Een overzicht

We zijn een heel eind op weg, eigenlijk zijn we best wel een beetje klaar. Nog niet alles van ons lijstje is gedaan, maar het meeste werk wel. Het waren een paar dagen hard werken. Kliko’s vol zijn er van de week aan de weg gegaan, overal vandaan gehaald. Af en toe wat strijd wat wel en niet weg mag en hoe we dingen nu gaan aanpakken. Soms vergetend dat niet alle plannen in ons bescheiden tuintje passen. Maar resultaat mag gezien worden.
Een klein overzichtje?
 

Dit is toch al een heel verschil?Lees verder

Kliko vol

Niet één, niet twee, niet drie, neeee we hebben al bijna 4 kliko’s vol met tuinafval. Niet alleen onze eigen twee kliko’s zitten vol. Ook die van beide buren. En waarmee? Op dit moment de inhoud van twee borders en bovendien heeft Marco vanaf het dak van de schuur ongeveer mijn hele natuurlijke dag boven de konijnenren weggehaald. Was ook wel nodig, want dat spul dat groeide en groeide maar. Ook is de schutting tussen onze tuin en die van Astrid een stuk kaler. Hele stukken kamperfoeli en clematis zijn weg.

Ruimte

En bovendien de wilde rozenstruik (die op het laatste alleen nog maar de lucht in ging – wel jammer van al die leuke botteltjes) en die ene struik die altijd zo ‘heerlijk’ woekert. En toen ging het regenen. De rechter border is schoon en ontzettend netjes en de linkerborder begint te komen. Morgen moet het eerst droog zijn en dan gaan we weer verder. Rechterborder inrichten en met de linkerborder verder met meer onkruidwortels eruit. Het begint al heel wat te worden en het wordt vast ontzettend mooi.

Natuurlijke zonwering

Binnen is het door al dat uitdunnen nog niet echt lichter geworden. Maar ja, het is natuurlijk ook zonde om de druivenstruik te snoeien als hij voor met bijna rijpe druiven hangt. Een wijntje Chateau Bellaerts?

Ik zit achter mijn pc te werken en ik hoor achter mij getik. Alsof er iets ergens op drupt. Oh nee, ook niet hier denk ik en vlieg naar de andere kant van de kamer. Daar hoor ik wel getik, maar niet echt binnen. Het is waarschijnlijk de dakkapel die wat werkt in de wind. Maar na al die waterellende heb ik het gevoel dat het hele huis zo lek als een mandje is en dat er zomaar overal dus water naar binnen kan druppelen. Hoewel ik heb gehoord dat het ergens aan de buitenkant van het dak zit, word ik bij elke tik wel onrustig en heb ik de neiging om toch nog een keer te gaan kijken. Is er echt nergens een plas en is het getik echt wel buiten. Ik word gewoon helemaal paranoia van dat geluid. En ik heb me er al meerdere keren van overtuigd dat het echt buiten is en dat het bureau daar echt droog is. Maar toch….

