Leuk al die gadgets op internet. We hebben al een keer profijt gehad van de buienradar. Ik had gezien dat er even een fikse bui kwam. Wij hadden net alles binnen toen de kraan flink open ging. De buren wat verderop niet, die konden in de stromende regen nog hun was binnenhalen.

Vanmorgen wil ik in Ede even mijn paspoort op gaan halen. Ik pak mijn mapje waar hij altijd in zit, doe het open en het paspoort zit er niet in. Ik heb het vermoeden dat ik het toch bij het aanvragen heb moeten inleveren, maar zal straks even naar burgerzaken bellen. Dan zit in aan het ontbijt met de jongste. De standaard vraag is de laatste dagen steeds ‘en… heb je um al?’ en nee, hij is er nog steeds niet. Hij zit zo in zijn ochtendjas te eten en ik lees de krant, opeens gegniffel. ‘Kijk eens wat ik heb gevonden!” en ja hoor. In de zak van zijn ochtendjas zit de portemonnaie. Waarom heb ik niet in die zak gekeken toen ik dacht dat hij daar wel eens in kon zitten? Omdat ik me niet kon voorstellen dat hij erin zat? Ik weet het niet meer. Ik weet wel dat ik er even aan gedacht had, maar niets mee had gedaan. Iets wat ik wel moet doen, want die snelle gedachten zijn vaak zeer relevant bij mij.
Om 9 uur bel ik even met burgerzaken. Ja, ik moet zelf dat paspoort ergens hebben en dan heb ik echt nodig als ik mijn paspoort op kom halen. Maar ze zal het even voor me navragen. Als zij het navraagt zie ik een envelop van de gemeente Ede liggen, de envelop met de brief dat mijn paspoort bijna verlopen is. Een flits en ik pak de envelop. En ja hoor, daar zit het paspoort in. Die envelop had ik met alles wat ik nodig had meegenomen bij het aanvragen. Ook die is dus weer terecht.

Joepie!!

Vanavond is het weer de laatste zaterdag van de maand en dus de 30+ disco in Wageningen. Maanden lang vroeg mijn vorige buurvrouw of we mee gingen. Vorige maand konden we dan eindelijk en ook nu heb ik heerlijk de zaterdagavond vrij gehouden. Ik bel Agathe – weet het nog niet, Nicole – weet het nog niet.. gisteren tijdens het etentje met de meiden van de kledingbeurs… pas om 11 uur? Buuv meldde gisteren nog dat ze graag meeging en of ik langs kwam als ik weg ging… nee, te druk, morgen golfen… Dus nu heb ik de jongste bij een vriendje laten logeren, omdat de oudste een feestje heeft en ben ik straks de hele avond alleen (vind ik niet zo’n punt) maar gaan we ook niet naar de disco, want L zit in India, anders ging hij vast wel mee. Misschien dat ze elkaar straks nog allemaal overhalen en dat de telefoon roodgloeiend staat.. ik hoop het wel. Ik heb wel barstende koppijn, maar die gaat wel over. Ik vind het zo heerlijk om een avondje te gaan swingen. Wie????

L heeft de boodschappen gedaan. Op het lijstje stond sla naturel. Wat neemt hij mee? De slamix van de C1000, iets van familiesla of zo. Vreselijk als sla, want het bestaat uit andijvie. En nu vind ik andijvie heel lekker, maar niet als sla. Dus die zak blijft liggen. Dan is het tijd om te koken. Wat zal ik nu toch eens. Er ligt nog een bak macaronigroente, en dan die slamix en wat shoarma. Ik bak de shoarma, gooi er de macaronigroente bij en als het gaar is gooi ik daar gewoon de slamix bij. Even roeren. Aardappelpuree erbij en we hebben een werkelijk heerlijke maaltijd. Lekker snel (zeker als je de instantpuree doet, die ik nu even gebruikte omdat ik eigenlijk spontaan dit bedacht). Er was een hele pan, veels te veel voor ons drieën dacht ik. Verkeerd gedacht. We hebben ons heerlijk rond gesmuld.

