? In tegendeel. Waarom kom ik dan aan. In een blog van Jesse van de Velde lees ik dat buikvet ontstaat door oa stress en dat zet me aan het denken. Want ingehouden verdriet is ook stress en ik kom langzaam aan sinds Mam is overleden.. Waarom kan ik dat verdriet er niet gewoon uitgooien? Elke keer als ik aan iets bijzonders moet denken en ik moet huilen… slik ik dat in. Waarom zou ik alleen op mijn kamer een huilbui krijgen. Op de een of andere manier sta ik mezelf dat niet toe. Gewoon doorgaan. Een potje zitten janken op je stoel verandert de situatie niet. Ze komt er niet mee terug. Daarnaast heb ik niet zo het gevoel dat ze weg is. Hoe voelt dat… het gemis dat iemand permanent weg is…. dood is? Ik weet het niet. Vast anders dan ik het voel. Ik heb haar zien sterven, maar voor het gevoel was dat iemand anders. Mijn lieve moeder is gewoon nog hier ergens. Alleen op dit moment kan ik haar even niet zien of spreken. Dat is jammer, maar voor mijn gevoel komt dat wel weer. Maar ik weet wel beter natuurlijk. Of heb ik toch gewoon meer gevoel dan ik mezelf toelaat en is ze wel gewoon hier. Moet ik het contact nog een beetje leren? Ze voelt gewoon niet weg…. het verdriet is daarom overbodig. Dus slik ik het in. En verdriet heeft kennelijk meer calorien dan chocolade. Het zet aan.
Moet ik er met iemand over gaan praten. Is dat handig, noodzakelijk? Is het vreemd wat ik voel. Had ik wel gewoon dagen, weken, huilend door het leven moeten gaan? Ik word verdrietig als Paps verdrietig is, of als ik andere mensen zie huilen om haar. Als ik zie dat Paps geroerd is door het boek dat ik heb gemaakt van hun 50 jarige bruiloft. En we zullen samen best wel huilen in Rhodos, waar hij en Mams zulke heerlijke vakanties hebben gehad. Maar voor mijn gevoel huil ik dan om hem, niet voor mezelf.
Dus slik ik in, ga ik binnenvetten. Niet goed, dat weet ik. Dus heb ik ook besloten om meer van mezelf bloot te geven op dit blog. Beetjes, stukjes. Dat is eng. Maar ik zie het anderen ook doen en vind juist die blogs mooi. Is het handig, professioneel gezien? Geen idee, maar het is hoe en wie ik ben. Ik blog, dus ik besta?
Een rusteloze dag
De dag begon al verkeerd. Ik wilde rustig beginnen, iedereen de deur uit, even mediteren en dan lekker aan het werk. Maar ik was even vergeten dat er vandaag open dag was op het technasium. Dus ik ben gelijk maar evne gaan kijken. Had ik dat iig weer gehad. Eenmaal thuis aan de koffie en aan het werk. Dat eerst maar even en dan mijn meditatie. Ik merk dat ik overal doorheen dartel en me nergens bij kan concentreren. Ik spring van de hak op de tak en weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. IK ken dat gevoel en ik weet dat ik er weinig of geen last van heb als ik de dag begin met een meditatie of instroomoefening. Maar zo in deze rusteloze dag heb ik er ook geen zin in. Dat wil ik morgen toch weer anders doen. Ik word hier ook niet echt gelukkiger van.
Mijn zesde zintuig
Zondag was de open dag bij Itaka. Er zijn allerlei mogelijkheden om je te laten readen, je kunt dingen kopen en er is een quiz voor het zesde zintuig. Ik besluit daar te beginnen. Er liggen 4 enveloppen, dicht. De bedoeling is dat je de envelop ‘voelt’ en vertelt wat er in zit. Ik neem de envelop in mijn handen net moet gelijk aan een landschap denken met een geel veld. Dat beeld hecht zich in mijn hoofd en ik bekijk de vragen die ik moet beantwoorden over de inhoud van de envelop. In welke maand speelde dit zich af? Tja, de zomer, want dat geel is natuurlijk van zonnebloemen. DIe heb ik afgelopen zomer zo vaak gezien. Maar hoezo welke maand? Ik ga naar de volgende maand. Waar speelde dit zich af, met de mogelijkheid van Spanje, Italie Frankrijk en Nederland. Zonnebloemen heeft mijn verstand gezegd, dus Frankrijk. Maar ik krijg ook een gedachte aan Stonehenge, maar Engeland staat er niet bij. Wie heeft dit gemaakt: mannen, vrouwen, beide of onbekend. Tja… het is dus gemaakt. Zonnebloemen… Van Gogh, die schilderde ook landschappen met zonnebloemvelden. Maar hoe zo mannen en zo in het meervoud. IK ga steeds verder denken. Ik kom er niet meer uit. Laatste vraag: welke vorm heeft het? Nu snap ik er niets meer van. Ik ben wel heel ver van de inhoud van de envelop af. Het zesde zintuig heb ik dus duidelijk niet. Maar één ding weet ik zeker. Hoewel ik een veld zie met voornamelijk geel, een rechthoekig veld. De vorm moet rond zijn. Ik krijg even de gedachte van een graancirkel, maar daar liggen op de open dag ook heel veel boeken over. Daarom moet ik daar natuurlijk even aan denken. Ik praat een poos met degene die deze quiz begeleid. Dat ik dat eerste beeld van een veld met zonnebloemen zo sterk in mijn hoofd heb (het kunnen ook tulpen zijn, maar het is in ieder geval geel) en dat ik daarmee de vragen niet kan beantwoorden. Ik zou het veld zo kunnen uittekenen. Een geel veld, met achter het veld en naast het veld bomen. Ik vertel de man dat de vorm ergens rond moet zijn. Wellicht iets van een put of zo in het midden van het veld, maar is iets met rond. De vragen kan ik verder niet beantwoorden. Wel dat het om een foto gaat en dat het in kleur is. Maar omdat ik ontzettend met dat beeld van het veld in mijn hoofd zit komt er verder niets zinnigs uit. Het zesde zintuig heb ik kennelijk gewoon niet.
Maar dan haalt hij de foto uit de envelop. Ik schrik, want dit is precies het beeld dat ik in mijn hoofd heb. Een geel veld, geen zonnebloemen, maar geel graan. De bomenrij erachter… en in het midden: een graancirkel.
