Afsluiten

Soms zijn er van die momenten dat mijn hoofd niet stil wil blijven.. dan wemelt het er van gedachtes. Liefst alles door elkaar heen. Het is lastig die gedachtes op een rijtje te krijgen. Erover praten helpt niet, want dat verwart alleen maar meer. Het liefst zou ik dan met al die gedachtes op een onbewoond eiland zitten of in het hoekje van het stapelbed op de logeerkamer. Moet ik nog een keer een soort bedstee van maken. Met van die gordijntjes die dicht kunnen. Of, wat ook goed is…. ergens in een paar armen liggen, armen van iemand die niet vraagt… maar armen die alleen bescherming bieden. Wetend dat je er mag zijn en dat je niets hoeft. En dan gewoon urenlang gedachtes laten gaan. Onder het autorijden kan dat ook heel goed… maar dan ben ik dus een hele ongezellige bijrijder.. Want ik ben ver weg…. heel ver weg….Maar het helpt me wel om dingen op een rijtje te krijgen, om plannen uit te broeden. Ik ben zeer goed in staat om hele conversaties met mezelf te hebben of met willekeurig wie (wel de persoon waar ik dan iets mee uit moet vogelen), maar wel alles in mijn hoofd. Even heerlijk afsluiten van alles en iedereen om me heen en gedachtes laten gaan. In die mood zit ik nu al bijna twee dagen en langzaam beginnen dingen weer helder te worden. Handig als je helemaal naar het westen van het land moet en een groot gedeelte ook gewoon op de achterbank kan verblijven terwijl op de voorbank het gesprek doorgaat, maar wat je toch niet goed kunt verstaan…Lastig is wel dat ik soms heel goed denk te weten wat anderen mensen denken en voelen en dat ik daar dan op denk in te springen. Wat dus helemaal de verkeerde weg kan zijn. Maar meestal klopt het wel en pakt alles goed uit… voor nu gewoon nog even afsluiten en het hoofd op orde krijgen. Komt allemaal wel goed…. want ik ga puur op mijn gevoel af met deze inwendige sessies en meestal klopt mijn gevoel gewoon wel….