Dit filmpje kreeg ik door via Twitter. Enorm lachen:

Gisteren was vast mijn lucky day. Ik kreeg de rekening voor het domein verlorengezochtgevonden, een leuk initiatief wat helaas gehackt werd en nu is het een domein voor veel testen. Ik bekeek de rekening eens en vroeg me af wat ik nu toch met het domein zou gaan doen. IK kon het verkopen aan iemand die wel een leuke gevonden voorwerpenwebsite zou kunnen opzetten. Of ik zou er een blog op kunnen zetten met allerlei leuk dingen en vragen, verloren zaken, gezochte termen, boeken, mensen en leuke gevonden dingen. Bedacht me dat ik twee dingen kwijt was die ik heel graag zou willen vinden en ging weer aan het werk.

Niet veel later doe ik mijn administratie en vind ik zomaar het mapje met CD-bonnen die ik kwijt was en niet lang daarna keek ik toch nog even in dat ene kistje (waar ik al zo vaak in had gekeken meende ik, en vond daar toch de adapter van de oude sony-camera. Ik was ze kwijt, had veel gezocht en heb ze nu toch zomaar gevonden.

Nu alleen de pas gekochte hoofdpijntabletten nog, want die heb ik nu eigenlijk wel even hard nodig.

We zijn ondertussen al weer heel wat uurtjes verder en beneden gaat het feest nog steeds door. Eén jongen is ondertussen vertrokken omdat hij vandaag een korfbaltoernooi heeft en een andere jongen omdat hij een drukke dag had vandaag, met generale repetities voor een uitvoering en nog veel meer. De andere 2 jongens zijn nog samen met de jongste druk bezig met de Wii. Waar ze de energie vandaan halen?

En het was natuurlijk een groot feest gisteren met de 4-1 overwinning van gisteren. Na de nabespreking te hebben gezien was het tijd voor de eerste film. Daarna nog een tweede waarbij de jongens die vroeg weg moesten gingen proberen te slapen. Het was ondertussen al tegen 2 uur. De jongste en één van de vriendjes hebben niet geslapen. ZIj hebben de hele verdere nacht film gekeken. Fris en fruitig zaten zij alweer aan het ontbijt vanmorgen. Ikkan niet zeggen dat ik mij nu zo fris en fruitig voel op dit moment. Onze slaapkamer ligt zo dat je al het geluid vanuit de woonkamer (waar zij ‘sliepen’) makkelijk hoort. Maar het zijn leuke jongens, geen stom gedoe, geen stom gegiechel zoals met de ‘vriendjes’ uit zijn basisschoolklas. Dit is echt een leuk groepje met elkaar. Ze kunnen elkaar een beetje zieken, maar op een leuke manier. Nee, de jongste zit in de klas waar hij nu zit heerlijk op zijn plek en gelijk ook stukken beter in zijn vel dan op de basisschool. En dat is voor ouders (ook al ben je een beeeetje brak) best genieten.

De jongste was in maart jarig en viert vandaag zijn feestje. Vier vriendjes komen straks en blijven ‘slapen’. Eerst gaan we gezellig gourmetten en daarna natuuuuurlijk naar Nederland Frankrijk kijken. De luxaflex zijn al dicht, daarvoor hangt aan een paar punaises een tafelkleed en daarvoor omgekeerd de bodemkaart van Europa. Overal hangen vlaggetjes, alle oranje prullaria ligt al in de kamer (wat een verzameling hoeden en petten hebben we ondertussen) en op de tafel ligt een oranje kleed. Natuurlijk zijn er oranjetompoezen en in de tuin hangen oranje lichtjes. Kan de dag nog stuk???? Alleen als Frankrijk roet in het eten gooit. Dan gooi ik acuut mijn vakantieplannen om en ga ik naar… nou dat weet ik nog niet, maar ergens anders heen, wellicht Italie. Jammer dat onze vrienden daar niet naar toe verhuisd zijn. Eigenlijk moet ik die even bellen. Of zij het ook oranje hebben gemaakt in hun huisje in Frankrijk. Maar het is bijna 5 uur, de gasten staan zo voor de deur met hun slaapspullen. Laten we er een heel gezellig feest van maken.

