Ik hang op de bank…. serie is afgelopen en ik besluit toch nog maar even te schakelen naar de groene mat.. het is nog 1-1, Polen tegen Portugal. Ik weet even niet wat ik gepouled heb.. ik denk Portugal, maar zou zo ook maar eens Polen kunnen zijn.  Maar het voetbal is saai en ik ben gewoon wat aan het facebooken en besluit dan terug te gaan naar dit blog. Even terug naar de eerste berichten, dat is alweer van 13 jaar geleden, december 2003. In het begin veel geschreven, daarna een poos weer niet, toen weer wel en na verloop van tijd kwam facebook en toen gingen de berichten maar daarheen.Lees verder

Volgens de jongens hoef ik het nog echt niet, maar dit weekend is het weer zo ver, ik mag oma oefenen: mijn kleine neefje komt logeren. Vier is hij nu en dit is het derde jaar dat hij komt. Ouders naar Lowlands en ik qualitytime met mijn neef. Heerlijk jochie waar je eigenlijk geen kind aan hebt. Kan zich heerlijk vermaken met weinig. We gaan leuke dingen doen. Helaas is LowLands nu een week later dan voorgaande jaren, want toen viel het gelijk met het Bennekoms Oogstfeest in het Binnenveld. Springkussen, tractoren en pannekoeken.. wat wil je als kind nog meer. Maar nu is het zaterdag mooi weer, dus heerlijk met hem naar het zwembad. Waar mijn zwemmaatje ook is. Die is net klaar met zijn baantjes, dus hup samen met kleine neef het ondiepe bad in. Heerlijk genieten… van zwemmaatje en kleine neef. Lachen om diens capriolen, want tja.. hij zwemt met een soort van zwemvest om en wil toch proberen om iets van de bodem op te duiken.. met een sprong van de kant het water in in een soort van een duik en natuurlijk geen centimeter extra onder water. We genieten en hebben plezier. Zwemmaatje moet gaan voetbal trainen, neefje geniet van de glijbaan en het water.. ik geniet van de zon en van de kleine man. Heerlijk zo’n weekend. Ach.. oma zijn is wellicht nog ver weg, maar het lijkt me een leuk vooruitzicht (nu nog niet hoor.. maar ooit)

Het leven kan soms vol leuke verrassingen zitten. Zaterdag naar Woetstok geweest. En of ander leuk festival in Wageningen, met allemaal lokale bandjes die weer grote bands uitbeelden, zoals ZZ-Top enzo. Inclusief aangeplakte baarden. Staat daar opeens een man met best wel een bekende kop naar me te zwaaien. Zwaai maar terug en gelijk gaat dat brein natuurlijk werken.. voetbal? en wie is het dan.. toch maar even begroeten…”leuk je krullen zo eens te zien zonder badmuts”.. en opeens weet ik het.. zwembad… donkere zwembroek met oranje band, zwemt meestal bij mij in de baan en ziet niets of niemand (Ofwel irritant mannetje want ik ben nu eenmaal allergisch voor iedereen die in mijn baan zwemt… let wel MIJN baan).

Maar goed, zijn we een paar dagen verder en is het eigenlijk helemaal geen irritant mannetje, is hij best wel aardig en zwemt hij niet meer irritant in mijn baan, maar gezellig samen met mij in 1 baan, delen we informatie uit en hebben we het best wel gezellig.

Woetstok was sowieso wel leuk. Kwam daar omdat Anneke Hordijk een berichtje had geplaatst op Facebook over Woetstok en het mij wel leuk leek om er heen te gaan. Anneke had ik een keer op een feest ontmoet waar we allebei zo ongeveer alleen de personen kenden die het feest gaven. We bleken even oud en het klikte wel.. Toen een zeer leuke avond gehad. Anneke was ook op Woetstok en ik werd hartelijk verwelkomt. Leuk dat één avond ooit toch ook weer zo’n leuk contact kan opleveren. Haar man bleek ook op te treden en dan sta je daar opeens bij Anneke naast twee mensen die je toch wel wat bewondert om hun zangkunsten, haar zoon en dochter.. Chris Hordijk en Lisa Lois. En dan voel ik mij net een beetje een schoolkind, verlegen omdat ik dan twee BN-ers zie… PUBER 🙂

