Klinkt zwaar, maar zo voel ik me. Gisteren weer een jaar erbij (gaat geleidelijk, maar op zo’n dag word je weer even met je neus op de feiten gedrukt). Gisteren was ook de dag dat ik mij naar de Nationale Onderwijs Tentoonstelling (NOT) heb gewaagd in de jaarbeurs. Van Kennisnet een vrijkaartje gekregen en daar was ook aan het eind van de dag een borrel. Aangezien zoon 1 de hele dag school had, zoon 2 ’s middags een feestje en manlief de hele dag voor het werk op pad was, vond ik dat ik dus best daar heen kon. Dus met de trein richting Utrecht en zo de jaarbeurs in. En dan een hele dag lopen, en sjouwen en kijken en praten en dingen verzamelen. De beurs opzich was reuze interessant, zeker als je onderwijzer bent, wat ik dus niet ben. Als school kun je je geld wel kwijt aan heel veel mooie en leuke dingen. Maar ik vond het wel de moeite waar om daar eens rond te kijken en natuurlijk heb ik weer hier en daar een recensie-exemplaar van een mooi boek of spel weten te ontfrutselen om iets leuks over te zeggen op de website van Kennisnet.
Na de borrel (nee, doe maar ff geen wijn) weer richting huis, waar ’s avonds een paar vriendinnen nog even komen.
En dan opeens, zo tegen 11 uur.. hellup, de man met een hele grote hamer. Eén vriendin heeft al een paar keer op haar horloge gekeken (goed teken), maar blijft gezellig zitten. En het is ook gezellig, maar ja, die man met die enorme hamer.
Even na 12 uur is iedereen weg en dek ik nog gauw even de tafel voor vanmorgen. Misselijk en met opeens barstende koppijn het bed in en helaas vanmorgen weer om 6 uur wakker, wat ik niet hoef. En ik zeg nog tegen mezelf dat ik nog heerlijk een uur mag doorslapen, maar nee…
En nu hang ik achter mijn toetsenbord en ik heb het koud en ik voel me gammel. En ik weet dat ik er morgen om 6 uur zeker wakker moet zijn om zoon 1 naar school te brengen die heerlijk een dag gaat langlaufen in Duitsland.
Daar moet ik nu maar even niet aan denken.

Kennelijk hebben we een nieuwe kat in de buurt wonen. Deze wordt waarschijnlijk ’s ochtends het huis uitgezet met de boodschap – zie maar waar je het doet, maar niet hier…. en dat is dus bij mij in de voortuin – op de plek waar ik zorgvuldig al mijn bolletjes in de grond had gelegd.

En morgen ga ik nog een pak halen, of twee of drie en steek desnoods mijn hele tuin onder de saté °rikkers, zodat die kat elke keer als hij wil gaan zitten zo’n stok in z’n gat krijgt en het uit pure wanhoop maar in de tuin van zijn eigen baas gaat doen.

De dagen worden langer (de buien volgens mij ook), dus het wordt weer lente! En dat vieren we. De eerste sneeuwklokjes piepen in de tuin al boven de grond en binnen…. daar is het echt lente!

Hamsterweken bij de AH. In de folder zie ik een heleboel dingen die we eigenlijk wel nodig hebben of waarvan de jongens vinden dat we ze eigenlijk wel nodig hebben. Ik naar de winkel en kom dus thuis met alles wat we nodig hebben (en wat op voorraad kan) en natuurlijk met dingen die óók in de aanbieding zijn en die ik eigenlijk helemaal niet nodig heb, zoals van die lekkere yoghurtgums van Venco…. die zijn wel zonder vet!! (en kleurstoffen en conserveringsmiddel) haha, en helaas wel met suiker 🙁 en wat dingen die heel gezond zijn en snel op moeten, zoals manderijntjes. Dus de snoep ff op voorraad houden en bij lekkere trek overgaan op de manderijnen!! (ha – wie hou ik hier voor de gek)

Dit log wordt nog niet zoveel gelezen. Dat moet groeien. Mensen weten natuurlijk nog niet dat ik hier ook wat krabbels online zet en bovendien als ze het al wel weten, moet ik natuurlijk zorgen dat er ook steeds wat nieuws komt. Commentjes zijn dus zeldzaam. Zo af en toe valt er een berichtje in mijn mailbox dat er iemand heeft gereageerd op een stukje. Helemaal enthousiast duik ik in het mailtje…. om vervolgens te ontdekken dat ik wéér gespamd ben. En dan neem ik me gelijk voor om al die anti-spam tools die ik ergens anders al ingezet heb gezien ook bij mij neer te zetten. Zodat àls ik een mailtje krijg dat er een reactie is, dit ook echt is.