Onze trommelgroep was gevraagd om tijdens de Stuwwalloop in Oosterbeek de muziek te verzorgen bij de warming-up. De 2 uurtjes die wij op zaterdagochtend hebben is altijd veels te weinig, dus wij gaven graag gehoor aan deze vraag. Hier zijn de kinderen van de bovenbouw van diverse basisscholen zich aan het voorbereiden voor hun loop terwijl wij een heerlijk opzwepend ritme trommelen. Ik ben de hekkensluiter van de rij, met groen t-shirt

Drink je wel genoeg? Tja, ik neem het mij altijd wel voor, maar soms vergeet ik mijn tankje bij te vullen en heb ik geen zin om naar beneden te lopen en dan drink ik dus niet of veels te weinig. Spa levert nu een watercoach. Keuze tussen een coach online of op je desktop en als je snel genoeg bent, als een soort van stappentellerapparaatje.

www.spawatercoach.nl

Gelukkig heeft het orakel Cruijff niet altijd gelijk. We kunnen best wel winnen van Italië en hoe. Geen schlemielige 1-0, nee een dikke vette 3-0. Vuurwerk ging hier gisteren in de buurt de lucht in. Ojee wat zal dat wel niet worden als we het helemaal halen?? Ook wij zaten natuurlijk voor de tv en de buuv haar bridgeavond ging niet door (wie plant dat ook dan op zo’n avond) dus die kwam bij ons kijken. Wij in oranje en natuurlijk overal oranje. Mijn oranje (Knorr) Holland schort voor het raam. Op de tv gebroederlijk de wuppies en de welpies, oranje handdoek over de bank, oranje t-shirts, oranje sjaal, oranje bekers… je kunt het zo gek niet bedenken. De buurvrouw keek haar ogen uit. Zij komt oorspronkelijk uit België, maar dat deel van de inburgeringscursus heeft ze duidelijk niet gehaald, of hoefde zij die niet meer te doen omdat ze al heel lang hier in Nederland woont. Maar ze lag in een deuk na elk doelpunt als een paar jongens uit de buurt geheel in oranje even juichend een ererondje komen maken en als ik de vlag (die na 5 mei nog niet was opgeruimd) door de kamer zwaai. We zijn echt gek, die hollanders… maar lieve buuv, je bent er nu zelf ook één. Dus hup naar de blokker en ga een brulshirt halen. Vrijdag mogen we weer, tegen Frankrijk. De jongste geeft dan een slaapfeest mét natuurlijk voetbalkijken. Voor die tijd even de wereldkaart op school halen. Doet het omgekeerd heel erg goed als Beamerscherm 😉

Wat moet ik nu eens gaan doen in de tijd dat de wii-fit weer terug naar nintendo is en mijn nieuwe wii-fit nog niet is geleverd. Dat stijgende lijntje was motiverend genoeg om weer een dagje door te zetten. Ik kan wel elke dag op de weegschaal staan, maar die weegt ten eerste niet nauwkeurig en ten tweede geeft hij mij niet zo’n leuk lijntje. Qua gewicht is de weegschaal wel zeer gunstig, want het scheelt geloof ik 3 kilo met de wii-fit. In mijn voordeel. Maar hij gaat maar per 500 gram, dus de sprongen zijn soms erg groot en je weet niet precies hoeveel er nu bij of af is. Eerst 71 en nu 70 of 71,4 en nu 69,6 of wellicht 70,4 en nu 70,5 Je weet het niet. Ben je een kilo kwijt of maar 100 gram. En bij de wii-fit wist je het, op 100 gram nauwkeurig. En volgens mij zijn weegschalen die zo nauwkeurig wegen bijna net zo duur als een wii-fit, dus geef mij maar een wii-fit. Kan ik ook af en toe steps doen, of over een hoog koord balanceren, of skieën of hoelahoepen. Maar vanaf maandag dus even niet. Waarschijnlijk maximaal 2 weken niet. Maar wellicht komt er een mailtje van Neckermann. Helaas…. niet leverbaar….. pas in september…..

