De buren van de ene kant komen langs. Of wij de komende weken thuis zijn, want ze gaan naar hun (schoon)zusje in Frankrijk. Oeps, nee, wij zijn weg en jullie dus ook.. Onze andere buurvrouw is namelijk ook met de kerstdagen weg. Zitten we hier met maar liefst 4 konijntjes die zonder verzorging zitten. Dus daar straks maar eens even een oplossing voor vinden. Er zal toch wel iemand in de buurt zijn die het grootste deel van de kerstdagen gewoon thuis is.. of in ieder geval ’s avonds een keer kan langskomen om ze in te stoppen en ’s ochtends een keer om ze weer vrij te laten…. maar even de buurt door dus.

Al weken geleden kreeg ik een mailtje van de juf van groep 8. Of ik op donderdag 20 december foto’s wilde komen maken van de kerstviering. ZIj hebben graag één fotograaf om te voorkomen dat alle ouders voorin de kerk zitten te klikken met alle camera’s. Ach, ik had op dat moment niets bijzonders, dus ach waarom ook niet. Maar nu kwam deze week de uitnodiging voor de maandelijkse borrel van het businesscafé binnen. Had ik kunnen weten, derde donderdag van de maand. Leuke kerstborrel, zaken doen, netwerken….. Helaas, ik vond het ook niet aardig om op het laatste moment naar school te bellen om te zeggen dat ze op het laatste nippertje maar even een andere ouder moesten zoeken. Geen borrel dus, maar kerstviering in de kerk. Ik ben ook te goed voor deze werkend 😛

Zoals ik al schreef heb ik op dit moment redelijk wat wordpreswebsites onder mijn hoede. Ook van mensen die een groot deel zelf doen, maar sommige dingen door mij laten doen. Een mailtje hier, een vraagje daar… heel lastig om het overzicht daarin te houden. Soms weet ik echt niet meer waar ik nu met wat voor wie mee bezig ben (geweest). Dus tijd om eens te kijken (met oneNote??) hoe ik daarin het overzicht hou. Met name ook handig voor de facturen straks.

Een poos geleden kreeg ik van iemand de eretitel WordPressologe en sindsdien word ik ook zo gezien. Wat ik heel leuk vind. Ik vind het leuk om met wordpress te puzzelen en uit te zoeken hoe je van alles daaraan kan toevoegen en wijzigen totdat je een website hebt die de opdrachtgever wil. Dat gaat niet altijd over rozen, want soms wil wordpress niet wat ik wil. Dat ligt dan niet aan wordpress maar aan de server waar het op staat, of aan het programma waarmee de bestanden (niet goed) mee zijn geupload. Dan ben je soms uren aan het puzzelen om te ontdekken dat er gewoon een bestand ontbreekt, of dat er op de server iets niet goed staat. Dat kost je uren en heel veel energie. Daarin merk je ook het verschil tussen de hostingproviders. Ik kan ondertussen met de mijn (sohosted) lezen en schrijven. Ze denken goed mee en zijn zeer oplossingsgericht. Helaas krijg ik ook wel opdrachten binnen van websites op een andere server, bij een andere provider. Dat is dan stoeien en ploeteren. Maar als alles weer werkt zoals je wilt is het wel weer een hele triumpf.

Hij brandt weer de lamp. Gisteren gewapend met van alles en nog wat weer de keukentrap op. Ducktape eraf, lampje eruit, even testen – doettie het niet. Nieuwe lamp erin, kapje erop, ducktape weer erop en ja hoor – hij brandt en nu nog steeds

Op de markt hebben ze bjorn born boxers, zowel voor jongens, meiden en mannen en wellicht (heb ik niet opgelet) ook voor vrouwen. Mijn zus gaf al aan dat haar dochters ze ook graag hadden. Mijn jongens hebben voldoende, dus daar hoef ik niet voor te gaan. Ik twijfel. zal ik gaan en ook voor mezelf kijken of ze wat hebben? Of zal ik hier lekker verder de zolder opruimen, werken en dan vanmiddag even via Wageningen/Scapino de pantoffels van Kevin ruilen en doorrijden naar Culemborg op bezoek bij mijn schoolmeester van de 6de klas.
Bedenkend dat ze vast niet van die grote damesmaten hebben, blijf ik lekker thuis – ga zo aan de koffie en aan het werk. Laat ik eens verstandig zijn ;P

Maar liefst 62.400 euro was het geluid al waard. En nu is het geraden.
Dit is het geluid:

Nou, mijn mop maakt een heel ander geluid en deze mop komt dus nooit bij mij over de vloer. Maar wat een bedrag…..