Naast mij woont een alleenstaande vrouw. Van oorsprong Belgisch, maar sinds een paar jaar Nederlands. Maar de Vlaamse gastvrijheid zit er nog altijd in. Gisteravond was weer een verlaten avond. Man is een week op reis en K ging bij zijn vriendin eten. Ik loop dus tegen 5 uur even bij de buuv langs, want er staan nog planten in haar tuin die tijdens onze vakantie bij haar logeerde… “Kom binnen” en of ik een wijntje wil… nou dan gooi ik even thuis de deur dicht (ik ben ook best gastvrij maar niet voor ongenode gasten). Even later zitten we aan de wijn met wat knabbels naar de olympische spelen te kijken. K komt even gedag zeggen… Of ik nu alleen ben en wat ik met eten doe.. Nou ik maak wel wat noedels…. Maar zij heeft voldoende sperciebonen en braadworst en ik kan dus daar eten.. gezellig. Nou, dat sla ik niet af en ga naar huis om dan de tomaten in de koelkast te voorzien van mozarella en basilicum en ga met mijn bordje weer terug. Zo doen wij lekker zondagavon-zevenuur. Bord op schoot, met lekker te eten en te drinken en kijken wij naar sport. Praten weer wat bij en lachen en gieren om de iPad-app van Monty Python.. die a completely waste of money is, worthless en nog meer, want de app is not refundable en dus gaat Cleese nog even lekker los. Heerlijk zo’n buurvrouw.

Ik neem het me elke keer voor. Én ik heb altijd wel leuke ideeën om over te bloggen. Neem mijn bijzondere vakantie naar Rhodos, het uit huis gaan van mijn oudste kind, de drukke werkzaamheden…. Maar het komt er niet van en daar baal ik van. Want ik vind het best leuk om te bloggen en ik wil ook wel een heleboel delen, maar het even rustig dan achter de pc gaan zitten en neer tikken wat ik op het hart heb… daar komt het dus niet van. Niet alleen hier. Ook op mijn blog over WordPress zou ik veel meer willen schrijven. Ik kom dingen tegen, werk met nieuwe plugins, loop tegen dingen aan die niet lukken en die ik toch opgelost krijg. TOch allemaal dingen waar ik andere misschien ook weer bij help. Dus ik neem weer eens het goede voornemen om toch echt wat regelmatiger te bloggen. Beginnend dus met deze bekentenis dat ik wel wil… maar ja…. dat de tijd dus soms tussen mijn vingers door glipt.

Kom voor een nieuwe binnenband voor de fiets van M bij de fietsenmaker. We raken wat aan de praat en ik vraag hoeveel het nu kost om een ketting van een fiets te vervangen. Hij heeft toch wel erg geleden van al dat zout de afgelopen winter. De ketting is keiversleten volgens hem dus nieuwe ketting, nieuwe tandwielen incl uurloon moet ik rekenen op 80 euro. Fiets is verder volgens mij niets mis mee, dus ach, wel het overwegen waard. Vraag ik hem of mijn fiets nog wel die 80 euro waard is (mankeert verder echt niets aan!!) zegt hij NEE. Als ik hem zou inruilen zou hij gewoon op de sloop gaan. Ze hebben leuke tweedehands fietsen voor rond de 300 euro. Dus als ik het goed begrijp moet ik gewoon de fiets waar de ketting van vervangen meot worden, waar de wielen nog perfect zijn, waar de remmen nog perfect van zijn (want nieuwe remblokjes) op de schroot gooien en een nieuwe tweede hands kopen. Reinste wegwerpmaatschappij en daar doe ik dus niet aan mee. Fiets kan volgens hem makkelijk mijn boodschappen aan, dus er gaat straks een nieuwe ketting enzo op voor 80 euro, de fietstassen gaan op deze fiets, want mijn andere fiets valt echt bijna uit elkaar (ketting rammelt, rem kapot, veel roest, alleen hele goede wielen (net 3 jaar oud) ) – maar gewoon weggooien.. nee, dat gaat me nu net weer iets te ver…..