Dus moet de skelter naar de opslag en de crosstrainer uitgeklapt, Moet ikde oude ghettoblaster zoeken voor muziek en ook het stepbankje maar weer in ere herstellen. We geven niet op… heb ik die wii-fit wel nodig? Tuurlijk en wii-play ook. Die wil ik eigenlijk ook houden.

Een paar weken geleden kreeg ik een Wii-fit te leen van Nintendo om een recensie over te schrijven op Kids en zo. Gevaarlijk natuurlijk want dat ding is reuze verslavend. Twee weken mocht ik hem gebruiken en in die twee weken werd hij goed gebruikt. Er werd zelfs om gevochten. Een bezoekje aan wat (online) winkels leverde overal lange wachttijden en net zo lange wachtlijsten op. Ik sta er wel op een paar, maar dat kon wel maanden duren. Dus waagde ik maar een mailtje naar Nintendo, of ik de leenwii-fit niet kon overnemen. Mijn contactpersoon bleek met vakantie en dus de wii-fit nog maar even gehouden. Vandaag was ze weer terug op haar werk, en helaas, zij hebben zelfs een wachtlijst voor de leenwii-fit en of ik die graag zsm terug wil sturen want hij had eigenlijk allang terug moeten zijn. Dus dit weekend nog een wii-fitten en dan maar hopen dat de levertijd bij Neckermann klopt. Daar zeggen ze dat ze binnen 2 weken leveren. Op dit wachtlijst stond ik nog niet en daar heb ik hem nu dus maar snel besteld. Die andere wachtlijst kan ikmij altijd nog van af laten strepen. Snik – daar gaat mijn lijntje.. Dat blijft gelukkig wel op de wii zelf staan, maar daar komt gewoon een gat in 🙁

De dag begon vanmorgen lekker. Ik was op tijd (wat heet, ik was ontzettend vroeg) wakker en besloot dat ik dan maar moest gaan zwemmen. Daar was ik zelfs nog te vroeg, de hekken waren nog dicht. Heerlijk mijn baantjes gedaan (wel 16 geloof ik, da’s toch 800 meter). Daarna gewoon met de dag aan de slag. Ik wilde even mijn grondingsoefening doen, maar zat te stuiteren op mijn stoel, maar zodra ik mijn gegrond had, was dát gelijk over. De dag ging daarom in mijn ogen redelijk ordelijk. Begeleiden op school. met een aantal projecten hier thuis bezig. Dat loopt allemaal aardig. Tot vanavond. Presentatie van de nieuwe spelers van het eerste. Er moeten foto’s gemaakt worden voor de presentatiegids. En daar moet ik het allemaal bepalen, terwijl ik de coordinatie van de foto’s doe en de anderen eigenlijk steeds zeggen wat voor foto’s ze erbij willen hebben. Waarbij die anderen eigenlijk de vormgever is van het bureau wat de presentatiegids verzorgd. Toen ik dat vroeger met Angelique deed, de vormgeefster van een ander bureau, ging dat veel gemoedelijker. Die gaf aan wat voor soort foto ze wilde hebben, kwam eventueel zelf om te kijken of alles goed was en dat alles in goede harmonie. Nu voelt het een beetje als red je er maar mee en als ik niet echt de gene ben die alles bepaalt, red ik mij daar dus niet mee. Het maakt me onzeker. Zeker als mensen dan niet meedenken en een beetje de reactie hebben ‘zeg jij het maar hoor, ik weet niets’. Waardoor ik dus als een onzekere foto’s sta te maken en me een beetje verloren voel. Dát gaat dus volgend jaar ook anders. Als ze iets willen prima, maar of op mijn manier, of ze komen alles maar klaar zetten en ik klik wel…. maar misschien ben ik dáár volgend jaar ook al weer wat zekerder in 😉