Jaren geleden heb ik een joggingpak gekocht – of eigenlijk een trainingspak, voor de volleybal. Het geheel is van dat heerlijke zachte sweatshirtspul. Ondertussen heb ik met het jack aan een keer geverfd en heeft het hesje zonder mouwen wat ik erbij had gekocht, te lang in de zon gehangen. Rest eigenlijk alleen nog de broek en die is – gelukkig – onverwoestbaar.
Zodra ik weet dat ik niet meer naar buiten hoef, of voorlopig niet weg hoef, gaat hij aan.
Ik moet zo naar school en dan moet hij uit (in kader van absoluut geen gezicht 2005). Ik kan niet wachten totdat ik weer heerlijk thuis ben…. en hij dus weer aan mag.

Ik kom het kastenkamertje binnen en zie de weegschaal onder de kast vandaan piepen. Manlief heeft een goede verhouding met de weegschaal en ik een tijdje al niet. Ik schuif hem onder de kast en zet de wasmand ervoor. Zo! uit het oog, uit het hart. Maar nu is hij weer ontsnapt. Ik wil onder de douche en heb dus niets aan overgewicht bij me en ik stap moedig op de schaal. Bah! Ik schuif hem weer terug en zet de wasmand weer voor de kast. Ik neem mij veel voor (stepper, niet meer veel snoepen, meer bewegen enz enz). Een uur later is het koffietijd. Die ene stroopwafel moet toch kunnen?!
Ik schuif de stepper wat meer in het zicht – straks, 10 minuten!!

Zodra er iemand de keukendeur uitkomt, kan dat betekenen dat er eten komt. En dan moet je zorgen dat je vooraan staat. Ja..kom maar op met die hap!
(het linker konijntje komt uit de konijnenopvang ‘BunnyBin’

Stokje gekregen van Jeanne:
1. Wat is de totale grootte aan muziekbestanden op je computer?
Oeps, heel veel, en ook nog heel veel dubbel, want ik moet alles nog steeds uitzoeken, maar meer als 10gb red ik aardig.
(rectificatie – het is meer dan 17 Gb – en dan heb ik al een heel groot deel weggezet op CD’s)

2. Wat is je laatst gekochte cd?
Dat is al een hele tijd geleden, maar ik schat een CD van Ilse de Lange, direct gekocht nadat ze op 5 mei in Wageningen op het bevrijdingsfestival optrad.

3. Wat is letterlijk het laatst geluisterde nummer voor je dit bericht las?
Dat zou ik echt niet weten, want ik heb de radio niet aangehad vandaag. Pas hadden we de LP van Hair op staan – daar heb ik wel bewust naar geluisterd. Daarna heb ik eigenlijk alleen muzak aan gehad.

4. Geef 3 nummers door die je heel vaak luistert of die heel veel voor je betekenen.
Ik heb eigenlijk niet echt 3 nummers, maar meer artiesten.
Ik heb pas een CD van Eva Cassidy van iemand gekregen. Mag ik graag naar luisteren. Deze muziek geeft mij een heel rustig en vredig gevoel.
Verder nummers van Robbie Williams, lekker hard, zoals Cursed om dan lekker mee te swingen. Vinden mijn kinderen echt geweldig (ahum)
En als ik mezelf even op wil beuren draai ik Bring on the night van Sting van de live dubbel CD. Deze begint heel rustig en dan halverwege gaat het swingen met een heerlijke pianosolo. Ik heb dit nummer ook live gezien, jaren terug en ben dan weer helemaal in goede mood als het afgelopen is.