Het houdt me wel in de greep merk ik, dat geluid. Vooral omdat het zo bekend klinkt.
Ondertussen zijn er al 4 tips gegeven:

• Geduld is een schone zaak
• Haal eruit wat erin zit
• Je krijgt er het heen en weer van
• Dit geluid komt vaak bij je over de vloer

Dit is het geluid:

Afgelopen weekend hebben we doorgebracht in ‘Het Grote Huis’, een groepshuis wat mijn ouders al jaren huren in Bosschenhoofd om Sinterklaas te vieren. Omdat je jongens vrijdag vroeger uit waren konden we op tijd vertrekken. Later dan gepland, want M was niet zo vooruit te branden, maar toch veel vroeger dan anders. Met het resultaat dat we alleen bij Gorinchem bij de overgang van de A15 naar de A27 even wat langzamer reden, maar verder konden we heerlijk doorrijden en waren we er al om iets over 4. Gelijk de auto uitgepakt en niet kort na ons kwamen ook mijn twee zussen met kids en aanhang. Het was weer een heel gezellig weekend met zaterdagavond pakjesavond met weer hele mooie surprises. Zaterdagmiddag de traditionele voetbalwedstrijd, dit jaar zonder L die in India zit. Grappig te merken dat zonder hem het een stuk minder fanatiek gaat. Wel strijd, maar anders, want strijd is er want we willen winnen natuurlijk. Heerlijk vies (want het veld is op zandgrond en het begon ook nog eens wat te regenen), maar voldaan konden we de wedstrijd naar een dik uur afsluiten. Daarna het bereiden van de maaltijden. In het begin werd er altijd chinees gehaald, maar wij vinden dat wij veel lekkerder kunnen koken, dus koken we zelf. En dat was ook veel lekkerder dan de chinees, tuurlijk..Nu beginnen we weer aan de werkweek.. weer even wennen, heb er nog niet zo’n zin in. Maar dat heeft ook te maken met weinig nachtrust, vanwege een zeer hardnekkig vastzittend hoestje.

Vandaag is het natuurlijk 5 december en op die dag komt Sinterklaas ook altijd een bezoek brengen aan de basisschool. Ik hoef daar niet echt te zijn, maar goed, als ik het niet doet gebeurt het ook niet: foto’s maken van de aankomst en deze dan ook direct op de website zetten. Er staan fotograven genoeg, allerlei ouders staan als ware paparazzi te klikken, maar ja, die krijgt buiten de familie niemand te zien. De aankomst van sinterklaas is altijd een heel verhaal dat al weken van te voren begint. Normaal krijg je dat mee als je nog kinderen op school hebt, maar nu wist ik het verhaal niet. Behalve dat er een bed in de grote hal stond en overal hartjes en zoenlippen hingen. Wat bleek. Eén van de pieten was ontzettend verliefd op iemand op school. Ze kwam al aan met een grote roze hartjesbril en direct op zoek naar haar grote liefde, wat natuurlijk één van de vrijgezelle meester was. Die werd direct goed gepakt, lachen, want hij was gelijk zwart. Alle ouders en leerkrachten een beetje bezorgd, want ja, piet gaf af, maar de kleuters hebben dat helemaal niet in de gaten. Die vonden het geweldig. En de bovenbouw natuurlijk helemaal, want hij is meester van groep 7, die stonden en masse te roepen: Zoenen, zoenen, en dat deed piet dan ook. Leuk vond ik dat wij dus duidelijk vrouwelijke pieten hebben. Ze heten wel gewoon piet en hebben nog wat andere namen ook geloof ik. Eén piet komt al jaren bij ons op school, haar vader, de sint nog langer. Die was al sint toen zijn kinderen nog op school zaten. Een hele goede sint. Echt geweldig. Maar vooral de koppies van de onderbouw, helemaal onder de indruk.

En natuurlijk staan de foto’s alweer online. Ik hoop dat ik volgende week ook direct de foto’s uit de klassen online kan zetten. ZOu echt geweldig zijn als ze dat eens een beetje voor elkaar gaan krijgen op school.

Het sneeuwt hier en van de buienradar word ik nu ook niet zo vrolijk. Ik hou er niet van om in dit soort weer ver van huis te zijn ook al hoef ik niet zelf te rijden. Met L in het buitenland en dan de jongens alleen thuis… hopelijk valt het toch allemaal straks wel mee als ik naar Amsterdam moet en is de meeste sneeuw ook weer weg als we weer terug moeten.

‘Wie heb jij?’, ‘Dat zeg ik niet’ ‘Ah toe, als jij het zegt, zeg ik het ook’. ‘Ik heb Karin’ ‘Oh relaxed….’ ‘Ik heb Kitty’…. Ik word knettergek van die reclame. Ik hoor tig keer per dag dat het wel relaxed is om mij te hebben en dat ik dus iets van Dove van het kruidvat krijg, maar NIET die Jan de Bouvrie tas, want die houden ze zelf.. Nog één dag, en dan hoor ik hem vast niet meer. Hij zit minstens elk uur in de reclame en meestal vaker….