Stel je hebt een klacht, geeft dat door aan het bedrijf en wordt dan niet helemaal naar tevredenheid geholpen. Je geeft dat door en wordt weer afgedaan met een standaardberichtje dat je naar een betaalnummer kunt bellen voor meer hulp. Je bent gefrustreerd want je voelt je niet serieus genomen door dat bedrijf. Ze lezen de berichten maar half, reageren daar met een standaard berichtje op en doen verder niets. Dan zet je daar een stukje over op je weblog en kijk, een reactie van het webcareteam van het bedrijf. Zij nemen je vraag wel serieus, reageren netjes en nemen je vraag verder in behandeling. Dat is aan de ene kant natuurlijk ontzettend netjes. Maar waarom is er zo’n webcare team? Omdat de supportafdeling van bedrijf continu steken laat vallen? Want ik kan mij niet voorstellen dat het webcareteam het web afstruint naar allerlei berichtjes van zeer tevreden mensen. Die lezen ze vast ook, maar daar doen ze volgens mij niets mee. Misschien eens ergens in een artikel zetten. Het zijn natuurlijk pluimen op je hoed. Nee het team is op zoek naar ontevreden klanten en die willen ze helpen. Zeer goed, maar daarvoor is toch de klantenservice? Dus wellicht ook wat geld van het bedrijf pompen in het goed functioneren van de klantenservice. Dan heb je minder gefrustreerde klanten en komt het webcare team alleen maar enthousiaste berichten tegen. Ik ben tevreden met het webcareteam van UPC. Maar het is toch wel vreemd dat je kennelijk via je eigen weblog met UPC moet communiceren om je klachten af te handelen.

Naar aanleiding van de telefoontoestand met UPC had ik een klacht ingediend via de website van UPC. Mijn klacht was in het kort dat ik van de 30 minuten gratis telefonische helpdesk die ik kreeg, bijna 20 minuten in de wacht ben gezet en dat het daarbij helemaal niet nodig was geweest om te bellen als zij de informatie die ik nodig had gewoon in een brief hadden meegestuurd met alle andere informatie die je krijgt. Ondertussen moet even vermeld dat ik nog steeds niet ben teruggebeld, ja eenmaal toen ik er niet was en toen was het ook afgedaan via de mail. Reactie daarop nog niet gekregen.

Wel de reactie op mijn klacht:

Wij hebben naar aanleiding van uw bericht onze systemen nagekeken. Volgens onze administratie heeft u al contact gehad met onze helpdesk en zou uw vraag inmiddels afgehandeld moeten zijn. Mocht u onverhoopt toch nog vragen hebben dan verzoeken wij u vriendelijk om dit telefonisch kenbaar te maken bij onze helpdesk.

Wij zijn bereikbaar op maandag t/m zondag van 08:00 tot 22:00 uur op telefoonnummer 0900-1580 (€ 0,10 per minuut). Onze bereikbaarheid is het beste tussen 10:00 en 12:00 uur ’s ochtends en 13:30 en 16:30 uur ’s middags. Voor meer informatie kunt u ook terecht op http://www.upc.nl.

Mijn mailtje waarin ik heb doorgegeven dat ik weiger te bellen omdat ik eigenlijk mijn 30 minuten helpdesk niet heb kunnen gebruiken omdat van die 30 minuten 20 minuten in de wacht ben gezet. Ik vind het zo bijzonder klantonvriendelijk dat maar weer zelf moet bellen (tegen betaling). Jaja, en dat kost kapitalen natuurlijk omdat je dan vast ook een hele poos in de wacht komt te staan. Verder is het internet en de tv hier goed. Daarover geen klachten, maar als het het ff niet doet, dan mag je bellen, tegen betaling. Niet dus. Als er weer wat is dan mail ik. Laat zij maar bellen en als ik er even niet ben, gewoon nog een keer bellen. Niet weer zo’n standaard mailtje. Nu maar hopen dat het straks met het overzetten van de telefoon allemaal goed gaat. Anders kán ik niet eens bellen.