de jongens hadden het begrepen. Toen ik dinsdag thuiskwam van het NetwerkEvent 2010 stond er een groot pak voor me klaar en daarin…. een hele mooie laptoprugzaksleurtas. Geweldig. Hij kan op de rug en hij kan voortgetrokken worden op 2 mooie wielen. Het leuke is natuurlijk om de tas op mijn rug te dragen met de draagstok nog helemaal uitgetrokken. Als ik dan niet voor gek loop met die oude rode Kipling dan toch zeker maar met die antenne volgens de boys. Volgende week donderdag ga ik natuurlijk toch maar even naar Seats2Meet, want ik moet de tas natuurlijk uitproberen. Ik ben in elk geval erg blij met deze grote verrassing

He, wat wil je voor je verjaardag hebben???? En dan volgt van mijn kant een grote stilte, want tja…dat weet ik dus echt niet. Jongste zoon geeft elk jaar een mooie kaars en potjes met narcissen. Maar ja… ik heb nog genoeg kaarsen ziet hij en tja… je wordt ook 50. Ja dat weet ik ook wel, maar ik weet het echt niet. Gisteren op de verjaardag van mijn zusje ook al die vraag. Mijn nichten doen hun best en noemen allerlei dingen op, maar ja.. heb ik al, gebruik ik niet… Ik kom tot een leuke grote tas, zoals mijn nichtje heeft, maar dan met wat meer vakken, en ja ik zou ook wel een trolley/rugzaktasding willen hebben waar mijn laptop in kan en nog wat meer dingen voor als ik naar Utrecht ga of een klant. Groot genoeg voor de laptop en wat andere spullen, zoals boek, flesje water enz enz, maar zou mooi zijn als ik hem als rugzak kan dragen (gebruik nu oude kipling rugzak, ideaal, maar ziet er niet uit), en nog mooier als hij ook wieltjes had, zodat je hem ook kunt trekken….Lees verder

Zo zit je jaren een beetje weg te kwijen op je zolderhok, zo ontmoet je eigenlijk op datzelfde zolderhok allemaal hele leuke mensen. Social Media heet dat. Er waren al de mailinglijsten, en toen LinkedIn, maar de laatste tijd is het vooral twitter. Wat is daar nu zo bijzonder aan? Het is niets meer dan een heleboel mensen die gewoon in maximaal 140 tekens een berichtje neerpoten. Je kunt mensen volgen …. of niet. en zij kunnen jou volgen… of niet. Maar twitter is iets heel bijzonders begin ik te merken. Ik begon met het volgen van wat mensen van de WOW, aangevuld met namen die ik overal tegenkwam en die wel interessant leken te zijn. Meer onder het mom van ‘erbij willen horen’. En dan merk je opeens dat mensen je zien, je gaan volgen, op je gaan reageren. Met vorig jaar de grote ruilactie voor de voetbalplaatjes van AH. Iedereen stuurde gewoon aan iedereen die wat wilde. Geen gezeur over postzegels en kosten. Lees verder

De nectarines zijn bij AH in de aanbieding. De vorige waren erg lekker, zeer veel smaak en ontzettend sappig. Dus ik neem er een paar mee. Ik pak er net eentje, maar bah, er zit geen smaak aan. Hij is deels nog hard, maar deels ook niet. Niet echt optimaal dus. Da’s ff een dompertje op de dag –  een kleintje….

Onze buren zijn terug van vakantie. Gisteren al even gesproken vanuit het raam. Jochies helemaal trots op een giga courgette aan hun plant. Ik vertel ze dat ik hem met liefde elke dag water heb gegeven. Waarop de buurman reageert met de vraag waarom ik dat niet bij de aardbeien ook heb gedaan. Ik vertel hem dat toen wij terugkwamen ik vanuit het raam onze aardbeienplanten (die voor de pluk tijdens onze vakantie bij hun stonden) volledig door en droog op de tafel zag staan, dat ik deze gelijk ben gaan redden en toen ook zag dat alle planten in de tuin (behalve die courgette) echt helemaal slap en verdord erbij stonden en/of lagen. Dat ik vanaf dat moment bijna elke dag (als het nodig was) met de tuinslang in de weer ben geweest. In de periode dat zij al weg waren en wij nog niet terug zou de moeder van mijn buurman de planten en zo bij hen verzorgen. Kennelijk had zij de planten buiten vergeten?? Maar zo hoor ik van de buurvrouw. De moeder was ook ziek geweest en kon dus niet hier komen.Lees verder

