Straks naar Vlaardingen voor het afscheid van Mam. Eerst vanavond de gelegenheid voor mensen om persoonlijk afscheid te nemen. We hoefden er niet bij te zijn als familie, maar ik kan Mam toch niet al die mensen alleen laten ontvangen. Ik zal daar bij haar zijn. Daarna is de herinneringsbijeenkomst waar we veel mensen verwachten. Wij als familie zouden daar neit spreken, maar ik heb zo’n mooi gedichtje gekregen dat ik vind dat ik dat daar ook moet vertellen en niet alleen morgen. Hoop dat ik de kracht heb, weet dat ik die kracht daar krijg. En dan morgen het definitieve afscheid van Mam hier. Echt definitief zal het niet zijn, we zullen elkaar weer zien – later En zij zal bij ons zijn als is het in een andere dimensie. Wat dat heeft ze me gezegd. Ik laat jullie nooit in de steek. Ik zal over jullie en jullie kinderen waken. En ik weet dat ze dat zal doen zodra ze dat kan.
Het gedicht dat ik wil lezen:
Onze liefde gaat verder dan alle grenzen
Is veel sterker dan de dood
De liefde heeft zelfs geen woorden nodig
Al kunnen onze handen jou niet meer strelen
Al kunnen onze ogen jou niet meer zien
En onze oren jou niet meer horen
De liefde zal ons blijven verbinden
En ons omgeven als de lucht die we ademen
We zien die niet maar zij is er toch
Zo zal jij daarginds zijn en toch dicht bij ons
En je zult wonen in onze gedachten
Je zult doorklinken in de verhalen
Je bent ingeweven in onze levens
En zelfs de dood wist jou niet uit.
Ik vind het leuk als je reageert. Reacties worden niet direct geplaatst. Ik lees ze wel allemaal. Als je je reactie privé wilt houden.. geef dat dan aan. Dan verschijnt je reactie niet op de website.