Manlief is even de auto wegbrengen voor de keuring en buiten start een bui. Ik kijk hem nog net even na als hij onder een paraplu naar de auto loopt en ga weer achter mijn bureau zitten op zolder. Tjonge wat regent het hard. Ik kijk nog een keer uit het raam en zie het water werkelijk van de pannen gutsen bij de overburen. Ik hoor het water over het dak stromen en….. wat klinkt dat toch dichtbij. Ik vlieg naar de andere kant van de zolder en zie werkelijk stralen met water op de tafel daar kletteren. Het lijkt wel of er iemand achter het schot zit die drie kranen tegelijk opengezet heeft. Ik schreeuw naar de jongste beneden om emmers en bakken en probeer met de handdoek die daar nog lag, de boel een beetje tegen te houden, maar die handdoek is al doorweekt. Immiddels zijn de bakken gearriveerd en loopt hij weer naar beneden voor meer en voor handdoeken. De bakken drijven over de tafel en blijven pas staan als er wat water in stroomt. Ondertussen stroomt het water over de vloer, en schuif ik het luik open. Daar word ik niet bepaald vrolijker van en samen met de jongste haal ik daar alles achter vandaan… met een laag water. Als alles een beetje onder controle is stuur ik hem naar beneden om daar eens te kijken en ja hoor, bij de oudste komt het al door het plafond naar beneden sijpelen. Meer handdoeken en emmers. Ik zoek op internet het telefoonnummer van onze dakkapel bouwer en bel hem. Weken voor de vakantie heb ik hem al bestookt met mails en telefoons om de dakkapel te komen repareren. Bij regen druppelde het namelijk af en toe naar binnen. Een deel van de kapel is toen gemaakt (het druppelde toen ook flink boven ons bed), maar dat deel nog niet. Gelukkig krijg ik deze keer eens niet het antwoordapparaat, maar gelijk iemand aan de telefoon. En vol in de mood waarin ik ben roep ik hem toe wie ik ben en dat ze al weken geleden bij ons de dakkapel zouden komen maken, dat ze vandaag moeten komen want dat het water werkelijk hier naar binnen stroomt, de zolder al half blank staat, dat ik niet weet waar ik de emmers nog vandaan moet halen en dat het water inmiddels ook al een verdieping lager naar beneden komt. Na even in de wacht weet hij mij te vertellen dat er vandaag nog iemand komt. Inderdaad komt die een paar uur later, met een warrig verhaal over verkeerde winden en omhoogstromend water en nog meer van die ongein. Gek dat alleen deze dakkapel last heeft van deze winden en dat een dakkapel toch wel zo gemaakt moet worden dat hij het water met alle winden tegenhoudt en zo. Maar goed. De boel schijnt nu dichtgekit te zijn en nu moet het goed zijn. Nu is het wachten dus op het volgende buitje en als het aan mij ligt… dit keer graag alleen buiten.

In denemarken kregen we een Deense specialiteit voorgeschoteld: Kolkskal. Dat is echt iets dat ze in Nederland ook op de markt kunnen brengen. Wat is dat lekker. Het is een melkproduct, wat je drinkt of eet als yoghurt. Het is redelijk vloeibaar, maar je hoort er eigenlijk een soort biscuitjes in te doen, de kammerjunker. Het is gemaakt van Karnemelk, eigeel en vanille en het is vooral lekker bij warm weer. De melkfabriek Arla foods, is één van de producenten van Koldskal en wellicht ook de enige en naar wat ik heb gehoort is de productie afhankelijk van de weersverwachting. Wordt het warm, dan wordt er meer gemaakt. Gelukkig hebben we tegenwoordig internet en hoeven we ook in Nederland niet zonder te zitten, maar ik zou het geweldig vinden als Friesland Foods eens even zou bellen naar Arla voor het recept. Maar dat kunnen ze natuurlijk net als ik op ook op internet vinden. Wil je het ook eens proberen, kijk dan op deze website voor het recept (engels) of op deze duitse site voor een variant. Morgen ga ik er één uitproberen. En dan natuurlijk nog op zoek naar een recept voor de Kammerjunker, maar dat zal vast ook wel ergens te vinden zijn.

Wij hebben in de keuken een dubbele pedaalemmer staan. Ik ben daarin redelijk milieuonbewust. Ik scheid het afval wel netjes, maar ook in de GFT bak heb ik een zak zitten. Die gooi ik leeg in de juiste kliko en gooi hem vervolgens in de andere kliko. Manlief is iets bewuster. Die gooi de emmer leeg in de kliko en laat de zak er vervolgens in zitten. Oh wat een gruwel. En zeker net.
Ik wil de andere bak leeggooien als ik merk dat de gft bak stinkt. Dus ik trek die zak eruit en die krioelt. AAAggghhh en het krioelt in de pedaalemmer en aaaahhhh ook over mijn hand. Ik smijt alles naar buiten, zet water op, ruk een heleboel zakken uit de la en doe de zakken in een zak en daarom nog een zak en een dikke knoop. Weg met die vieze beesten. En over de pedaalemmer gooi ik een heleboel kokend water. Joepie, het is dus weer zomer. Leve deze vieze hitte. Nu manlief nog duidelijk maken dat hij het zakje ook gewoon weg moet gooien.

