Vorige week was de DE koffie in de aanbieding. Nu hadden we koffie nodig, maar normaal koop ik altijd de koffie van AH en spaar dáár de zegeltjes van. Maar de prijs was leuk én in het kader van de burendag kon je met de speciale actiecode een prijs winnen. De eerste code die ik intikte gaf het vertrouwde beeld ‘helaas’, maar de tweede code gaf opeens een scherm waar ik mijn adres moest invullen. Bleek ik een Senseo te hebben gewonnen. Nu riep ik altijd dat ik dus het enige huishouden in Nederland waarschijnlijk was zonder Senseo, maar dat gaat dus niet meer op. Rijst wel de vraag ‘Waar gaan we die nu weer neerzetten’. Maar ergens vind ik het ook wel handig, want je hebt heel snel een kopje koffie gezet. Ik denk dus dat het espresso-apparaatje maar naar buiten de keuken verbannen gaat worden. Achhhh.
Schrikken, heel erg schrikken
Vrijdag doet mijn favorietenpagina vreemd, ach kan een keer gebeuren. Zaterdag ben ik de hele dag weg en ’s avonds wil ik wat foto’s online zetten en mijn weblogs bijwerken. Geen domein, een foutmelding. Dan blijkt dat ook de mails van kalamake.com niet doorkomen. Zondag wil ik er verder mee aan de slag, maar dan is er helemaal niets meer. Ik kan niet ftp-en, nog steeds geen mail en geen website. Ik stuur een mailtje naar de provider, maar geen reactie. Ik stuur vanaf een ander adres nog een mailtje en maandag krijg ik reactie. De harde schijf is gecrasht en ze gaan een backup terugzetten van 12 augustus omdat een latere backup problemen geeft. Ik baal, want na 12 augustus heb ik nog al wat gewijzigd. Het wordt ondertussen dinsdag en vanmorgen nog geen mail, wel op mijn andere mailadres een berichtje dat alles is opgelost. Als ik naar mijn site ga kom ik op een hele andere pagina: ik kan online pokeren, leningen afsluiten enz en dat alles in het engels. Bij het zoekschermpje vul ik ‘sex’ in en ja, ik kan ook allerlei porno bestellen. Ik bedenk me geen moment en bel de provider. Daar krijg ik een voor mij nieuw iemand aan de lijn, die het even voor mij nakijkt en mij weet te melden dat mijn domein vorig jaar is opgezegd en dat op 26 augustus het contract afliep. Mijn vaste contactpersoon is er niet, maar ik mail hem. Gelukkig belt hij direct terug en heeft ondertussen mijn domein weer aangemeld. Dat is gelukkig weer geregeld, want het is toch schrikken, ook voor hem. Waar mensen werken kunnen fouten gemaakt worden en computers kunnen dus crashen. Ondertussen had ik al aangegeven dat ik graag gebruik wil maken van de individuele restore van de backup van 19 augustus en ik vraag hem of hij niet aan de technische dienst kan doorgeven dat ik na deze schrik wel wat voorrang bij die restore mag hebben. Ik wacht nu geduldig af. Het loopt nog niet vlekkeloos, maar dit log is in ieder geval al weer online. Mijn mailtjes druppelen dan wel en dan niet binnen. Het zal wel goed komen en ik ben al blij dat de porno-aanbiedingen niet spontaan op mijn zakelijke site verschenen.