Voor mijn verjaardag in januari kreeg ik van mijn goede vriend J een bon voor een film, concert of ander uitje. Hij hád, zo meldde hij, in zijn concertgebouwabonnement in december een concert met de 9de van Dvorak. Dat duurde nog wel even, maar als ik wilde mocht ik dan wel met hem mee. Nou, daar hoefde ik geen twee keer over na te denken. Toen ik een jaar of 9 was bracht mijn vader ooit een stapel hele dikke klassieke platen mee die hij voor 1 gulden/stuk op de markt had gekocht. Ik heb ze allemaal gedraaid op de oude platenspeler van mijn opa. Eentje was veruit favoriet, die kon ik blijven draaien. Ik had hem ook gemarkeerd met een viltstift op het label. Ik vond die zo ontzettend mooi. Later werd die muziek vervangen door de top 40 en allerlei popmuziek. Tot ik (ook alweer jaren geleden) een klassiek stuk hoorde wat ik ontzettend mooi vond. Nu kan ik graag luisteren naar klassieke muziek, maar dat stuk deed me wat. De oude platen stonden hier nog ergens dus opgescharreld. En ja, wat ik vroeger als kind luisterde was inderdaad de 9de van Dvorak. En morgen ga ik die dus beluisteren in het concertgebouw. Ik heb hem als kind ook al eens gehoord in de Doelen, vond dat ook al indrukwekkend. Hopelijk gooit het weer in roet in het eten en belangrijker, is mijn kriebelhoest verdwenen, want hoesten onder een concert vind ik zo ontzettend vervelend. Maar hoestdrank kopen straks en veel thee met honing drinken.

Net bij Shoeby geweest op kledingjacht voor mijn kleine neefje. Niets gevonden voor hem, wel voor zijn grote broer. Een t-shirt met de tekst ‘Ik ben het hele jaar braaf geweest’. Die zit natuurlijk al in een enveloppe met een brief van Piet erbij. Gauw even tussen de buien door naar de brievenbus. Dan heeft hij hem morgen al en kan hij hem vrijdag aan naar school.

Tijdens de feestweken in december kennen we altijd de Bennekomse feestmaand. In voorgaande jaren kreeg je bij de boodschappen eenvijfde lot. 5 van die kaartjes niette je aan elkaar, voorzag ze van naam en telefoonnummer en deed ze in de daarvoor bestemde tonnen. Elke week werden er loten getrokken en kon je prijzen winnen. Vorig jaar is dat veranderd. Bij de boodschappen krijg je nu één lot met een nummer erop. Dit nummer moet je invoeren op de speciale website en dan kun je zien of je prijs hebt. Net 20 van die loten in zitten voeren. 2 keer prijs, twee keer dezelfde: 10% korting op een zonnebril. Toch maar eens snel naar de prijzen kijken. ZOu dit de enige prijs zijn? Oh nee gelukkig. Er zijn nog heel veel mooie dingen te winnen. Helaas zit er 1000x de korting op de zonnebrillen in en maar 1x een waardenbon van 100 euro voor schoenen of kleding ed. Stug blijven invoeren die nummers dus, want aanhouder wint…

[singlepic=29,320,240,,]

K komt terug van school en ik merk dat hij niet eens een van zijn nieuwe boxers aan heeft. Goh, waarom niet? Volgens deskundige M passen die boxers niet bij wat hij aan had. Dat was namelijk allemaal saai en donker en de boxers die ik voor K had gekocht waren gewoon nogal kleurrijk. Dat gaat niet samen en voor M kan het niet kleurrijk genoeg zijn, voor K hoeft het allemaal niet zo bont, kennelijk. Dus moet ik volgende week woensdag nog maar een gang naar de markt plannen. Hopen dat die man er nog staat (die zal er wel staan, maar of hij nog ergens die tassen heeft) en kijken of er in die tas dan nog wat boxers zijn die een sobere band hebben (de rest maakte niet zo uit). Juf van school dan ook gelijk weer blij want die had volgens de zonen veel te weinig meegenomen en zij had al een bestelling bij mij gedaan (dacht dat ik wel elke week naar Wageningen ging)

Het duurde lang voordat de jongens thuiskwamen natuurlijk. Na het dagelijkse praatjes vond ik het toch echt tijd dat ze de mandjes eens leegruimden. K was als eerste thuis en dus als eerste aan zijn mandje toe. Die kwam met de boxer naar boven. Wat hij daar mee moest. Nou, wat een enthousiasme. Dacht dat die voor zijn broer was. Nee hij is voor jou… oh.. Of hij er wel blij mee was? Nou ook dat kwam er niet echt enthousiast uit. Dan moest hij hem maar weer geven en dan ruil ik hem wel om voor de maat van M. Nee dat hoefde nu ook weer niet. Of hij dan liever een onderbroek van de HEMA had. Nee dat nu ook weer niet, of eigenlijk, maakte hem niet zo uit. NOU JA… daar doe je het dan voor. Pas toen ik vertelde dat ik voor deze boxer echt niet het hele bedrag had betaald vond hij het toch wel erg mooi. Maar ja, die kleuren… daar moet deze jonge puber nog een beetje aan wennen.