Het is maandagavond. Enige tijd geleden was er één was gedaan. Met een beetje geluk had deze was alle stadia van was doorlopen, maar meestal was hij nog halverwege het proces. Wel wasmachine en soms via de centrifuge ook in de droger – wasmand haalde hij soms, maar dan gewoon gedumpt. Daar kwam een beetje verbetering in dankzij de ADHD doelengroep. De was in de machine, centrifuge, droger en dan gelijk vouwen en strijker als de zoemer van de droger gedaan was. Binnen twee uur dus de was in de kast. Dat ging één machine goed en soms ook twee, maar meestal bedacht ik mij de volgende dat dat de was wel de machine ín was gegaan, maar er nooit meer was uitgehaald. Dat besef kwam ook wel eens na 3 dragen. Dat is dus weer een keer wassen of zeker spoelen om het weer een beetje fris te krijgen.

Tegenwoordig ligt dat anders. De was gaat de machine in en zodra hij klaar is gooi ik hem met goed gemoed een deurtje hoger (’t nog geen milieubewust weer hier) en als de bliepjes klinken kan hij de droger uit. De nieuwe was zit dan al in de machine en na een poosje is ook deze weer klaar. Dit is dus iets als drie wassen op een dag geheel klaar hebben. Uniek dus….. alleen vandaag is ook Kevin jarig en moest ik helpen op school – maar alleen nog een paar strijkdingen liggen er. De strijk van gisteren is al weggewerkt – de rest van de was is ook alweer verdeeld over de diverse kamers en kasten. Morgen nog een half uurtje en dan is alles weer aan kant.

Ik voel me echt een huismuts, zo blij met mijn nieuwe wastoren – dat had ik echt jaren eerder moeten doen 😉

Manlief zit in Bosnië en dinsdag is mijn moeder hier gekomen. Deels voor de gezelligheid en deels omdat ze vindt dat mijn huis af en toe een grondigere schoonmaakbeurt nodig heeft dan dat ik die geef. Ik zit nu dus heerlijk in een opgeruimde (heb ik gedaan) en schoongepoetste (heeft zij gedaan) werkkamer. De woonkamer is gestoft en de keukenkastjes zijn weer heerlijk schoon van binnen en van buiten. Maar een moeder de hele dag in huis vreet ook energie. Nu hoef ik mijn moeder niet de hele dag te onderhouden, die vermaakt zich wel, maar het is natuurlijk niet leuk dat als zij er is, ik de hele dag mezelf opsluit in mijn zolderhok (of zoals manlief het pas noemde – ons penthouse kantoor). Dus ik ben dan voortduren standby, en net zoals bij de televisie merk ik, kost standby energie. En nu ben ik dus ontzettend moe en zou ik het liefst dus gewoon heerlijk een paar dagen gewoon doen waar ik zelf zin in heb. Maar maandag is de jongste jarig en morgen komen dus mijn schoonouders op visite (hopelijk heeft het vliegtuig van manlief geen vertraging, stapt hij direct in de juiste trein en rijden die snel naar hier toe) en zondag komt dus de rest van de visite. Dus morgen moet ik behalve mijn schoonouders ontvangen ook dingen voorbereiden voor zondag. En omdat mijn moeder net weg is en ik vandaag ook cursus had, kon ik dat niet vandaag doen. Het idee maakt me nog meer moe. Maar misschien ben ik ook wel extra moe omdat mijn pot met staalpillen al 3 weken leeg is en ik die meestal toch wel nodig heb. Dus de voorraad is weer aangevuld. Gelijk maar weer beginnen met slikken en dan hopelijk met een heerlijk warm lenteweekend, maandag toch weer voldoende energie om er weer vol tegenaan te gaan.