Gadgets
Dinsdag kwam de folder van Kruidvat binnen. Natuurlijk even kijken of er nog wat te hebben in staat. En tot mijn grote verbazing zie ik daar een autoprullebakje in de aanbieding. Handig voor de vakantie natuurlijk, maar ook… zo herkenbaar. Ik rijd gelijk naar het Kruidvat om ze op te zoeken. Als ik hem in mijn handen heb is het nog herkenbaarder. De vormgeving, het lettergebruik (en vooral de kleur) van de verpakking. De verzorging van de verpakking. Ik koop het ding direct en ga thuis gelijk internet op. Jawel, ik heb nu heus design in de auto hangen. Het is namelijk de Carbin van Calzaro. Ontworpen door niemand minder dan designstudio SMOOL en ik ben gek op design van SMOOL. Zo hebben we hier in huis al de spinnenvanger, de espresso kopjes ‘Doppio’ en de dipvase. Wil je hem zien, ga dan naar SMOOL.nl, kijk daar bij projects en Calzaro, daar vind je onder Sara Lee trouwens een anders stukje industrieel ontwerp wat we in de woonkamer uitproberen. De spinnenvanger vind je daar onder HG international. Echt een aanrader als je bang bent voor spinnen en ze toch wilt vangen. Misschien heb je toevallig ook iets van SMOOL in huis, kijk maar bij TPG post. De Doppio vind je trouwens onder de products, net zoals de dip vase. Er zijn meer producten van SMOOL die zeer de moeite waard zijn, maar ja, da’s de prijs dan ook 🙁
Zomer?
Nog even, en dan hebben wij ook vakantie. Buiten is het kil en nat. Vandaag heb ik geen auto en natuurlijk regent het als ik ergens aan de andere kant van Ede moet zijn. Hoe gaat het met de vakantieplannen, vraagt manlief als hij terugkomt van zijn missie naar Bosnië (warm, heet, zonnig, zomer). Het lijkt nog ver weg, die vakantie. Een maand geleden, toen hadden we er zin in. Nu moet ik er niet aan denken met dit weer in een tentje te zitten in Denemarken (ons reisdoel). Ik heb geen idee waar ik heen wil, waar ik dus naar campings moet zoeken. Bovendien is het geen inspirerend weer. Volgens de buienradar kom ik straks niet droog over. Terug kan ik geluk hebben, maar de voorspelling houdt daar ook op. Voorlopig trekt het komende uur weer een bui over, met van dat donkere blauw erin. Belooft niet veel goeds.
9/11??
Het onweert. Vooral boven Wageningen lijkt het tekeer te gaan. De jongste moet zo naar Ede en ik besluit hem maar met de auto te brengen. Plotseling roept de oudste. Boven de huizen stijgt een grote rookwolk op. Brand. Waarschijnlijk blokseminslag. Het blijkt in één van de studentenflats te zijn. Ik breng gauw de jongste weg en rijdt daarna die kant op. De beelden doen me denken aan de Twin Towers. een flat gehuld in rook. Rillingen lopen over mijn rug. Als ik niet meer verder kan/mag stop ik. Mensen die ik daar zie weten te vertellen dat er geen doden of gewonden zijn, maar helemaal zeker weten ze het niet. Gelukkig, er wonen zo’n 600 studenten in die flat. Maar die zijn allemaal geëvacueerd. Ik rij weer naar huis, de brand lijkt geblust. Zoonlief heeft een mobiel met camera. Hij is eerder erheen geweest. Dit zijn zijn beelden.