5. Aan welke personen geef ik dit stokje door?
Dat moet ik nog even bedenken.

We zijn ondertussen een aantal dagen verder. De wasmand was leeg. Wat dat aangaat is de reclame van Robijn erg herkenbaar “En als je dan met alles klaar bent – begin je gewoon weer opnieuw”. Kortom de wasmand begint zich alweer te vullen. Ondertussen is wel een deel van de kamer weer op orde en heb ik ook alweer gewerkt. Maar er komt steeds van alles tussen. Maar stukje bij beetje komt er schot in…maar ook dan begint alles weer gewoon van voren af aan ;-(

Ik begin de dag met goede voornemens. Ik maak een werklijst en werk die af.
– wasmand wegwerken (wat produceren die kerels een hoop was)
– huis zuigen (waar komt al dat stof toch vandaan)
– werken (voor kennisnet een aantal artikelen online zetten)
– kantoor opruimen (IK weet alles in die puinhoop best wel te liggen…denk ik)
– en eigenlijk moet de woonkamer een keer gedaan worden
– en de keuken
– en nog veel meer

Maar eerst mijn mail even lezen, en dan is het opeens weer anderhalf uur later.

Ik wil mijn mailbus van school legen – foutmelding, kan geen verbinding met de server maken. Er gaat mij ergens een belletje rinkelen. Er was iets met het contract met NL tree, dat zou stoppen. Zou dat per 1 januari zijn? Ik ga naar de website van school – placeholder van XS4all – Ja kennelijk is het contract gestopt en zijn we nu bij XS4ALL. Ik mail naar de systeembeheerder, maar die wijst met al zijn vingers naar de ICT-coordinator. Als ik vandaag weer op school kom en er naar vraag wijst iedereen naar elkaar, lekker makkelijk. Ondertussen komen mensen mij vertellen dat de website uit de lucht is (ja, dat is bekend) en wanneer hij weer online is (dat is dus onbekend). Een vraag bij de directeur levert op dat er in de kerstvakantie niemand aan gewerkt heeft, maar dat de systeembeheerder alles onder controle heeft. Maar die vertelde mij dat hij noooooooit iets heeft gekregen. Ondertussen krijg ik van iemand een brief met allerlei gegevens van oktober.
Tja, de boel coordineren is ook een vak.

Straks naar de film, George Clooney, Bradd Pitt en nog meer van dat moois:vinden ik en mijn filmmaatje. Samen zoeken we de films uit. Of een goede inhoud, of mooie mannen en als het kan allebei. Gisteren op bezoek bij vrienden. Die hadden nog wat leuke DVD’s, met ook allemaal van dat moois. Als ik een keer een avond alleen ben…mmmmmmmm
En nu maar hopen dat die ene DVD vandaag kapot was, en niet de speler. Maar eerst Ocean’s 12 – in de grote zaal met dat heerlijke grote doek.

Een nieuw jaar, een nieuwe kalender en een nieuwe agenda. Allemaal leeg en onbeschreven. Zou dit jaar ook weer zo snel gaan als het afgelopen jaar? Of zou ik dit jaar meer evenwicht vinden tussen werken en vrije tijd, ofwel voor mezelf dingen doen, tijd overhebben voor dingen die ik leuk vind. Nou vind ik werken ook leuk. Ik ben met een aantal leuke dingen bezig… maar er is meer. Dus dat lijkt mee een goed voornemen voor 2005, samen met een goede verhouding tussen snoepen en bewegen.

In de vroege ochtend is de wereld nog kaal en donker en dan opeens begint het te sneeuwen. Even lijkt het erop dat de sneeuw alweer snel zal overgaan in regen. Maar toch zet het door en ik besluit snel naar buiten te gaan om dit wintertafreel vast te leggen, voordat het weer verdwijnt onder hollandse druilerigheid.