Na nog even wat achter de computer is het dan zover. Tijd voor de disco. Buiten rommelt en licht het wat, maar het lijkt gewoon droog. We zoeken de juiste discokleren bij elkaar en dan horen we het getik op het dak. Eerst een beetje en later veel meer. Het licht en dondert van jewelste en het hoost. Maar ja, we hebben afgesproken iemand op te halen. Zullen we met de auto?? Maar manlief weet nog niet hoelang hij wil blijven en met de auto krijg je weer dat de een vroeger naar huis wil dan de ander en wat dan? De regen lijkt iets minder en we gaan op de fiets. Alles is schijn en redelijk verzopen komen we even later bij onze voormalige buurvrouw aan, die mee gaat. Die bekijkt ons eens even en besluit dat we met haar auto verder gaan. Zij wil het niet zo laat maken, manlief ook niet, dus ik schik me. Eenmaal in de auto krijgen we werkelijk een giga onweersbui op ons dak. We vinden een plekje in de buurt van de disco, snellen onder 1 paraplu naar binnen en zijn net op tijd. Buiten komen donder en bliksem vrijwil tegelijk. Het zit echt recht boven ons. Maar wij zijn binnen, bestellen een drankje en betreden niet veel later de dansvloer, waar we maar heel even van af komen. Gelukkig hebben we het alledrie tegelijk gehad. De andere twee zijn moe en ik voel mijn voeten die niet zo aan mijn laarzen gewend zijn. Bij de uitgang kom ik nog een oude bekende tegen. Vroeger echt een ongelooflijk knappe vent, nu nog wel een beetje de looks, maar het lange slanke postuur van ooit is er niet meer.

Om 03.05 gaat de wekker van de oudste. Hij is dit keer direct uit bed. IK blijf nog even liggen, maar ben bang dat ik weer in slaap val en dan ontzettend duf ben, dus ik ga ook maar uit bed. We eten samen beneden wat en dan gaat hij douchen. Tegen 03.45 stappen we in de auto en rijden we naar school. Daar wachten meer ouders met nog half slapende kinderen. Een paar van die ouders en alle kinderen, rijden straks naar Emmerich, waar de ouders de kinderen droppen die met begeleiding van 2 leerkrachten met de trein naar Lublin in Polen gaan. Ik rijd vanaf school weer terug naar huis. Het is inmiddels 04.45 en ik duik nog maar even mijn bed in. Niet dat ik echt slaap, maar hazeslaapjes doe ik wel.  Dan is het alweer ochtend. Ik eet wat en vlieg naar de Djembee groep. De jongste geknuffeld want die gaat met zijn team zwemmen. 12.15 weer terug. Even wat koffie en dan vlieg ik naar de voetbal. Daar is een deel van het toernooi net afgelopen, dus eerst maar even boodschappen, dan terug naar de voetbal, wat foto’s maken van ons eerste dameselftal wat toevallig speelt tegen de dames van Zwaluwen uit Vlaardingen, de club waa rik vroeger altijd met mijn vader samen heen ging en waar alle leuke jongens van school voetbalden. Ik kwam er nog al eens, vroeger. Dan vlieg ik naar Dé voorjaarsbeurs. Ze doen heel groot, ik had vrijkaarten, maar het is de moeite niet waard. Ik hou er 2 pakken soep aan over en een lekker potje mosterd met honing. Ik ben net thuis en dan vlieg ik alweer me de auto naar Oosterbeek. Daar begeleiden we met de djembee groep de warmingup van de Stuwwallenloop/ Leuk zo eens in de open lucht trommelen. Weer thuis ga ik even bij de buren langs. Bij de een even iets brengen en bij de ander even de jongste begroeten die daar vanavond eet en logeert. Dan plof ik op de bank met een bord eten. Nu eventjes online en dan de discokleren zoeken en weer op pad. Nu naar Wageningen waar we naar de 30+ disco gaan. Daar heb ik enorme zin in en ik hoop dat ik er ook nog voldoende energie voor kan opbrengen. Want na zo’n rendag als vandaag zou ik het liefst eigenlijk stiekem onderuit op de bank ploffen en dan vroeg naar bed….