M was pas laat thuis en had geen zin zijn mandje op te ruimen. Balen natuurlijk en dan maar de strenge moeder uithangen: ‘Je gaat het nú doen anders blijft dat weer staan’. Zucht steun, mopper mopper… tot de eerste sokken uit het mandje zijn en hij een onbekend kleurtje ziet, grote ogen en blij (hij wel direct gelukkig). ‘Ahhh daarom moest ik nu het mandje direct opruimen…. gaaf’. De prijs had hij direct geraden en waarom ik er niet meer had meegenomen. Nou die andere drie werden rap van me afgenomen, meneer heeft geld en daar wappert hij dan ook graag mee. Kleuren waren goed, perfect…. Vanmorgen ging de broek nog lager dan normaal, echt op de stand: ‘kijk ik heb nu ook eindelijk een echte boxer aan’. dank dank, kus kus.

Mijn moeder is er en we besluiten gezellig naar Wageningen te gaan waar het markt is. We lopen wat winkeltjes in en uit en belanden uiteindelijk op de markt. Daar hebben ze een kraam met mooie sjaals en natuurlijk kan ik het niet laten. En ja.. ik ben dus weer een mooie gekleurde sjaal rijker.Ook mijn moeder koopt een paar sjaals met een volle lach want ze lijken op de sjaals die haar vriendin pas voor veel geld in Mechelen heeft gekocht en nu zijn ze maar 3 euro. We nemen lekker een kop koffie met een warme appelbol in één van de eethuisjes langs de markt en gaan dan weer verder de markt rond. Mijn moeder wil nog graag een wat dunnere portemonnaie en we gaan op zoek in de kraam met tassen en portemonnaies en natuurlijk ook weer sjaals. Terwijl zij zoekt kijk ik nog wat rond en zie wat verborgen achteraan een paar grote tassen staan met boxershorts. Ze blijken maar 2 voor 10 euro te zijn en ik sla met een grote grijns in. 4 voor M en 4 voor K, bij elkaar net zo duur als normaal een setje van 2. M zeurt er al jaren om, maar ik vind het normale bedrag belachelijk voor een boxershort. Op de markt in Bennekom heb je ook hele leuke en die zijn 2 voor 10 (af en toe 2 voor 7,50) en daar doet M het dus maar mee. Zijn ook wel leuk, maar de verkeerde naam komt dan boven de broek uit. Nu hebben beide jongens dus een boxer van dát merk in hun mandje liggen. Het mandje met sokken en boxers die nodig opgeruimd moeten worden. De boxer ligt er wat verdekt tussen en als ze straks uit school komen zal ik ze op het hart drukken toch eens een keer dat mandje leeg te ruimen zodat ik die weer klaar kan zetten voor de volgende wasbeurt. En dan lig ik natuurlijk met mijn oor naar beneden boven aan de trap en hoop op kreten van verrassing…..

wordt dus vervolgd

L in het buitenland en dan vindt mijn moeder het altijd leuk om eens langs te komen voor een paar dagen. Is ook wel gezellig en gelukkig kan zij zichzelf heel goed vermaken, maar het is wel inbreuk op mijn structuur en ritme (niet lachen nu, het is af en toe miniem, maar het is er wel, ergens…. latent aanwezig zeg maar). Zo heb ik vandaag meer dan een uur gelunchd eigenlijk direct na de koffie. Terwijl ik normaal zowel mijn koffie als mijn lunch gewoon achter de pc nuttig. Maar nu dus even werken. Moeders zit beneden in het zonnetje (nog net denk ik) te zwoegen over een sinterklaar gedicht. Straks gezellig met elkaar thee drinken. Dan wil ze ook nog praten over allerlei spirituele dingen. Ik zal haar eerst maar eens een boek geven over intuitieve ontwikkeling. Dan is ze nog even zoet. Daar staat al veel in. Want ik heb op dit moment eigenlijk best wel veel werk te doen. En vanavond gaan we met elkaar film kijken. SBS6 the inconvinient thruth….Maar het is best gezellig dat ze er is. Ik wou alleen dat ik er iets meer tijd voor vrij kon maken….of nee, ik wil eigenlijk gewoon werken. Jammer dat ze aan de andere kant van het land woont en niet af en toe even aan kan wippen. Dát zou gewoon ideaal zijn.