En de wasmachine draait al. Niets geen gebonk en gedreun uit de badkamer, gewoon een beschaafd geruis. Wat een heerlijkheid.
Nog wel even goed het boekje doornemen over de verschillende programma’s – maar dat gaat vast helemaal lukken. Ik ben er nu al goeie vrienden mee. In de was (voor de specialisten onder ons: wit – handdoeken enzo) een zeer vervuild t-shirt van de oudste, die het nodig vond met een wit t-shirt in de tuin te gaan werken en een witte sportbroek met duidelijke slidingvlekken. Ik ga het proberen op 50 graden, eco programma en met OMO – wast door en door schoon, op iedere temperatuur (niet duur) LOL

Morgen tussen 14.00 en 17.00 uur, dan komen ze. Mijn wasmachine en droger!! Gisteren nog even snel een wasje in de oude machine gedaan wegens geen sokken en onderbroeken meer bij de jongens, maar hij is nu afgekoppeld, staat in het kleine werkkamertje en de hele ombouw is gesloopt. Straks nog even een tegeltje lijmen dat bij de sloop van de ombouw is gesneuveld en dan is de badkamer klaar voor ontvangst. Ik voel me echt een superhuismuts dat ik me hierop verheug. Kan me niets schelen – wassen wordt een feest. Als ze nu ook nog iets voor de strijk verzinnen…..

Ik ga straks naar Wageningen en heerlijk een nieuwe wasmachine en droger kopen. En volgens de verkoper aan de telefoon is de levertijd één werkdag. Dat betekent dus dat ik maandag voorzien ben van een nieuwe wasmachine en droger en dat ik dan nooooooit meer eerst de was in die rotcentrifuge hoeft te doen maar dat ik gewoon de was van het ene deurtje naar het andere deurtje kan zwiepen en bij mooi weer van het ene deurtje naar de wasmand….. oh wat een feest!!!

Ik ben nog in het bezit van een Zanker halfautomaat. Na het wassen mag ik de was overhevelen naar de centrifuge die daarna wel of niet direct op de juiste wijze rondspint en het water uit de was slingert. Daarna gaat de was in de droger (sorry, ’s winters ben ik wat minder energiebewust). Nu ben ik al lang van plan om de wasmachine te vervangen door een volautomaat die veeeeel minder water en stroom gebruikt. Maar de juiste kiezen…. da’s best moeilijk. Komt bij dat de Zanker (bovenlader) een ombouw heeft waar de droger opstaat en deze ombouw is natuurlijk net te klein voor de standaard maat wasmachine 🙁
Maar daar is mee te leven – dat kan wellicht met een paar kleine ingrepen wat vergroot worden en anders is het ombouw weg, want de droger kun je gewoon op de voorlader stapelen.
Maar zondag was de was na een droogronde nog nat en koud. En na een rondje ‘overal de pluizen nog grondiger verwijderen en alles nalopen’ was de was nog steeds nat en koud. Gelukkig is daar een trucje voor, er zit een beveiliging op de thermostaat. Dus vanochtend droger omgedraaid, achterkant losschroeven en wat aan de thermostaatbeveiliging gemorreld, stekkertjes losgetrokken en weer vastgezet en de boel weer in elkaar. Maar de wind die de droger verlaat is nog steeds gewoon koud..
Gaan voor een combi-aankoop dan maar?
Maar allereerst de volle wasmand maar eens legen, dus wasmachine naar voren (wat is dat ding zwaar) en mijn blik valt op de knop. C? Oeps – want C is het einde van de wasbeurt. Daarna moet je hem handmatig op G zetten, waardoor hij gaat pompen. Dus C is foute boel en inderdaad, klep open, geur van nat wasgoed dat al wat langer ligt komt me tegemoet. Tja – zondag erin gedaan, misschien maandag morgen. Dus gauw nog maar even het spoelprogramma en dan maar hopen en bidden dat er niets mis is met manlief zijn nette broek, die dus net in deze was zit.
En dan nu het internet op en zoeken naar een goede droger en dan een rondje bellen. Dat loont, want ze hebben overal lage prijsgarantie.