httpv://www.youtube.com/watch?v=XQcVllWpwGs

Zo, mijn burgerplicht weer gedaan en netjes gestemd. Had geen idee waarop ik nu zou moeten stemmen. Stemwijzer bracht me nu ook niet zoveel verder. De vragen die ze daar stellen vond ik wat ruim en niet overal had ik nu echt een ja of nee antwoord op. Was meer van de ja, als… en daar kom je dan ook niet veel verder mee. Maar goed, plicht weer gedaan en dan maar hopen dat er uiteindelijk voldoende mensen op de juiste mensen hebben gestemd, zodat we de verkeerde mensen uit Brussel houden. Maar zo denkt iedereen er natuurlijk over. Ook de mensen die in hun ogen op de juiste mensen stemmen, hoe verkeerd ik die ook mag vinden.

Echt een heerlijk zondag. In de ochtend nog wat geneuzel achter de computer, maar daarna met man en zoon en een stapel tijdschriften naar het zwembad. Even onderdompelen en daarna eerst langs de rand met een blad en daarna heerlijk verderop op het gras. Appeltje erbij, flesje water, lekker stoeltje en dan de Flow en daarna de Webdesigner. Het was een aangename en nuttige middag. Heerlijk in de zon (natuurlijk niet teveel) en vooral ook ontspanning. Bij thuiskomst stond daar heerlijk die Wiekse Rosé op mijn te wachten in de koelkast. Heerlijk. Ik kan er weer een weekje tegen 😉

Vanmorgen heerlijk in de tuin kunnen ontbijten met wat tijdschriften. Nu even wat dingetjes afwerken achter de computer. Had ik buiten in de tuin met de laptop willen doen, maar M had een laptop met office 2007 nodig. Nou vooruit dan maar weer. Nog eventjes en dan een boek zoeken of wat vakbladen, zonnebril en zonnebrand en dan met badpak en strandlaken naar het zwembad. Even poedelen en dan lekker liggen lezen. Kan ik natuurlijk ook in de tuin doen, dat lezen. Maar dat even poedelen is ook wel lekker. Hoop alleen dat het niet zo heel erg druk is, maar gezien het weer zal dat wel ijdele hoop zijn.

En dan bij terugkomst genieten in de tuin van een lekker koel Wiekse Witte Rosé.

M heeft 2 jaar geleden een nieuwe fiets gehad. Gekocht bij Vedabikes in Ede. Geheel volgens wens: een oma-fiets. Hij was er beretrots op, maar als snel waren er problemen. De spaken in het achterwiel knapten. Laten maken bij de lokale fietshandel. Maar ze bleven kapot gaan. Terug naar Veda bikes (Veenendaal in Ede)  waar hij gekocht was, want dat was toch iets wat niet klopte. Maar daar konden ze er niets aan doen, er waren al spaken ondeskundig vervangen (jaja, haha) dus garantie, nee… dat had gewoon daar moeten gebeuren, maar nu.. nee, dat was duidelijk niet goed gebeurd. Terug naar de winkel in het dorp. Daar hebben ze het acherwiel toen maar vervangen. Daarna hadden we daar geen problemen meer mee (hoezo ondeskundig)

Toen kwam M een keertje thuis en bleek zijn hele fiets te zijn doorgezakt. Dus wij weer terug naar Veda, want dit mocht toch niet met een fiets van 2 jaar. Dat is duidelijk een fout in het frame (dachten wij). Maar nee, was de reactie van Veda: Vandalisme, kon met elke fiets gebeuren. Lag echt niet aan het materiaal. Was gewoon een goede fiets. Navragen bij de winkel in het dorp: Goed materiaal??? Echt niet hoor, een goede fiets krijg je echt niet zomaar doorgebroken. Vandalisme zou best wel kunnen, maar daar moet een fiets tegenkunnen, tenminste, wel zoals deze fiets gebroken is. Maar M kan er nog mee fietsen en wil geen nieuwe. Tot hij een keertje door een bobbel rijdt: dan is het echt afgelopen met deze VEDA Bikes, kwaliteitfiets.Lees verder