UPC is best wel klantgericht. Kennelijk is er een team dat het web afstruint naar berichten op fora en weblogs over UPC. Zie hun reactie op een eerder bericht. Ik vind dat een goed streven en ik hoop dat ze er ook daadwerkelijk wat mee doen. Kijk als ik volstrekt ontevreden was met UPC dan zat ik wel ergens anders, dus dat mogen ze hier best ook wel lezen. Ook dat ik helemaal in mijn nopjes ben met de nieuwe mediabox (nu ik dankzij het ontdekken van de pincode weer alle zenders heb) want dat op pauze zetten en later weer verder kijken vind ik helemaal top. De oudste vroeg al of je ook vooruit kon kijken. Lijkt me tijdens het EK ook wel handig. Stiekem kijken wat de uitslag wordt en dan kiezen of je wel of niet wilt gaan kijken. Zou voor deze EK-stresskip wel heel handig zijn. De televisie is nu helemaal opgelost, de telefoon zit in de wacht, want daar moet nog wat via KPN afgemeld worden en het internet… tja het internet. Ik vond het geweldig dat die dame terugbelde toen mijn gratis minuten op waren aan het in de wacht staan, maar daarna bleeft het stil. Zij zou het macadres van mijn modem in het systeem zetten en daarna weer bellen. Dat moet zij nog doen of zij heeft steeds naar het upc nummer gebeld, wat wij nog niet gebruiken. Kijk dan heb ik natuurlijk niets gezegd, maar ze heeft me daarvoor ook gewoon op ons kpn nummer gebeld, dus dat weet ze wel. Maar als helderziend als ik ben had ik een vermoeden wat ze me zou laten doen. Dus vanmorgen alles uit, modem van de stroom, ff wachten, weer aanzetten. Router weer aanzetten en dan de computers. En het lijkt erop dat dingen weer wat sneller gaan. Zeker met uploaden, dat was werkelijk vreselijk traag. Dat gaat nu weer een stuk sneller.

En als het straks met de telefoon ook allemaal vlekkeloos gaat, ben ik weer een tevreden klant. Hoewel ik blijf vinden dat de 30 minuten die je krijgt niet mogen opgaan met het in de wacht staan. Laat gewoon mensen met een nieuw pakket de eerste twee weken gewoon naar een gratis nummer bellen. Na die twee weken moet alles uitgeprobeerd en geinstalleerd zijn.

Ik heb ze in, mijn nieuwe zachte lenzen. Da’s wel heel andere koek dan de harde lenzen die ik normaal heb. Mijn linkeroog vindt het helemaal geweldig. Ik voel niets en zie alles. Mijn rechteroog (altijd al een probleemgevalletje geweest met bril en lenzen) heeft wat meer problemen. Als ik een tijdje niet geknipperd heb dan wordt gelijk alles wazig, alsof hij dan aan mijn ooglid plakt of zo, maar na een tijdje knipperen is hij toch ook weer goed. En met de leesbril gaat ook beter. Beide ogen zien goed. IK moet wel wat zorgvuldiger zijn dan met harde lenzen. DIe kwakte ik nog wel eens na een dag gewoon in het bakkie en ‘zoek het maar ff uit’. Dat kan met zachte lenzen niet. Hygiene is belangrijk. Handen wassen, bakje steeds schoon enz enz. Maar als dat betekent dat ik in het vervolg weer zonder last van mijn ogen goed kan kijken is dat wel wat waard. En dan nog bedenken of ik inderdaad 25 euro per maand hieraan wil uitgeven… of dat ik toch vraag of hij eens wil kijken of die harde lenzen ook beter aangemeten kunnen worden zodat die wél fijn zitten. Nu in ieder geval nog ff genieten van deze dingen, tenminste, zoals het nu gaat wel.