Ik ben kwaad, ontzettend machteloos kwaad
Jaren geleden hadden wij hier zo’n financieel adviseur. Omdat we maar wat deden wilden we wel eens gewoon onafhankelijk advies. Niet dat we ons wat wilden laten aansmeren, maar gewoon eens kijken of we een beetje goed bezig waren. Het eind van het gesprek was dat deze vent een goed product had wat heel goed bij ons paste. Een spaarvorm waarbij we het geld wegzetten en na 5 jaar een leuk bedrag konden hebben. Nou dat leek ons wel wat. We vroegen die vent het hemd van het lijf, want er zat iets bij van beleggen en daar horen risico’s bij. Na toch alle vragen te hebben gesteld over alle mogelijke risico’s (tot het compleet instorten van de wereldeconomie en de derde wereldoorlog toe) was duidelijk dat het enige risico dat wij liepen het ‘niet behalen van enig rendement’ was. Nou daar is mee te leven. Je legt iets in en na 5 jaar krijg je hetzelfde weer terug. Oké geen rente op gehaald, maar ja, dit was ook in het uiterste geval. Ik had daarvoor nog ergens iets gelezen over LegioLease, dus daar nog eens naar gevraagd. Maar nee, dit was iets compleet anders. Wij leenden immers geen geld. Wij legden ons eigen geld in, ons spaargeld.Lees verder
Buienradar
De oudste gaat naar het zwembad. Het rommelt wat in de verte en het dreigt. Denk erom, roep ik hem na, als het maar even rommelt dichterbij, direct uit het water. Ik ga naar boven en besluit even te kijken waar het gerommel vandaan komt en of het bij ons komt. Volgens de buienradar trekt de bui ruim langs ons heen. Maar tegen half vier gaat dan toch de kraan open. Ik kan nog net de was binnen halen en besluit de nieuwe stoeltjes die net geolied zijn ook maar naar binnen te halen. Net weer binnen hoor ik de buurman thuiskomen met zijn kindjes. ‘Volgens de buienradar zou het nu niet moeten regenen” hoor ik hem zeggen. Nog iemand die dus even snel kijkt of we het droog houden. Ik kijk nog even snel op de radar. Tja, de bui die we aan zagen komen, die ging langs ons heen, het staartje echter, maar dan ook echt het staartje, komt net over ons dorp. Nu snel even kijken of het op zolder droog blijft.
Natte voeten
Ik had gisteren de boel nog niet afgesloten of het barstte los. Ik had nog net op buienradar.nl gekeken en het centrum van de bui zou in alle hevigheid over ons heen komen. En dat hebben we geweten. Als kind vond ik onweer al schitterend. Ik kon genieten van de lichtflitsen, de buien en de fikse knallen. Maar nadat ik twee keer heb gezien wat een ravage een inslag in een gewoon rijtjeshuis kan teweeg brengen vind ik het wat minder leuk. Ik spreek mezelf moed in dat het rijtjeshuis met inslag een antenne op het dak had staan en dat de bliksem via die antenne naar binnen was geslagen, maar toch…. We kijken niet meer vanuit de dakkapel als de flitsen en de knallen te heftig worden. Maar het regent ook en veel en heftig. Ik sta eerst nog even beneden in de bijkeuken als ik gespetter bij mijn benen voel. Dan zie ik het langs het uitklapraampje tussen de keuken en de bijkeuken (die later is bijgebouwd door de vorige bewoners) naar beneden stromen. Het raampje dicht en emmers eronder. Dan ga ik boven controleren. Inderdaad, boven ons bed blijft het helemaal droog. De zijpanelen zijn nog niet teruggeplaatst, dus ik kan door de isolatie heen voelen. Ik voel wel wat tocht, maar geen nattigheid. Maar dan hóór ik nattigheid. Een overduidelijk drup drup drup. Aan de andere kant van de kapel staat een tafel en daarop ligt een plas. Gauw de camera en ander spul wat daar ligt weg en een handdoek. In het donker, want de centrale stekker is er ff uit. Het duurt een uur voordat het weer een beetje rustig is. Boven het bed blijft het droog. Bij de bijkeuken drupt het niet meer en ook op de tafel wordt de handdoek niet natter. We hebben het weer gehad.
Onweer enzo
Het rommelt en het licht buiten. Voor het donker werd, was het onheilspellend geel. Opeens herinner ik mij de buienradar. Oeps, daar komt iets heel groots en heftigs aan. Het donkerrode (veel regen) met heel veel bliksem komt recht over ons heen. Gelukkig heb ik net de konijnen in hun hokje gedaan en het brood uit de vriezer (achter in de schuur) gehaald. Ik denk dat ik ondanks die zware bliksembeschermcontactdoos, toch gewoon de stekkers eruit ga trekken van alle computers. De bui barst nu los. Tijd om offline te gaan denk ik.