ik kan me wel voornemen elke dat minstens iets te schrijven, maar het was gewoon te druk om even rustig te gaan zitten. Morgen misschien, met een stukje over het bestrijden van het tuindersverdriet met harde maatregelen, of over K die toch maar weer de bergrace by night heeft meegelopen, of over al het werk wat er ligt en de nieuwe opdrachten die binnenkomen. Of alle klusjes die zich opstapelen, zo snel dat ik soms het overzicht compleet kwijt ben. Over een man die weer drie weken het pand verlaat en naar India gaat en een moeder die op bezoek komt…. best veel. Maar dat gaat allemaal wel komen. Foto’s van de bloesembomen in de straat die altijd een paar dagen zo heel erg mooi zijn. Eén foto is al als achtergrond, alleen de mooie bloemen verdwijnen dan net weer achter de tekst… maar er komt nog genoeg. Alleen nu ff niet

Gisteren lagen bij AH al de weekendbollen in de winkel en toen begon mijn weekend ook wel zo’n beetje. Niet een weekend van rust, welnee.. zo’n weekend waarna je echt aan weekend toe bent. Gewoon even een opsomming:

• gisteren was K jarig, niet veel aan gedaan, maar toch… beetje aandacht wel natuurlijk
• gisteravond begonnen met het opbouwen van de kledingbeurs tijdens de training van K, daarna direct naar huis??? Nee, want dan mogen we zelf ook even tussen de ingebrachte kleding snuffelen en K daar maar wachten (ze hebben wel allemaal voor hem gezongen, wat hij wel leuk vond)
• Thuis wachtte een boze M met de taart. Direct na de training naar huis gekomen, want K’s verjaardag en waar waren wij???
• En tussendoor nog even het programmaboekje voor zaterdag gemaakt
• Er loopt een website niet goed in IE6 en dat moet wel snel opgelost worden, wat niet lukt… daar gaat mijn tijd
• Ondertussen vrijdag: kleding uitzoeken om in te brengen in de beurs en inschrijven, labellen en nog verder zoeken naar kleding
• Programmaboekje afmaken zodat het naar de drukker kan
• Naar de kledingbeurs om de kleding te brengen en nog even te helpen
• Snel naar de markt om appels voor de appeltaart te halen en naar de Super en AH om taarten te bestellen voor morgen
• Tussendoor nog even een schoen gelijmd zodat hij ook naar de beurs kan
• Mail checken en even ‘rustig’ bij de pc mijn koffie- en lunchpauze gecombineerd houden
• Zo meteen naar school voor de doculessen van groep 6 en groep 8
• Daarna naar AH om een deel van de inkopen voor zondag al te doen, want daar heb ik zaterdag weinig tijd voor
• Snel eten (zal wel pizza worden) en dan
• Zorgen dat ik om 18.45 uiterlijk op de beurs ben, want om 19 uur starten we
• Na de beurs even met de benen omhoog en naar X-factor op de HDR kijken en op tijd naar bed
• Zaterdag: vroeg op want bestelde taarten ophalen
• 10-12 uur: djembee groep in Renkem
• 12.15 lunch bij de kledingbeurs
• Tot 14.30 kleding uitzoeken en hopen dat we een eind komen, wegens schuldgevoel als het nog niet af is als ik weg moet
• om 14.45 bij vv Bennekom zijn waar het eerste moet spelen tegen de concurrent om het periodekampioenschap. Daar foto’s maken
• tijdens de wedstrijd van het eerste ook nog even snel naar de wedstrijd van de A1 om daar foto’s van de trainer te maken
• Iets eten
• Nog eventueel de laatste inkopen doen voor zondag
• uitgeput op de bank ploffen en daarna een appeltaart en een appelcake bakken
• Eten voor morgen alvast wat klaarmaken
• Zondag: als iedereen komt6 37 man visite voor K’s verjaardag, maar niet iedereen zal komen
• Genieten van de visite en ook wel weer blij zijn als iedereen weer weg is
• 21.30: totaal uitgeput naar Ghost Whisperer kijken en dan op tijd naar bed

En dat allemaal met een man in Kenya.. gelukkig zijn de jongens al wat ouder, maar helaas: K zou me met alles helpen, want zijn feestje. Hij heeft zaterdag echter 2 feestjes, waarvan 1 slaapfeest…. Gelukkig is M ook zeer behulpzaam. Het zal allemaal wel gaan lukken. Dat doet het elk jaar… maar nu even… pfffffffff