Angst

Een man die ik ken blijkt kanker te hebben. Prostaatkanker. En zoals het er uit ziet zijn er al uitzaaiingen naar zijn botten. Niet echt klachten gehad en dan opeens al zover. Dat doet me denken aan mijn moeder. Beetje last van haar rug (maar ook een wervel die door een val niet goed zat) en wat moe (maar ook een dochter in scheiding wat energie kost) en verder niet. Tot ze wel erg moe werd en steeds meer pijn in haar borst kreeg en bleek dat ze kanker had in te ver gevorderde staat. Te laat dus. En bij hem waarschijlijk ook al te laat. Er kan dus zomaar iets in je lichaam ontstaan wat kan gaan woekeren en waar je niets van hoeft te merken. Zeker niet als je niet iemand bent die voor een klein pijntje hier en daar al naar de dokter rent en gelijk grootschalige onderzoeken wenst. Maar die neiging krijg ik wel steeds meer. Want een klein onschuldig pijntje kan dus zomaar iets heel heftigs en grootst betekenen. Maar ook niet. Ik merk dat ik daar angstig van word. Goh… de laatste tijd wat last van wat terugkomend eten, wat brandend maagzuur. Nooit gehad.. zou ik…… Hee als ik slik lijkt het net of er wat in mijn keel zit, zou ik… Neiging om gelijk naar de dokter te vliegen aan de ene kant. Mezelf als aansteller uitlachen aan de andere kant. Meid, stel je niet aan, maak je niet druk…. je gaat toch voor zoiets niet naar de dokter? Maar dat dachten zij wellicht ook, mijn moeder wel in ieder geval. Redenerend dat het gewoon iets onschuldigs was. Absoluut niet denkend dat het wel eens iets heel anders zou kunnen zijn. Ik heb ook niet zo’n ‘ren-gelijk-naar-de-dokter’ mentaliteit. Maar ik merk dat door dit soort berichten een soort van angst mij bevalt. Kanker kan zo maar bij je binnensluipen zonder dat je het merkt. En als je niets doet ben je te laat. Moet ik me nu door die angst laten leiden? Moet ik bij een vreemd gevoel naar de dokter rennen en onderzoek vragen: zekerheid? Moet ik me niet aanstellen en gewoon weten dat er niets aan de hand is. Toch gek dat er iets in je eigen lichaam gebeurt waar je geen zicht en ook totaal geen grip op hebt. Wellicht vind ik dat nog wel het meest beangstigend