Rookvrij, en dan liefst gisteren nog
Gisteravond had ik een feest bij de voetbalvereniging, speciaal voor alle medewerkers/vrijwilligers die zich het hele jaar hebben ingezet. Er is eten, drinken en muziek. De jongens van het eerste staan in de bediening. Het is nog rustig als ik kom. Keiji, de japanse spits van het eerste (helaas gestopt, wegens slepende blessure) staat heerlijke verse sushi te maken in de keuken. Iedereen heeft goede zin. Na het eten is het tijd voor de disco en de DJ heeft het goed begrepen. Geen Frans Bauer (nou één nummertje dan), Jantje Smit en meer van die ongein. Heerlijke dansmuziek uit de zeventiger jaren. Echte disco. Dus al snel zijn de beentjes van de vloer, van vooral vrouwen. Als ik ff met de pootjes omhoog ga zitten, wegens protesterend chinees eten, is het alweer bijna 12 uur. Tijd voor Assepoester om te gaan. Manlief moet vroeg op want de vertrekt naar Vietnam voor een week. Als ik afscheid neem begint net de ‘Zingende koster’ gevolgd door Jan Smit. Net op tijd dus.
Nu is het alweer de day after, zit manlief al in het vliegtuit en pak ik mijn camera om de foto’s te bekijken. De rooklucht komt me tegemoet. Getver… De hele camera stinkt naar rook. Mijn kleren heb ik gisteren al ergens in een hoekje gegooid (wegens errug nat van de swingende workout). Die zullen wel helemaal erg zijn. Nog even en dan ruikt alles gewoon naar zweet na zo’n avondje. Het kan mij niet vroeg genoeg zijn. The day after… zonder rookstank.
Moeder, wat is het heet!!
De zomer moet nog beginnen en nu drijf ik mijn zomerhok al weer uit. Waarom gaat warmte in Nederland toch gelijk altijd gepaard met dat benauwde, kleffe, zweterige gedoe. Ik plak aan mijn bureau, tablet en toetsenbord vast en ik heb het gewoon echt benauwd. En dan moeten we nog een paar maanden. En airco is hier geen optie, haha, daar is in dit hokje gewoon echt geen plek. Bovendien moet je dat naar buiten afvoeren, wat ook geen optie is. En hoe harder ik mijn airco dan ga zetten, hoe erger het gaat met die hele klimaattoestand. Geen optie dus. En dan zit ik nog op het noorden. Wel onder de kap. Hopelijk krijgen we vanavond (liefst vannacht) een heerlijk verkoelend buitje en kunnen we er morgen dan weer fris tegenaan. Zou fijn zijn…..
Bookcrossing
Het is alweer een hele tijd geleden dat mijn moeder met een hele tas met boeken aankwam. Als ik ze uit had, of niet hoefde, dan mocht ik ze wegdoen. Zij hoefde ze neit meer terug. Dus zat ik met een tas vol met Havanks en boeken van De Saint. Boeken met zo’n ‘oud’ luchtje. Lezen heb ik eigenlijk geen tijd voor en bovendien lees ik dan liever een boek van mijn stapel die ik ook nog wil lezen. Deze zijn wellicht goed voor een middagje zwembad of vakantie enzo. Maar goed, wat daarna… Ik heb ze dus allemaal ingeschreven bij bookcrossing (www.bookcrossing.com) en als ik ze dus uit heb laat ik ze zwerven. Het zij dus ergens in een kroeg, de trein, of wellicht gewoon op vakantie op de camping achterlaten. En dan hopen dat degene die het boek vindt, deze ook weer even meldt bij bookcrossing.com, zodat ik weet dat hij toch weer ergens goed terecht is gekomen. Voorlopig liggen ze nog even hier, dus wie interesse heeft in de boeken… mijn nickname bij bookcrossing is Katootje, hoe kan het ook anders 😉
ff teveel
Verleidelijk, zo’n hele dag rustig achter die pc. Even wat schrijven, even wat uitzoeken en dan ben ik een poosje aan het muizen met de tablet (verkeerde voorstelling natuurlijk, want ik heb geen muizen maar een tekentablet, maar hoe noem ja dat dan) en opeens schiet het erin. De pols schreeuwt overduidelijk GENOEG. Dus is het hier geen 4 uur cup-a-soup, maar 6 uur ff iets anders. Pittenzak zoeken, in de magnetron gooien en dan even met dat ding om de pols rustig de oefeningen doen…. Misschien met een kopje cup-a-soup 😉