Het is vrijdag, dus markt in het dorp. Ik stap dus op mijn fiets, richting het centrum. Halverwege staan de fietsen zowat al geparkeerd en vlak bij de markt is het echt zoeken naar een plekje. Samen met een andere dame zetten we de fiets nog ergens neer en verbazen ons over de drukte. Op de markt is het echter rustig en in de kraam met gratis warme chocomel en gluhwein zelfs heel rustig. Ik ben overal zo aan de beurt en ga nog even naar Albert Heijn. Daar moet ik nog mozarella halen, want die was er gisteren niet meer. Ik kom er al gauw achter van wie al die fietsen zijn, want hier is het wel druk. De klanten zijn afwisselend. Je haalt de mensen die waarschijnlijk ouders en andere familie thuis ontvangen er zo uit. Deze zijn met minstens 2 personen en hebben de kar overladen. De anderen gaan ergens heen of doen het rustig aan of hebben verstandig al eerder de boodschappen gedaan. Ik sta toevallig in de rij voor de kassa met mensen van deze laatste groep. We hebben allemaal een mandje (of helemaal niet) en slechts enkele boodschappen. Ondanks de drukte ben ik zo weer buiten.
Maar ik moet niet te vroeg juichen – mijn reguliere boodschappen (melk, brood en kaas) moet ik nog gaan halen en ik moet nog nadenken over het eten van maandag. Want ik kan wel heerlijk kerst gaan vieren bij mijn schoonfamilie, maandag komen mijn ouders en die willen natuurlijk ook iets eten enzo. Maar maandag is het vast rustiger in de winkels en we brengen een groot deel van de dag in de sporthal door waar hun kleinzoon (onze zoon dus) zich uitleeft op het van Wonderenzaalvoetbaltoernooi.

Het is gelukt!!! Na veel gezoek eindelijk gevonden. Mijn computer stond gewoon op halve kracht. Na een vastloper is er een keer kennelijk iets omgezet. Maar nu werkt het en moeten we tijd gaan zoeken om de video’s in de loop der tijd om te zetten naar DVD’s of VCD’s. Toch een lekker gevoel, als een keer iets het gewoon weer doet 🙂

De kerstkaarten met alle goede wensen komen weer dagelijks binnen. Tijd dus om ook wensen terug te gaan sturen. Ik ben daar makkelijk in geworden. Je gaat naar de winkel en koopt een doos kaarten en daarin schrijf je je wensen.
Maar nee, manlief wil iets persoonlijks en creatiefs. Is iets voor te zeggen, maar het betekent normaal dat ik weer in de weer moet en als ik dat doe, wil ik er ook iets moois van maken en dat kost tijd en die tijd wil ik daar nu niet voor inzetten. Dus er is nog een strijd, en die zal wel opgelost worden en dan komt er een kaart waar we allebei mee kunnen leven en gaat de doos gekochte kaarten in de kast voor volgend jaar… of zo.

Vorige week Windows XP op mijn computer gezet en gisteren eens geprobeerd om via de PCTV USB2 iets van de televise op te nemen. En dan op DVD kwaliteit. Dat werkte perfect op de PC van manlief en aangezien mijn pc in mijn ogen daar niet voor onderdoet, moet het op mijn pc minstens net zo goed gaan. Ik stel in op DVD kwaliteit – geluid en beeld niet synchroon, SVCD kwaliteit wel, is beter, maar nog niet perfect, dan maar helemaal terug naar VCD en dan werkt het. Ik denk een heel lelijk woord, gooi een help op de WOW-lijst en hoop dan maar dat het met allerlei tips ook op mijn eigen computer een keer gaat lukken.

Ik heb een videoband nodig. Ik kijk in de kast en daar liggen er een hele stapel. Ik weet dat ik pas nog heb gezocht naar een band die ik mocht gebruiken, maar waar is die nou? Ik pak een band, spoel hem een stukje terug… Ben Hur. Band weer terug in de kast, manlief wil die nog zien. Volgende band, the longest day… zelf al heel veel gezien, maar de opname ligt er voor de jongens. Tijdens onze vakantie in Normandië hebben we beloofd dat ze die band nog een keer mochten zien, maar we zijn daar nog steeds niet aan toegekomen. Ook deze band weer terug. En zo kom ik heel veel banden tegen, nog kijken, bewaren, stukje in het midden nog een keer kijken….. Ik kijk naar het schrift in de kast, waar ik ooit bijhield wat er op welke band stond. Bewaarbanden en wisselbanden, en wisselbanden die weer bewaarbanden werden en bewaarbanden waar ondertussen alweer een DVD van in huis is…..
Ik hoop ergens stiekem dat de kabel er een keer een paar dagen uit gaat (alleen jammer dat we dan ook geen internet hebben) en dat we dan gezellig al de banden gaan bekijken. Of dat ik dan tijd heb om eens een keer goed te bekijken welke banden echt bewaard moeten worden, of om bewaarbanden op VCD te zetten of DVD. Maar ik ben bang dat als ik dat eindelijk voor elkaar heb, de video een achterhaald iets is en dat we dan allang zo’n opnameding hebben met een enorme harde schijf. Lijkt me wel ideaal.