Muziek luisteren
Al een tijdje geleden ben ik voor het muziek downloaden bij AllTunes beland. Je kunt daar muziek tegen betaling downloaden en je betaalt per mb. Niet veel, voor een leuk bedragje heb je een hele cd. Maar net ontdekte ik nog iets veel leukers (waar is mijn oude laptop…) Je kunt ook gewoon hele cd’s online luisteren. Je klikt de cd aan in de lijst en klikt op luisteren. Je zoekt heerlijk tussen alle cd’s die ze daar te koop aanbieden. CD’s die je leuk vindt zet je bij je bookmarks en daar klik je gewoon op luisteren. Ik dacht eerst dat je maar een stukje te horen zou krijgen, maar je krijgt gewoon hele nummers. Dus nu luister ik online gewoon naar mooie muziek. En dan op zoek naar mijn oude laptop. Zien dat ik die op draadloos krijg, Alltunes installeren en dan aansluiten op de stereo. Geen gedoe met branden meer, altijd mooie muziek in huis. Kan linux trouwens draadloos aan? Want de oude laptop draait nog net met win98, maar draadloos en win98… niet echt 😉
Gipsloos
Vanmorgen was het weer tijd voor het ziekenhuis. ‘Gips’ eraf, foto maken en dan hopelijk zonder gips weer naar huis. Het gips mocht eraf blijven, of liever, moest eraf blijven. Door de aard van de breuk groeit nieuw botweefsel in het polsgewricht. Langer in het gips, en dus inmobiel, kan als resultaat hebben dat de pols straks niet meer goed kan bewegen. Dus nu heb ik een soort van steunkous en moet ik oefeningen doen. Dat valt niet mee. De spieren die 5 weken in de zelfde stand hebben gestaan, protesteren. Eén spier is wat gewilliger en de hand kan ik redelijk naar achteren bewegen, maar naar voren wil gewoon niet. Normaal kan hij dat zo’n 90 graden, maar nu haalt hij de 1 graad niet eens. het is gewoon zo star als wat. Maar dat schijnt normaal te zijn en moet langzaam flexibeler worden. Een ander wat minder geval is dat die arm en hand nu ontzettend vervelt. Alsof ik echt te lang in de zon heb gezeten en dan een paar dagen later. Roos in zijn ergste soort, zeg maar. Net als eens lekker er langs met een vette scrubhandschoen en dat doen we morgen nog wel een keer in de herhaling. Maar de arm geniet nu lekker van de volle zuurstof stroom die er nu langs glijdt. Hopelijk kan hij morgen ook nog heerlijk van wat zon genieten. Na een avondje ‘The day after tomorrow” kan ik ook wel wat zon gebruiken.
Mazzel
De jongste moet vanmiddag een schoolvoetbaltoernooi spelen. Ze zitten al in de tweede ronde, want 2 weken terug werden ze kampioen van de scholen hier. Nu gaan ze steeds een stapje verder om te eindigen in Zeist voor het Nederlands schoolvoetbalkampioenschap. Maar eerst vanmiddag maar eens winnen. De oudste moet vanavond een wedstrijd spelen en moet dus vroeg eten. Ik wil eigenlijk naar het toernooi van de jongste, dus snel even naar de C1000 en wat ingredienten voor macaroni halen. Ik heb net 5 euro bij elkaar, goed voor weer een pannenzegel. Voor mij is een dame die haar kar flink vol heeft. Ze heeft wel voor 120 euro boodschappen. ‘Spaart u voor de pannen?’ vraagt de cassiere. Nee, de dame heeft pannen genoeg, maar misschien dat de dame achter haar ze spaart???? Kom maar op met die zegels, want deze dame spaart hard voor een nieuwe koekenpan. Kijk en zo schiet dat lekker op 🙂
Drup drup
Tja, het regent buiten, wat… het hoost buiten. De bomen zie ik opfleuren en frisser en frisser worden. Af en toe moet ik er even uit, maar gelukkig lijkt de regen dan wat minder.
En dan zit ik boven heerlijk op zolder te werken. Ik praat wat met manlief, die ook achter zijn pc zit. Opeens hoor ik op de achtergrond drup drup drup. Ik spring op, ren naar de slaapkamer en daar hoor ik al snel niet meer drup drup, maar meer een grote straal. Vanaf het plafond, zo het bed op. Daar ligt al een hele plas, mijn broek die daar lag te drogen, middenin.
Snel een emmer eronder en daarin klinkt nu drup drup. Het lijkt iets minder te worden, maar ondertussen hoor ik buiten al weer heel veel nieuwe aanvoer naar beneden komen. Shit. Een paar weken geleden was het ook al aan het lekken, maar daarna leek het allemaal opgelost. Maar ja, het heeft de laatste weken natuurlijk ook nou niet zo echt heel veel geregend. Manlief was pas nog op het dak, maar alles leek goed, niets verstopt. Maar nu druppelt het toch weer zeer gestaag het emmertje in. En als ik naar de weer berichten kijk, dan zal het daar voorlopig misschien ook wel in blijven stromen.
Slim??? maar wel snel
Ik kan het weer, met 2 handen snel tikken. Nog niet helemaal met 10 vingers en wellicht dat ik dat eigenlijk ook nooit helemaal deed, maar het gaat weer automatisch en snel. Helemaal goed in mijn arm zit het nog niet, voelt nog niet soepel, maar ik heb ‘loopgips’ en mocht er alles mee doen wat niet pijn doet. Schrijven met een pen gaat nog niet lekker, maar dit gaat al weer als een speer. Vanaf morgen dus maar eens snel bij Kids en zo… en Kennisnet wat recensies en zo neerzetten. Boek lezen in de tuin, is werken op zijn best dan, en daarna de boel online zetten. Wellicht ook vanuit de tuin, gelijk het draadloos even goed testen. Ja, ik denk dat ik de tijd wel doorkom de komende dagen. Morgen maar eens een goede planning maken tussen de oranje soezen en de terrasjes door. Want morgen is het dorp oranje en met dit weer… bere gezellig.
Gips
Even een arm-update. Tikken is nu niet echt mijn hobby maar een update moet er nu toch wel even komen. De dinsdag na de val ben ik toch maar even naar de dokter gegaan. Na wat duwen, bewegen en trekken leek het haar toch raadzaam om maar even een foto te maken. Toen bleek het toch wel gebroken. Nu zit ik dus al bijna 2 weken in het gips. Donderdag is het spalkgips vervangen door een kunststof ‘gips’ met een mooie paarse kleur, een soort loopgips, want hij ‘hoeft’ niet meer in een mytella of sling,maar dat is wel prettiger en ik mag er alles mee doen wat geen pijn geeft en wat ik kan.Tikken doet geen pijn, maar is door de stand van de arm gewoon lastig. Nog tot 10 mei iig en heel misschien langer,maar daar gingen ze niet vanuit. Nog even behelpen dus…
UPC-vervolg
We hebben het eten op en de kinderen willen even naar het jeugdjournaal kijken. Tv aan, mediabox aan……zwart beeld. Wel krijgen we bij de OK knop de zenderinformatie in beeld en kunnen we daar doorheen zappen, maar het beeld is en blijft zwart…. Jammer dat ze bij UPC niet iets van een storingen of werkzaamheden meldingspagina hebben. Ligt het aan mij/onze mediabox of is het gewoon nog steeds die storing bij UPC. En ik bel NIET, want dan krijg ik toch te horen dat het waarschijnlijk aan de kabel (nieuw) ligt of aan de contactdoos in de muur (ook dus net vervangen vandaag) of weet ik waar allemaal aan…. maar niet aan UPC dus. Ik zal hem maar weer even resetten… jammer dat Marco wel ons nummer heeft en wij niet zijn nummer… en hij had een afgeschermd nummer.. helaas